Περι "μαλακων" και "σκληρων" νομισματων....

   Τον τελευταιο καιρο, τα μυαλα των καθημερινων ανθρωπων βομβαρδιζονται απο οικονομικες αναλυσεις που σε περιοδο ομαλοτητας δεν θα περνουσαν την πορτα ενος ακαδημαϊκου αμφιθεατρου ή ενος υπουργικου γραφειου. Η πλακα ειναι πως, παρα την φαινομενικη συνθετοτητα των αναλυσεων αυτων- ειδικα σε επιπεδο ορολογιας- στην ουσια δεν ειναι παρα ανακυκλωση των ιδιων και των ιδιων (μετρημενων στα δακτυλα) πραγματων... Ακομα πιο αστειο δε, το γεγονος πως ολοι αυτοι που το παιζουν ειδημονες και κανουν τον κοσμακη να κρεμεται απο τα χειλη τους αμα τη εμφανισει τους στα πανελ, δεν ξερουν τιποτε παραπανω απο εναν αδιαφορο φοιτητη οικονομικων ή εναν ανθρωπο ασχετο με τα οικονομικα, που απλα εχει μεγαλη φιλομάθεια και καλη συνδεση ADSL! Ναι, οι γνωσεις τους μπορουν να συμπυκνωθουν μεσα σε μερικα λημματα Wikipedia.... Τα οικονομικα ειναι πολυ πεπερασμενη επιστημη, τουλαχιστον σε πρωτο επιπεδο. Οι δε γλαστρες παρουσιαστες και παρουσιαστριες πρωιναδικων και ειδησεων, ασχετοι επι παντος του επιστητου και αρκετα ανενημερωτοι για τις εξελιξεις κι οι ιδιοι, αρκουνται στο να κοιταζουν με δεος τους πομπωδεις μαϊντανούς- αναλυτες καταπινοντας αμασητη την καθε σοφιστια τους. Πνιγμενοι σε μια κουταλια νερο κι ανημποροι να εχουν πρωτογενη αντιληψη, μεταφερουν τις εξελιξεις οπως τους δινονται απο το ακουστικο ή απο το χαρτι που καποιος αλλος εβαλε μποστα τους. Και τελικα,αντι να κατατοπισουν την κοινη γνωμη, καταληγουν να την φορτωνουν με ενα ματσο πληροφοριακη σαβουρα. (Σαβουρα αφου δεν βγαζει νοημα για κανεναν εκτος απο τους "γνωστες").

   Σε μια προσπαθεια να παρακαμψω ακομη και τη Wikipedia, και να δωσω την τροφη οσο πιο μασημενη γινεται, επανερχομαι μετα απο καιρο στις δημοσιευσεις με μία εντελως παιδαγωγικη... 

Το περιβοητο ζητημα Δραχμη- Ευρω.  (Μαλακο και σκληρο νομισμα) 

   Ολες οι χωρες εχουν μια εσωτερικη οικονομια και καποιες εμπορικες συναλλαγες με τον εξω κοσμο. Ο πλουτος μιας χωρας ειναι ΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ της, κι οχι το χαρτινο ισοδυναμό τους που λεγεται χρημα. Οταν η χωρα τυπωνει χρημα, δεν παραγει τιποτα, αρα δεν αυξανει ο πλουτος της. 

Εστω Χ ο παραγομενος πλουτος μιας οικονομιας (με οικονομικες αξιες ανοιχτης, παγκοσμιοποιημενης οικονομιας κι οχι κλειστης οικονομιας που κοστολογει αυθαιρετα τον εαυτο της). Αν μεσα στην οικονομια αυτη υπαρχουν 200 χαρτονομισματα που αντιστοιχουν στο συνολο του πλουτου, το καθενα αγοραζει 1/200 του πλουτου. Αν τυπωθουν αλλα 200 χαρτονομισματα, αυτοματως το καθενα αγοραζει 1/400 του πλουτου. Αρα, οποιος ειχε 1 και συνεχιζει να εχει 1 χαρτονομισμα στα χερια του ειναι πλεον φτωχοτερος! Ωστοσο, η συνολικη οικονομια, δηλαδη το ΑΕΠ της χωρας δεν μεταβληθηκε. Αρα, το τυπωμα χρηματος αναδιανεμει πλουτο (και μαλιστα υπουλα), αλλα ΔΕΝ παραγει πλουτο.

   Οσο για τις διεθνεις συναλλαγες... Αυτες γινονται βασει διεθνων νομισματων, δηλαδη νομισματων κοινα αποδεκτων απο τις κεντρικες τραπεζες καθε χωρας. Ενας Ελληνας δεν μπορει να αγορασει αμερικανικα τσιγαρα πληρωνοντας τον Αμερικανο παραγωγο σε δραχμες. Γιατι οι δραχμες τού ειναι αχρηστες (του Αμερικανου). Γι' αυτο, δινει τις δραχμες στην ελληνικη κεντρικη τραπεζα- ή γενικα σε καποιον χρηματοοικονομικο οργανισμο- παιρνει δολαρια, και μετα δινει τα δολαρια στον Αμερικανο. Αλλα και απο εναν Βραζιλιανο να θελησει να αγορασει καφε, παλι σε δολαρια θα πληρωσει. Μπορει τα δολαρια να μην ειναι το νομισμα που ο Βραζιλιανος χρησιμοποιει στην καθημερινη του ζωη, ωστοσο η βραζιλιανικη κεντρικη τραπεζα μπορει να τα παρει και να του δωσει σε ανταλλαγμα τοπικο νομισμα Βραζιλιας, με αξια ανταλλαγης ιση με την τρεχουσα ισοτιμια. 

   Αυτο που περιγραφηκε παραπανω ειναι μια απλη διεθνης εμπορικη συναλλαγη. Ωστοσο, περα απο τις εμπορικες συναλλαγες, χρημα μετακινειται απο χωρα σε χωρα και μεσω χρηματοπιστωτικων συναλλαγων. Δηλαδη, συναλλαγων που δεν αφορουν αμεσα την πραγματικη οικονομια, αλλα την οικονομια του χρηματος (καταθεσεις, χρηματιστηριο, ομολογα κλπ...). Δυστυχως, μεγαλο μερος αυτων των τελευταιων, αποσκοπουν στο αεριτζιδικο κερδος, και ειναι βραχυπροθεσμες. Ωστοσο, ο ογκος τους ειναι τεραστιος σε σχεση μ' αυτον των εμπορικων συναλλαγων. Ακομη κι 100πλασιος!

   Ολες αυτες οι μετακινησεις συναλλαγματος, που καθοριζουν και την αξια των νομισματων με τους νομους της προσφορας και της ζητησης (οπως καθοριζεται κι η αξια καθε αλλου προϊόντος), γινονται μεσω μιας τεραστιας, ιδιωτικης παγκοσμιας αγορας. Οχι απο (δια)κρατικες δομες κι επισημους οργανισμους.

 
   Εστω οτι ενας παραγωγος πορτοκαλιων της Ελλαδας πουλαει στο εξωτερικο με αναλογια δραχμης- δολαριου (ως διεθνες νομισμα) στο 1-100. Αν αυτη η αναλογια πεσει στο 1-120, δηλαδη η δραχμη γινει φθηνοτερη, θα μπορεσει να πουλησει πιο πολλα πορτοκαλια. Για τους ξενους, τα πορτοκαλια του θα γινουν αυτοματα φθηνοτερα (χωρις ο παραγωγος να εχει ριξει την τιμη σε δραχμες), κι ετσι θα παρουν περισσοτερα. Ο παραγωγος θα γινει πλουσιοτερος. Η χωρα ομως...ΟΧΙ! Κι αυτη ειναι η πρωτη παιδαγωγικη καρπαζια της Φυγοκεντρου προς ολους τους φωστηρες που ιεροποιουν το... "μαλακο" νομισμα αντι να κοιταξουν τα χαλια τους:

   Το συναλλαγμα που εισρεει στη χωρα μετα την υποτιμηση του νομισματος (εστω δραχμης), ως προς τους εξω, μπορει να αυξηθει, μπορει να μειωθει, ή μπορει να παραμεινει στασιμο! Αυτο που αυξανει σιγουρα ειναι η ποσοτητα των πωληθεντων προϊόντων. Ωστοσο, με χαμηλοτερη τιμη (σε δολαρια), το γινομενο τιμης- ποσοτητας, που ειναι και το κερδος της οικονομιας σε συναλλαγμα, κανεις δεν εγγυαται πώς θα κινηθεί. Τελικά η χώρα αποκτα περιπου ισο αριθμο δολαρίων με πριν, αλλα ο ιδιωτης εξαγωγεας ισχυροποιειται στα πλαισια της ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ αγορας, γιατι τωρα εχει στα χερια του πιο πολλες δραχμες. Για τους εισαγωγεις ισχυει το αντιθετο. Δυσκολευονται να εισαγουν. Ετσι η οικονομια στρεφεται ιδιοτελως προς τις εξαγωγες. Αυτη ειναι ολη η ιστορια του "ανταγωνιστικου" νομισματος. (Μια προσθετη ωφελεια, για τις οικονομικες υπερδυναμεις του πλανητη και τον μεταξυ τους ανταγωνισμο, ειναι πως, οσο πουλας φθηνα- ασχετως των εισροων σου σε συναλλαγμα- τοσο οι αντιπαλοι σου πουλανε λιγοτερο! (πχ αν δεν παρει ο Ελληνας ευρωπαϊκο ΙΧ, θα παρει "αναγκαστικα" Ιαπωνεζικο) Αρα, τους αποδυναμωνεις την παραγωγικη βαση μεσοπροθεσμα, ή ακομα εισχωρεις στη δικη τους αγορα- παρα τους δασμους κλπ... Ετσι αντισταθμιζεις το μειονεκτημα μιας αυξημενης ποσοτικα παραγωγης, που ομως φερνει περιπου ιδια ή ενδεχομενως και λιγοτερα συναλλαγματικα οφελη)

   Η λειτουργια λοιπον του νομισματος ειναι πιο πολυ πολιτικη, παρα οικονομικη- με τη στενη εννοια. Παρομοια ομως δυνατοτητα στροφης στις εξαγωγες, θα μπορουσε να γινει και με αλλους τροπους, χωρις το νομισμα να υποτιμηθει. Για παραδειγμα, φορολογικα κινητρα και επιδοτησεις για οποιον εξαγει. Κι αντιστοιχα, αντικινητρα σε οποιον εισαγει! Τοσο απλα. Γιατι, λοιπον, μαλακο νομισμα; Γιατι ειναι ενα τελευταιο καταφυγιο για τους δημαγωγους πολιτικους, που δεν θελουν να παιρνουν το αμεσο κοστος των αποφασεων τους. Των αρνητικων φυσικα... Όπως περικοπες μισθων και συνταξεων.

   Ας μην ξεχναμε, επισης, οτι η χωρα χρειαζεται συναλλαγμα για ενα συγκεκριμενο λογο: Για να το ξαναστειλει πισω, στις αγορες του κοσμου και να παρει ξενα προϊόντα. Αρα, μια πολιτικη συνεχως εξαγωγικη δεν εχει νοημα. Μολις το εμπορικο ισοζυγιο σταθεροποιηθει, ή και γινει θετικο, το νομισμα αναγκαστικα θα πρεπει κι αυτο να σταθεροποιηθει σε μια ισοτιμια. Μια υποθετικη οικονομια που θα ηταν πληρως αυταρκης, δεν θα ειχε καθολου αναγκη απο συναλλαγμα, κι αρα δεν θα πουλουσε και τιποτε στο εξωτερικο. Τα δολαρια θα της ηταν αχρηστα!
   Ας μην ξεχναμε και κατι αλλο: Ο αυτοματος μηχανισμος περιορισμου των εισαγωγων, μεσω της διολισθησης του νομισματος της ελλειματικης οικονομιας, στρεβλωνεται απο τη χρηματοπιστωτικη διαδικασια... Οσο μια χωρα ΔΕΝ δανειζεται για να εισαγαγει, αλλά τρωει απο τα ετοιμα (απο τα αποθεματα της), κι οσο μια πλεονασματικη χωρα κραταει για παρτη της τα πλεονασματα, ο μηχανισμος λειτουργει αποτελεσματικα. "Συνετιζει" τους σπαταλους και τους στρεφει προς τις εξαγωγες. Οταν ομως παρεμβαινει ο εξωθεν υπερδανεισμος, τοτε η πλεονασματικη οικονομια (που δανειζει) φτηναινει αφυσικα το νομισμά της- διοτι εμφανιζει ζητηση για το νομισμα της ελλειματικης οικονομιας, και η ελλειματικη ανατιμαται αντιστοιχα... Οι κυβερνησεις πρεπει να επιτηρουν το ισοζυγιο τρεχουσων συναλλαγων της χωρας τους, και να παρεμβαινουν στον στεβλωμενο μηχανισμο μεσω τεχνητης υποτιμησης!

   Μιας που εξηγηθηκε η εννοια της (εξωτερικης) υποτιμισης στην πραγματικη της βαση, κι οχι τυλιγμενη με Κευνσιανους μυθους, τωρα μπορουν να εξηγηθουν κι οι μηχανισμοι της. Ο πρωτος ειναι το τυπωμα χρηματος. Ο δευτερος ειναι η παρεμβαση στην αγορα συναλλαγματος μεσω κεντρικων τραπεζων, με σκοπο την μεταβολη της ζητησης κι αρα της τιμης του νομισματος. Και στος δυο περιπτωσεις το αποτελεσμα ειναι, εν μερει, ιδιο: Το ντοπιο νομισμα "φθηναινει". Ωστοσο, ο πρωτος τροπος εχει κι αμεσο εσωτερικο αντικτυπο, ενω ο δευτερος εμμεσο (στροφη της νοοτροπιας της οικονομιας προς τις εξαγωγες)

Α- Τυπωμα χρηματος: 

1) Αυτοματη υποτιμηση ως προς το εξωτερικο, με ο,τι αυτο συνεπαγεται....

2) Ροκανισμα των καταθεσεων και των μισθων, εφοσον δεν αναπροσαρμοστουν-πραγμα που ειναι και το συνηθεστερο- και μεινουν πισω απο τις τιμες. ΕΙΔΙΚΑ αυτες των εισαγομενων που θα εκτιναχθουν πρωτες.
3) Ροκανισμα επισης των δανειων του κρατους προς ιδιωτες. Το τελευταιο ειναι μαλλον κι ο βασικος λογος τυπωματος. Το κρατος "ριχνει" τους οφειλετες του, γιατι τους πληρωνει με χρημα που ΔΕΝ αντιστοιχει σε αληθινο προϊόν της οικονομιας. Ή αλλιως: Μικραινει το μερος της οφειλης του ως προς το κυκλοφορουν χρημα (αφου μετα το τυπωμα, τα χαρτονομισματα της χωρας ειναι περισσοτερα, αρα το χρεος ως κλασμα, μικροτερο). Σαν να λεμε οτι χρωσταει μικροτερο μερος πραγματικης οικονομιας (πχ λιγοτερα πορτοκαλια) προς τους δανειστες του.
Ουσιαστικα το κρατος "ευνοειται" σε βαρος ολων των συναλλασσομενων με αυτο. Καταθετων, επενδυτων, δανειστων κι απλων πολιτων-καταναλωτων. Τετοιες συμπεριφορες απο πλευρας των κυβερνησεων μπορει να φαινονται λυσεις ευκολιας, ωστοσο μακροπροθεσμα καταδικαζονται απο τις αγορες, και η ποινη δεν ειναι αλλη απο τον ακριβο δανεισμο (μεγαλυτερα επιτοκια).

4) Πληθωρισμος. Ενα φαινομενο αυτοτροφοδοτουμενο, το οποιο αν ξεφυγει απο καποια ορια, μπορει να συνεχισει να ταλαιπωρει την οικονομια για πολυ καιρο μετα απο την υποτιμηση (ή το οποιοδηποτε αλλο αιτιο δημιουργιας του). Επισης, ο πληθωρισμος καθιστα το επενδυτικο περιβαλλον εξαιρετικα επισφαλες, κι αποτρεπει εισοδο ξενων κεφαλαιων στην ντοπια, πραγματικη, οικονομια. (Να σημειωσουμε οτι, χαρη στην πακοσμιοποιηση της οικονομιας και τη διαρκη μετακινηση των πολυεθνικων προς περιοχες χαμηλοτερου εργατικου κοστους, το φαινομενο του πληθωρισμου αυτοματως περιοριζεται για τους δυτικους. Ας παρουμε το παραδειγμα των ΗΠΑ. Τυπωνοντας αφειδως δολαρια μεσω της FED, αργα ή γρηγορα κανει το δολαριο να διολισθησει σε σχεση με τα αλλα ισχυρα νομισματα. Να χασει μερος της αξιας του, κι αρα οι Αμερικανοι καταναλωτες να χασουν μερος της αγοραστικης τους δυναμης μεσα στην παγκοσμια αγορα (τσεκαρε διακυμανση του χρυσου ως προς το δολαριο, τα τελευταια χρονια) Υπο κανονικες συνθηκες, τα εισαγομενα προϊοντα θα ακριβαιναν για τον Αμερικανο καταναλωτη, οπως και τα ντοπια- μεχρις οτου γινουν αναλογες προσαρμογες στο μισθο του. ΟΜΩΣ, επειδη το εργατικο κοστος των πολυεθνικων διολισθαινει κι αυτο, δημιουργειται μια αντιρροπη δυναμη ως αναχωμα στη μειωση της αγοραστικης δυναμης. Κι αρα, φρεναρεται η δυναμη αυτοδιογκωσης του πληθωρισμου, διοτι οι Αμερικανοι δεν ζητανε με την ιδια θερμη αυξησεις- ωστε να ξαναπροσεγγισουν τα επιπεδα τιμων των εισαγομενων. Ουσιαστικα, χανουν την (δυναμει υψηλοτερη) αγοραστικη δυναμη, αλλα χωρις τον επιπροσθετο μπελα ενος καλπαζοντος πληθωρισμου). Και χωρις την εσωτερικη ανακατανομη πλουτου που ο πληθωρισμος προωθει...)

Β-Υποτιμηση μεσω παρεμβασης στη διατραπεζικη αγορα συναλλαγματος:

1) Διατηρουνται τα αποτελεσματα μονο ως προς το σκελος 1 του αποπανω, δηλαδη ως προς την εξωτερικη υποτιμηση. Στο εσωτερικο της χωρας οι ισορροπιες δεν ανατρεπονται (ο κοσμος εχει μεν το ιδιο εισοδημα, απλα δυσκολια αγορας ξενων ΜΟΝΟ προϊόντων. Αν μπορουσε να μην εισαγαγει τιποτα, δεν θα ειχε καμια μεταβολη της αγοραστικης του δυναμης)

2) Η κυβερνηση δεν εμφανιζεται αμεσα αναξιοπιστη ως προς τους δανειστες

3) Μπορει να οδηγηθουμε σε τυπωμα χρηματος, αλλα αυτο δεν ειναι αμεση συνεπεια. Πώς μπορει να προκληθει τυπωμα; Ας πουμε οτι η Κινα θελει να κραταει το νομισμά της τεχνητα φθηνο- κι οχι σε μια τιμη αντιστοιχη των νομων της αγορας. Φθηνο ως προς τι; Mα... ως προς το δολαριο, φυσικα! Εν προκειμενω, μιας και η Κινα ειναι βασικος ανταγωνιστης της Αμερικης σε παγκοσμιο επιπεδο, η παρεμβαση της κινεζικης κεντρικης τραπεζας θα ριξει δυο τριγωνια... ΚΑΙ φθηνο τοπικο νομισμα, ΚΑΙ ακριβο δολαριο (ο ογκος των συναλλαγων ειναι τετοιος ωστε αρκει για να επηρεασει το δολαριο, ενω στην περιπτωση μιας χωρας οπως η Ελλαδα, μια τεχνητη υποτιμηση θα ηταν μονοπλευρη. Θα επηρεαζε μονο τη δραχμη. ). Η Κινα για να κατορθωσει αυτο το διπλο χτυπημα, παρεμβαινει στη διατραπεζικη αγορα μαζευοντας δολαρια και πληρωνοντας στο νομισμά της. Ετσι, δημιουργειται προσφορα για το νομισμά της, και ζητηση για το δολαριο. Το πρωτο πεφτει και το δευτερο ανεβαινει. Ομως η Κινα φθανει να εχει μαζεψει πολλα δολαρια που της ειναι αχρηστα, αφου δεν μπορει να τα αξιοποιησει στο εσωτερικο της χωρας, ουτε και θελει να τα ανταλλαξει με το νομισμά της. Καποια στιγμη αυτο μπορει να της προκαλεσει νομισματικη ασφυξια και να αναγκαστει να τυπωσει για να καλυψει τρεχοντα εξοδα του κρατικου μηχανισμου. Αρα, να υποτιμησει...
Ειδικα για το παραδειγμα της Κινας, αξιζει και μια περεταιρω διευκρινηση (Ας πουμε, το 3ο τριγωνι): Οι Κινεζοι, κατεχοντας τεραστιο ποσοστο αμερικανικου χρεους- γυρω στο 10%- αποκτουν στρατηγικο πλεονεκτημα απεναντι στην κυβερνηση των ΗΠΑ. Λογου χαρη, μπορουν αν εκβιασουν γυρω απο μια αποτομη εξαργυρωση πολλων χρεογραφων, συγχρονως. Αυτο θα συνεπαγοταν πτωση πτωση της τιμης τους, και ανοδο στην αποδοση (επιτοκιο). Οι Κινεζοι θα ζημιωνονταν ως πωλητες, αλλα οι Αμερικανοι ειναι που θα βαραινονταν με δυσβασταχτο κοστος δανεισμου για χρονια, και τελικα θα "εσπαγαν": Ειτε θα τυπωναν πληθωριστικα δολαρια για να αποπληρωσουν το χρεος, ειτε θα εκαναν μια καταστροφικη αθετηση πληρωμων. 
Ακομα, ομως, κι αν δεν γινει τιποτε απ' αυτα, και παλι οι Κινεζοι εχουν στρατηγικο πλεονεκτημα: Αντλουν μυθικους τοκους απο την αμερικανικη οικονομια, εξασθενωντας την!   

4) Ευνοουνται στοχευμενα οι εξαγωγεις προϊόντων ως προς τη θεση τους στην εγχωρια αγορα, αφου εισπραττουν απο εξω και ξοδευουν (κυριως) μεσα, αρα με την αλλαγη της ισοτιμιας, η κερδοφορια τους αυτοματα αυξανει. Αδικουνται- και παλι στοχευμενα- οι εισαγωγεις, αλλα κι οι απλοι καταναλωτες οταν δεν υπαρχουν υποκαταστατα των ξενων προϊόντων που θα επαιρναν με τους ντοπιους μισθους τους (που ειναι πια μικροτεροι ως προς την παγκοσμια αγορα)

5) Εφοσον δεν τυπωθει χρημα δεν εχεις πληθωρισμο, ή ροκανισμα των δανειων του κρατους προς ξενους. ΑΛΛΑ εμμεσα και παλι οι ξενοι ζημιωνονται, διοτι το ντοπιο νομισμα που θα παρουν κατα την αποπληρωμη του δανειου ειναι πλεον πιο ευτελες.... Δεν θα ζημιωθουν μονο αμα το αφησουν μεσα στη χωρα, και το (επαν)επενδυσουν εκει. Παντως θεωρω μικροτερο το πληγμα σε αξιοπιστια, γιατι ειναι σαν να τους λες "εγω σου εγγυηθηκα οτι οι δραχμες που μου δανεισες δεν θα αγοραζουν μικροτερο ποσοστο του εθνικου προϊόντος οταν τις παρεις πισω/ δεν ειπαμε τιποτα για δολαρια.... Μεινετε Ελλαδα και δεν θα χασετε ΤΙΣ ΔΡΑΧΜΕΣ σας (που καποτε ηταν δολαρια)." Κατα καποιον τροπο τους εγκλωβιζεις, αλλα δεν τους ριχνεις ευθεως. Οσο για τον πληθωρισμο, και παλι δεν ενδεχεται να ειναι αντιστοιχος με το σεναριο 1 (επευθειας τυπωμα), αλλα σιγουρα θα υπαρξει, λογω της ακριβειας των εισαγομενων προϊόντων. Εισαγομενος πληθωρισμος, λοιπον.  

6) Τα προϊόντα της χωρας μπορουν να γινουν φθηνοτερα εξω, αλλα αυτο μεταφραζεται περισσοτερο σε προσωρινη προσεγγιση νεων πελατων (μεχρι να τα ξαναακριβυνεις- οταν θα τους εχεις πια "δεσει"), και λιγοτερο σε αμεση εισροη περισσοτερου συναλλαγματος στην ντοπια οικονομια. (- τιμη, +ποσοτητα πωληθεντων, οχι αμεση αυξηση). Επισης, ενδεχομενο παραπλευρο οφελος: αποκομιση νεων πελατων σε παγκοσμιο επιπεδο, τους οποιους δεν μπορουσες να χτυπησεις οταν ησουν στα προηγουμενα επιπεδα τιμων. Πελατες που βρισκονταν τελειως εκτος της προηγουμενης εξισωσης Ποσοτητα- Τιμη... Πχ, σε μια τιμη οπου πριν θα "εμπαινες μεσα" και τωρα οριακα κερδιζεις- ανα πελατη... Εκτοπιζοντας ανταγωνιστες. Αν παλι δεν παιζεις με οριακες τιμες, η μεταβολη ισοτιμιας εξακολουθει να μην σε επηρεαζει αμεσα στο εξωτερικο, παρα μονο ως προς την κερδοφορια σου σε δραχμες. Δηλ. δεν θα κερδισεις πελατες, τους οποιους ουτως ή αλλως δεν θα προσεγγιζες και πριν. Δεν θα αυξησεις την "πιτα" της πελατειας σου.... 

Αξιοσημειωτο ιστορικο "παραδοξο": Η μετα-Σοβιετικη Ρωσια, καθ'ολη τη διαρκεια του 1992, ασκουσε αναποδη πολιτικη απ' ο,τι η σημερινη Κινα - δηλαδη ανατιμουσε τεχνητα το ρουβλι εναντι του δολαριου, για να μπορεσει να φανει ελκυστικη στα ξενα κεφαλαια και να αντλησει πορους.
Αποτελεσμα ηταν η "αβαντα" των εισαγομενων προϊοντων εναντι των εγχωριων και το περαιτερω μαραζωμα της ρωσικης παραγωγης (Σημειωνεται οτι, στο εσωτερικο της CIS- αποτοκου της ΕΣΣΔ - υπηρχε υψηλος πληθωρισμος, διοτι ειχαν αρχισει να τυπωνονται επιμερους νομισματα απο τα κρατη, παροτι ως επισημο νομισμα διατηρειτο το CIS Ruble, το οποιο ελεγχοταν απο την Τραπεζα της Ρωσιας. Ετσι, πολλα τετοια ρουβλια (CIS) περισσευαν και ερρεαν απο την περιφερεια προς το κεντρο, πχ για αποπληρωμη πιστωσεων ενεργειας, αυξανοντας τις πληθωριστικες τασεις. Επισης, οι μισθοι, που επι ΕΣΣΔ διατηρουνταν χαμηλα για να εχουν περθωρια κερδους οι βιομηχανιες τελικων προϊοντων, εκτιναχθηκαν κι αυτο πιεσε κι αλλο τον πληθωρισμο...)
Επισης, ολη αυτη η πολιτικη τεχνητης ανατιμησης του ρουβλιου δεν απετρεψε τον εξωτερικο δανεισμο της Ρωσιας με πολυ υψηλα πραγματικα επιτοκια, μεσα στα επομενα χρονια!


   Αντι υστερογραφου, απαιτειται μια συντομη αναφορα στην Κεϋνσιανη θεωρηση περι τυπωματος χρηματος και πληθωρισμου. Οι κεϋνσιανοι επιδεικνυουν μεγαλυτερη ελαστικοτητα ως προς την διογκωση του υπαρχοντος χρηματος, εστω κι αν δεν συμβαδιζει με την διογκωση του καταναλωτικου καλαθιου (υποτιιθεται πως σε μια απολυτη συμπλευση, θα υπηρχε πληθωρισμος μονιμα μηδεν, αλλα αυτο δε συμβαινει, πρωτον διοτι οι κυβερνησεις δεν διαθετουν τελειους μηχανισμους αποτιμησης της πραγματικης οικονομιας αρα εκ των πραγματων αποκλινουν, και δευτερον διοτι οι κυβερνησεις επιδιωκουν εναν χαμηλο πληθωρισμο, ωστε να απομακρυνονται απο τον κινδυνο του αρνητικου πληθωρισμου που ειναι δυσκολοτερα διαχειρισιμος). 
   Οι κεϋνσιανοι, λοιπον, υποστηριζουν οτι αν τυπωθει περισσοτερο χρημα απ' το προβλεπομενο, ενα μερος του θα μετατραπει σε πληθωρισμο, κι ενα αλλο μερος του θα δραστηριοποιησει ανενεργους πολιτες (πχ απολυμενους, ανεργους κλπ), ωστε να παραγαγουν πραγματικο προϊον. Με την παραγωγη του νεου προϊοντος, θα "δικαιολογηθει" μερος του τυπωμενου χρηματος, αρα θα αμβλυνθουν οι πληθωριστικες πιεσεις. Εν ολιγοις, το χρημα γι' αυτους, μετατρεπεται απο απλο μεσο σε αιτιο αναπτυξης. Ωθει στην δημιουργια νεου πλουτου!
   Στην περιπτωση των ΗΠΑ- οπου γιγαντωθηκε ο κεϋνσιανισμος κατα τη διαρκεια προηγουμενων δεκαετειων και εσχατως επανερχεται στο προσκηνιο- υπαρχουν προσθετοι λογοι που συνηγορουν υπερ αυτης της νομισματικης "ελαστικοτητας". Το δολαριο ειναι αποθεματικο νομισμα σε κεντρικες τραπεζες ολου του κοσμου, οποτε οι πληθωριστικες πιεσεις απο το τυπωμα δεν πεφτουν κατευθειαν στο εσωτερικο της χωρας. Διαχεονται σε ολα τα μηκη και πλατη της γης. Φυσικα, η χρησιμοτητα ενος δολαριου ειναι ΚΥΡΙΩΣ η αγορα αμερικανικων προϊοντων. Αρα, τα "επιπλεον" δολαρια θα επιστρεψουν αργα ή γρηγορα στην αγορα των ΗΠΑ, μεσω ξενων αγοραστων ή επενδυτων, και οι πληθωριστικες συνεπειες θα γινουν αντιληπτες. Αυτο που αλλαζει ειναι η οξυτητα κι η αμεσοτητα του φαινομενου.
   Δευτερο πλεονεκτικο σημειο, οσον αφορα τις ΗΠΑ: Υπαρχουν χωρες που χρησιμοποιουν ως αποκλειστικο επισημο νομισμα τους το αμερικανικο δολαριο, για λογους νομισματικης σταθεροτητας. Ωστοσο, οταν οι Αμερικανοι τυπωνουν δολαρια, δεν τους δινουν το μερος που τους αναλογει- λαμβανοντας υποψιν της διογκωση της δικης τους (των ξενων αυτων χωρων) οικονομιας. Οι συγκεκριμενες χωρες, για να αυξησουν τα δολαρια τους πρεπει να πουλησουν προϊοντα στους Αμερικανους! Αρα, ουσιαστικα, οι Αμερικανοι ειναι σαν να "κλεβουν" τις συγκεκριμενες οικονομιες. Πετωντας μελανι πανω σε ενα χαρτι, μπορουν να αγορασουν φρουτα, ξυλεια, πετρελαιο και αλλα χρησιμα αγαθα... Τα δολαρια που δινουν σ' αυτη την περιπτωση, ΔΕΝ θα επιστρεψουν στη δικη τους οικονομια, αντιθετα, θα απορροφηθουν απο το εσωτερικο της ξενης χωρας (ως επισημο νομισμά της). Εκει εγκειται η αδικια- καθως κι μηδενικη πληθωριστικη συνεπεια για τις ΗΠΑ, απο μια τετοια πραξη. 
   Αντιθετα, η Ελλαδα ως χωρα συνδιαμορφωτρια του Ευρω (στο μικρο βαθμο που της αναλογει), εχει το πλεονεκτημα της ληψης νεων Ευρω (σε χαρτι ή αυλα), καθε φορα που ΕΚΤ μεγενθυνει το "χρημα" της Ευρωζωνης για να το προσαρμοσει στα δεδομενα της πραγματικης αναπτυξης. Βεβαια, μπορει η νομισματικη μεγεθυνση της Ευρωπης (ως μεσο ορο), να μην ταιριαζει παντα με τις αναγκες της Ελλαδας και των αλλων κρατων, σε θεματα πληθωρισμου (για το εσωτερικο τους), ή στο σκοπο της ρυθμισης της εξαγωγικης ανταγωνιστικοτητας - με λιγα λογια χανουν το νομισματικο εργαλειο- αλλα τουλαχιστον δεν αδικουνται, στερουμενοι φρεσκοτυπωμενο χρημα (οπως οι χωρες- δορυφοροι του δολαριου, που αδικουνται απο τους Αμερικανους)

Μια γενικοτερη αιτια που οι αριστεροι και αριστεροστροφοι (Κεϋνσιανοι) οικονομολογοι κλεινουν το ματι στα "ευελικτα" νομισματα, κι οχι στα νομισματα- μπετον, οπως το Μαρκο ή το σημερινο Ευρω (που εγινε κατ' εικονα και ομοίωσή του), ειναι πως οι υποτιμησεις τους παραγουν αναπτυξη εις βαρος του συσσωρευμενου πλουτου. Οι ευποροι εισοδηματιες προτιμουν να επανεπενδυουν τα λεφτα τους, ή γενικα να τα αξιοποιουν αμεσα με καποιον τροπο, αντι να τα αφηνουν στις τραπεζες με φοβο να "ροκανιστουν" απο τον πληθωρισμο (αλλα και να τα κανουν χρυσο... πραγμα ασυμφορο για την προοφο της οικονομιας). Επισης, τα φρεσκοτυπωμενα χαρτονομισματα μπορουν να δοθουν απευθειας απο το κρατος σε επιδοτησεις ή αμοιβες δημοσιων υπαλληλων, οι οποιοι ΑΝ τοποθετηθουν σε παραγωγικα ποστα θα αυξησουν το πραγματικο ΑΕΠ, συγκρατωντας τις πληθωριστικες πιεσεις... Αρα, εχουμε: Εμμεση φορολογια στον συσσωρευμενο πλουτο, μειωση της ανεργιας (οσο μεγαλυτερη η ανεργεια, τοσο μεγαλυτερη η δυνατοτητα απορροφησης των πληθωριστικων κραδασμων), αυξηση της παραγωγης εκ του μηδενος και, συναμα, σχετικα μικρο πληθωρισμο (αναλογικα με το τυπωμα χρηματος που διενεργηθηκε). Αρα, μεγαλυτερα περιθωρια δρασης πριν την αναγκαια περιοριστικη πολιτικη, για τη χαλιναγωγηση του φαινομενου

Η σοσιαλδημοκρατικη ψευδαισθηση.....

Tου Ιμάνιουελ Βαλερστάιν

Η σοσιαλδημοκρατία έφτασε στο απόγειό της την περίοδο από το 1945 ως τα τέλη της δεκαετίας του 1960. Εκείνη την εποχή αντιπροσώπευε μια ιδεολογία και ένα κίνημα που ήθελε να διασφαλίσει το ρόλο του κράτους στην ανακατανομή του πλούτου προς όφελος της πλειοψηφίας του πληθυσμού με διάφορους τρόπους:

διεύρυνση των εκπαιδευτικών και των υγειονομικών υποδομών,

διασφάλιση χαμηλότερου εγγυημένου εισοδήματος μέσω προγραμμάτων που υποστηρίζουν τις ανάγκες των ομάδων που δεν έχουν πρόσβαση σε επαρκές εισόδημα, ιδιαίτερα στα παιδιά και τους ηλικιωμένους,

προγράμματα καταπολέμησης της ανεργίας.

Η σοσιαλδημοκρατία υποσχόταν ένα συνεχώς καλύτερο μέλλον για τις επόμενες γενιές, ένα είδος μόνιμης αύξησης των εθνικών και των οικογενειακών εισοδημάτων. Αυτό ονομαζότανα "κράτος πρόνοιας. Ήταν μια ιδεολογία που υποστήριζε την άποψη ότι ο καπιταλισμός θα μπορούσε να «μεταρρυθμιστεί» και να αποκτήσει ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο.

Η σοσιαλδημοκρατία ήταν πιο ισχυρή στη δυτική Ευρώπη, τη Μεγάλη Βρετανία, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες (όπου οι εκεί σοσιαλδημοκράτες ονομάζονταν Δημοκρατικοί του ""νιου ντιλ" -εν ολίγοις, στις πλούσιες χώρες του παγκόσμιου συστήματος, αυτές που θα μπορούσαν να ονομαστούν «πανευρωπαϊκός κόσμος».

Ήταν τόσο μεγάλη η επιτυχία της που οι κεντροδεξιοί αντίπαλοί της ενσωμάτωσαν και αυτοί την έννοια του «κράτους πρόνοιας», προσπαθώντας απλώς να μειώσουν το κόστος και την έκταση του. Στον υπόλοιπο κόσμο, τα κράτη προσπάθησαν να ακολουθήσουν αυτήν την τάση, με εθνικά «αναπτυξιακά» προγράμματα.

Η σοσιαλδημοκρατία ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη εκείνη τη περίοδο και ουσιαστικά υποστηριζόταν από δύο πραγματικότητες που χαρακτήριζαν την εποχή:

την απίστευτη ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας, η οποία δημιούργησε τους πόρους που έκαναν δυνατή την αναδιανομή και

την ηγεμονία των Ηνωμένων Πολιτειών στον παγκόσμιο σύστημα, το οποίο εξασφάλιζε τη σχετική σταθερότητά του, και κυρίως

την απουσία σοβαρής απειλής βίας σε αυτή την πλούσια περιοχή.

Αυτή η ρόδινη εικόνα δεν κράτησε πολύ. Οι δύο πραγματικότητες εξέπνευσαν. Η παγκόσμια οικονομία σταμάτησε να επεκτείνεται και εισήλθε σε μια μακρά στασιμότητα, την οποία ζούμε ακόμα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν τη σημαντική, αν και αργή, παρακμή τους ως ηγεμονική δύναμη. Και οι δύο αυτές πραγματικότητες έχουν επιταχυνθεί σημαντικά κατά το 21ο αιώνα.

Η νέα εποχή που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1970 έφερε το τέλος της κεντρώας συναίνεσης σχετικά με τις αρετές του «κράτους πρόνοιας» και της κρατικά σχεδιασμένης «ανάπτυξης». Αντικαταστάθηκε από μια νέα, πιο δεξιά ιδεολογίας, που ονομάζεται ποικιλοτρόπως: νεοφιλελευθερισμός ή "συναίνεση της Ουάσινγκτον", που κήρυξε στην ουσία τις αρετές της εξάρτησης από τις ελεύθερες αγορές και όχι τα κράτη και τις κυβερνήσεις. Το πρόγραμμα αυτό λέγεται ότι βασίζεται στη δήθεν νέα πραγματικότητα της "παγκοσμιοποίησης" σύμφωνα με την οποία "δεν υπάρχει εναλλακτική λύση".

Η εφαρμογή νεοφιλελεύθερων προγραμμάτων φάνηκε να διατηρεί τα αυξανόμενα επίπεδα της «ανάπτυξης» στις χρηματιστηριακές αγορές, αλλά ταυτόχρονα οδήγησε σε άνοδο τα παγκόσμια επίπεδα του χρέους και της ανεργίας και σε μείωση των πραγματικών εισοδημάτων για τη μεγάλη πλειοψηφία των πληθυσμών ανά το κόσμο. Επιπλέον, τα κόμματα που προωθούσαν αριστερά ή κεντρώα σοσιαλδημοκρατικά προγράμματα μετακινήθηκαν σταδιακά προς τα δεξιά, αποφεύγοντας ή μειώνοντας τη στήριξη για το κράτος πρόνοιας και αποδεχόμενα ότι ο ρόλος των μεταρρυθμιστικών κυβερνήσεων έπρεπε να μειωθεί σημαντικά.

Όταν οι αρνητικές επιπτώσεις για την πλειοψηφία των πληθυσμού έγιναν αισθητές ακόμη και στο εσωτερικό του εύπορου ευρωπαϊκού χώρου, επηρέαζαν ακόμη πιο έντονα τον υπόλοιπο κόσμο. Τι έπρεπε να κάνουν τότε οι κυβερνήσεις τους; 'Αρχισαν να εκμεταλλεύονται τη σχετική οικονομική και γεωπολιτική πτώση των Ηνωμένων Πολιτειών (και ευρύτερα της Ευρώπης), εστιάζοντας στα δικά τους εθνικά προγράμματα «ανάπτυξης». Χρησιμοποίησαν τη δύναμη των κρατικών μηχανισμών τους και το συνολικά μειωμένο κόστος παραγωγής για να γίνουν "αναδυόμενες οικονομίες". Όσο πιο «αριστερή» ήταν η φρασεολογία τους και η προεκλογικές τους δεσμεύσεις, τόσο περισσότερο ήταν αποφασισμένες να προσφέρουν «ανάπτυξη».

Μπορεί όμως να πετύχει ξανά η πολιτική που απέφερε καρπούς στον ευρωπαϊκό χώρο μετά το 1945; Είναι περισσότερο από προφανές ότι δεν μπορεί να το κάνει, παρά τους αξιοσημείωτους ρυθμούς «ανάπτυξης» ορισμένων από τις αναδυόμενες χώρες, ιδιαίτερα, των λεγόμενων BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα) κατά τα τελευταία 5-10 χρόνια. Κι αυτό γιατί υπάρχουν ορισμένες σοβαρές διαφορές μεταξύ της τρέχουσας κατάστασης του παγκόσμιου συστήματος τη μεταπολεμική περίοδο.

Πρώτον, το πραγματικό επίπεδο του κόστους παραγωγής. Παρά τις νεοφιλελεύθερες προσπάθειες για τη μείωσή του, σήμερα είναι στην πραγματικότητα σημαντικά υψηλότερο από ό,τι ήταν τη μεταπολεμική περίοδο κι απειλεί τις πραγματικές δυνατότητες της καπιταλιστικής συσσώρευσης. Αυτό κάνει τον καπιταλισμό συστημικά λιγότερο ελκυστικό για τους καπιταλιστές, οι πιο διορατικοί από τους οποίους αναζητούν εναλλακτικούς τρόπους για να εξασφαλίσουν τα προνόμιά τους.

Δεύτερον, η ικανότητα των αναδυόμενων χωρών να αυξήσουν βραχυπρόθεσμα την απόκτησή πλούτου έχει ασκήσει μεγάλη πίεση στη διαθεσιμότητα των πόρων για την εξασφάλιση των αναγκών τους. Ως εκ τούτου, δημιουργείται ένας συνεχής αυξανόμενος ανταγωνισμός για την απόκτηση γης, νερού, τροφίμων κι ενεργειακών πόρων, ο οποίος όχι μόνο οδηγεί σε άγριες διαμάχες, αλλά επακόλουθα και στη μείωση της παγκόσμιας δυνατότητας των καπιταλιστών να συσσωρεύουν κεφάλαιο.

Τρίτον, η τεράστια επέκταση της καπιταλιστικής παραγωγής έχει δημιουργήσει εντέλει μια πολύ σοβαρή πίεση-πληγή στο οικοσύστημα και ο κόσμος έχει εισέλθει σε μια κλιματική κρίση, της οποίας οι συνέπειες απειλούν την ποιότητα ζωής σε όλο τον κόσμο. Έχει ενθαρρύνει, επίσης, ένα κίνημα για τη ριζική επανεξέταση της αρετής της «μεγέθυνσης» και της «ανάπτυξης» σαν οικονομικούς στόχους. Το συνεχώς αυξανόμενο αίτημα για μια διαφορετική «πολιτιστική» προοπτική είναι αυτό που ονομάζεται στη λατινική Αμερική κίνημα του "el buenvivir".

Τέταρτον, τα αιτήματα των κατώτερων κοινωνικών ομάδων για πραγματική συμμετοχή στη διαδικασία λήψης αποφάσεων του κόσμου έχουν αρχίσει να απευθύνονται όχι μόνο στους «καπιταλιστές», αλλά και σε «αριστερές» κυβερνήσεις που προωθούν σε εθνικό επίπεδο την «ανάπτυξη».

Πέμπτον, ο συνδυασμός όλων αυτών των παραγόντων, καθώς και η ορατή αποδυνάμωση της μέχρι πρότινος ηγεμονικής δύναμης, έχει δημιουργήσει ένα κλίμα συνεχούς και ριζικής αναταραχής, τόσο στην παγκόσμια οικονομία όσο και τη γεωπολιτική κατάσταση, η οποία έχει παραλυτικά αποτελέσματα τόσο στον κόσμο των επιχειρήσεων όσο και στις κυβερνήσεις. Ο βαθμός αβεβαιότητας -όχι μόνο μακροπρόθεσμα αλλά και πολύ βραχυπρόθεσμα- έχει κλιμακωθεί σημαντικά, και μαζί με αυτόν και το επίπεδο της πραγματικής βίας.

Η σοσιαλδημοκρατική λύση είναι πια σήμερα μια ψευδαίσθηση. Για τη συντριπτική πλειοψηφία των πληθυσμών στον κόσμο, το ερώτημα είναι τι θα την αντικαταστήσει.

*Ο Immanuel Wallerstein είναι Αμερικανός ιστορικός και κοινωνικός επιστήμονας

Λαε της Θεσσαλιας.... Λαε της Ελλαδας (ή, εναλλακτικα: "Τι μου θυμιζει..." -2)

Παρτε κι αυτα....

http://www.youtube.com/watch?v=wrVkT1yT_Po&feature=related (1977- περι "βασεων του Θανατου", εξόδου απο το ΝΑΤΟ και "Παμμεσογειακου Λαϊκου Πανεπιστημιου" στην Κρητη)
Κι εδω, ακομα πιο... "κρυσταλλινα": http://www.youtube.com/watch?v=ONVdf_P-byA 

http://www.youtube.com/watch?v=IMydKJ_Px2U (1981- ο εθνικος super star ερχεται στην εξουσια με τη φορα της Εθνικης Αντιστασης, των Ιουλιανων και του Πολυτεχνειου)

http://www.youtube.com/watch?v=b5axH4jy7sY&feature=related (1985- Η Αθωωοτητα εχει ήδη πεθανει οταν πραγματοποιειται η μεγαλυτερη κομματικη συγκεντρωση ολων των εποχων στην Αθηνα. Αυτη τη φορα δε μιλησε η ιδεολογία, μιλησαν οι διορισμοί....)

http://www.youtube.com/watch?v=9IoU7JWrjks (1988- τελος εποχης)

http://www.youtube.com/watch?v=zDBB6c0yoFo&feature=related (1996-Το βιολογικο τελος και ο "αποηχος", μεσα απο τα ματια της μακαριτισσας Μαλβινας)

Για φιναλε....

(Ο "δυναμικος" Καραμανλης της εξοδου απο το ΝΑΤΟ- αφου πρωτα ο ιδιος ειχε αφησει την Κυπρο στη μοιρα της)

και

(Ο "Παριζιανος" Καραμανλης, που μετα απο προσωπικη υπερπροσπαθεια βαζει επιτελους την Ελλαδα στην δημοκρατικη και ευνομουμενη Ευρωπη. Οι εποχες της νοθειας και του "Περικλη"- σσ οχι του Χρυσο Αιωνα!- εχουν περασει ανεπιστρεπτι, κι η Ελλαδα βαδιζει ολοταχως προς τα πακετα Ντελορ....)


ATTACHMENT

H συναντηση των γιγαντων....

Δειτε κι αυτα...
http://www.youtube.com/watch?v=g9zRPIp7US8
http://www.youtube.com/watch?v=eU7ej05_dHA 

"Εσπασαν τον παγο" της κατεστημενης αστικης δημοκρατιας

Κοσμοϊστορικες πολιτικες ανατροπες στο αρκτικο νησι, οι οποιες περιεργως εμειναν στο σκοταδι απο τα Ελληνικα ΜΜΕ... Ο ολιγαριθμος λαος της Ισλανδιας τα βάζει με παγκοσμια κατεστημενα και παγιωμενες νοοτροπιες αιωνων περι δημοκρατιας και λαϊκης κυριαρχιας!

Αναδημοσιεύω από:

http://dimer-watcher.blogspot.com/2011/09/iceland-makes-history.html

Με αφορμή ενα ενδιαφέρον e-mail που έλαβα πριν λίγο καιρό, το κοινοποιώ μέσω του blog μου.Μέσα απο αυτές τις δύσκολες εποχές οι Ισλανδοί μας δείχνουν τον δρόμο. Αναλυτικά

ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ Ο ΛΑΟΣ

Οι Ισλανδοί γράφουν ιστορία με το νέο Σύνταγμά τους

Ολοι οι πολίτες μέσω Facebook, Twitter, Youtube και μιας ειδικής ιστοσελίδας διαμορφώνουν τον καταστατικό χάρτη της χώρας

Αφού αρνήθηκαν να χρεωθούν τις «τοξικές» επενδύσεις και να αποζημιώσουν τις αγγλικές και ολλανδικές τράπεζες, οι 320.000 Ισλανδοί συμμετέχουν στη σύνταξη του νέου Συντάγματος για μεγαλύτερη διαφάνεια και ανάληψη ευθύνης από τους πολιτικούς αλλά και τους πολίτες.
Η άμεση δημοκρατία του αθηναϊκού χρυσού αιώνα ξαναγεννιέται, πολύ μακριά από το λίκνο της, στην παγωμένη Ισλανδία, όπου μετά το "στραπάτσο" του 2008 οι πολίτες συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση του νέου Συντάγματος της χώρας.

Η οικονομική κρίση που οδήγησε την Ισλανδία στην κατάρρευση είχε ως συνέπεια ο λαός των "ψαράδων" να αφυπνιστεί και να επαναστατήσει, όχι όμως βγαίνοντας στους δρόμους, αλλά παίρνοντας το μέλλον του στα χέρια του. Αφού έσυραν τον πρώην πρωθυπουργό Γκέιρ Χάαρντε στα δικαστήρια με την κατηγορία της βαριάς αμέλειας στην τραπεζική κρίση, και αρνήθηκαν να αποζημιώσουν τις αγγλικές και ολλανδικές τράπεζες για την επενδυτική φούσκα Icesave, οι 320.000 Ισλανδοί συμμετείχαν στη σύνταξη του νέου τους Συντάγματος μέσω Facebook, Twitter και Youtube, αλλά και την ειδική ιστοσελίδα που φτιάχτηκε για να ενημερώνονται για τις εξελίξεις και να σχολιάζουν καταθέτοντας τις δικές τους προτάσεις.

Το ισχύον Σύνταγμα της χώρας έχει αλλάξει επτά φορές μετά την ανεξαρτητοποίησή της από τη Δανία το 1944, ωστόσο οι βασικές του αρχές δεν έχουν αλλάξει από το 1874. Εδώ και δύο χρόνια είχαν ξεκινήσει οι διαδικασίες για την αναθεώρηση του, ενώ η δημόσια διαβούλευση ξεκίνησε στις 6 Απριλίου, όταν ανέλαβε επισήμως τα καθήκοντά του το Συνταγματικό Συμβούλιο, μια 25μελής ομάδα πολιτών που εξελέγησαν από τον λαό και διορίστηκαν από τη Βουλή να μελετήσουν και να παρουσιάσουν το νέο νομοθέτημα.

3.500 προτάσεις

Οι 25 καθημερινά και μέχρι τις 29 Ιουλίου δέχονταν τα σχόλια και τις προτάσεις των συμπατριωτών τους μέσω Ιντερνετ, που έφτασαν τις 3.500. Το τελικό κείμενο παραδόθηκε στο Κοινοβούλιο και θα υποβληθεί σε δημοψήφισμα πριν επικυρωθεί. Τα 9 κεφάλαια και 114 άρθρα που απαρτίζουν το νέο Σύνταγμα διέπονται από μια έντονη διάθεση για μεγαλύτερη λαϊκή συμμετοχή, διαφάνεια και ανάληψη ευθύνης από τους πολιτικούς αλλά και τους πολίτες.

Ο πρώην πρωθυπουργός Γκέιρ Χάαρντε σύρθηκε στα δικαστήρια με την κατηγορία της βαριάς αμέλειας στην τραπεζική κρίση.

Στο κείμενο ρυθμίζονται με μεγάλη λεπτομέρεια οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες, όπου εισάγονται καινούργια στοιχεία, όπως λόγου χάρη το γεγονός πως μια πρόταση μομφής εναντίον πρωθυπουργού (οι πρωθυπουργοί εκλέγονται από το Κοινοβούλιο) θα πρέπει απαραιτήτως να συνοδεύεται από εισήγηση για το πρόσωπο που θα τον αντικαταστήσει. Αναφέρεται ακόμη ότι ουδείς υπουργός δύναται να παραμείνει στο ίδιο αξίωμα για περισσότερα από 8 χρόνια, ενώ όποιος γίνεται μέλος της κυβέρνησης θα πρέπει αυτομάτως να εγκαταλείπει τη βουλευτική του ιδιότητα.

Συλλογική ευθυνη

* Η καινοτομία και παντελής έλλειψη των συμβατικών αγκυλώσεων που έχουν τα κλασικά ευρωπαϊκά συνταγματικά κείμενα είναι εμφανής ήδη από την εισαγωγή: "Εμείς, που κατοικούμε στην Ισλανδία, θέλουμε να δημιουργήσουμε μια δίκαιη κοινωνία, όπου όλοι είναι ίσοι.
* Η διαφορετική καταγωγή μας, μας κάνει πιο πλούσιους ως σύνολο και μαζί έχουμε την ευθύνη για την κληρονομιά στις επόμενες γενιές, τη γη και την ιστορία, τη φύση, τη γλώσσα και τον πολιτισμό".

Για κάθε νόμο
Δημοψήφισμα εφόσον το ζητήσουν 10 στους 100 ψηφοφόρους

Το νομοθέτημα συμπεριλαμβάνει αρκετά νέα στοιχεία που διασφαλίζουν το δικαίωμα του κοινού να λαμβάνει μέρος στις αποφάσεις και να διαδραματίζει ρόλο στο νομοθετικό έργο. Για παράδειγμα, υπάρχει η πρόβλεψη να γίνεται δημοψήφισμα για οποιοδήποτε νομοσχέδιο αρκεί να το επιθυμεί το 10% του εκλογικού σώματος, ενώ το 2% των εκλογέων έχουν τη δυνατότητα να υποβάλουν νομοσχέδιο προς ψήφιση στη Βουλή.

Η άμεση δημοκρατία μπαίνει δηλαδή σε πρακτική εφαρμογή. Παρότι το νέο Σύνταγμα αναγνωρίζει την υποχρέωση της Ισλανδίας να μετέχει σε διεθνείς Οργανισμούς και να υπακούει στους κανόνες τους, ορίζει ρητά ότι στην περίπτωση που το Κοινοβούλιο θέλει να επικυρώσει συνθήκη από την οποία θα απορρέει μεταβίβαση της κυριαρχίας σε κάποιον Οργανισμό, ο μόνος αρμόδιος για να λάβει αυτή την απόφαση θα είναι ο λαός μέσω δημοψηφίσματος.

Οι διεργασίες που οδήγησαν στην κατάρτιση του Συντάγματος ήταν μακρόχρονες και πέρασαν από σαράντα κύματα. Αρχικά είχε αποφασιστεί η εκλογή μιας ομάδας 25 έως 31 ατόμων, που θα λειτουργούσαν σαν "μίνι" αναθεωρητικό Κοινοβούλιο.

522 Ισλανδοί έβαλαν υποψηφιότητα, 30% εκ των οποίων ήταν γυναίκες και το 70% άνδρες.

Η εγκυρότητα της εκλογικής διαδικασίας αμφισβητήθηκε και το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι δεν ήταν σύννομη για εντελώς διαδικαστικούς λόγους. Η κυβέρνηση, ωστόσο, είχε δεσμευτεί ότι το αρχαιότερο Κοινοβούλιο του κόσμου -ιδρύθηκε το 930 μ.Χ.- θα ήταν αυτό που θα επανέφερε την άμεση δημοκρατία και θα επέτρεπε στους πολίτες να συμμετέχουν στη διαμόρφωση του νέου Συντάγματος.

Οπότε αναζήτησε μια διαφορετική λύση προκειμένου να υλοποιήσει τη δέσμευσή της.

Στις 24 Φεβρουαρίου, λοιπόν, η συμβουλευτική ομάδα που συγκλήθηκε για λογαριασμό του Κοινοβουλίου, απεφάνθη ότι η Βουλή θα μπορούσε να ορίσει ένα συνταγματικό συμβούλιο, όπερ και εγένετο.

Μέλη του συμβουλίου διορίστηκαν εκείνοι που συγκέντρωσαν τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων στην ακυρωθείσα εκλογική διαδικασία και έτσι δεν υπήρξαν επί της ουσίας καθυστερήσεις.

Το συμβούλιο ανέλαβε αμέσως δράση και παρέδωσε μέσα σε τρεις μόλις μήνες το κείμενο, το οποίο θα είναι το πιο πρωτοποριακό που έχει υιοθετήσει ευρωπαϊκή χώρα.

Οταν ακομη κι η αστικη ταξη απηυδησε με τον εαυτο της....

Όταν ακουσα σε ενα δελτιο ειδησεων οτι ο Αμερικανος μεγαλοεπενδυτης, και προσωποποιηση του "American Dream" (ως μονιμος θαμωνας στην κορυφη της λιστας με τους πλουσιοτερους ανθρωπους) ζητησε μεγαλυτερη φορολογια για τους πλουσιους, ομολογω πως εξεπλαγην. Ακομα περισσοτερο ομως εντυπωσιαστηκα οταν, με μια γρηγορη περιηγηση στο αγαπημενο μου Youtube επεσα επανω σε πολλες ακομα παρομοιες τοποθετησεις που ο εν λογω κροισος ειχε κανει στα Μιντια, κατα το παρελθον.

Στην πιο προσφατη δηλωση του, μαλιστα, δεν εκφραζει μονο προσωπικη πεποιθηση περι αναγκης αυξημενης φορολογιας στους πλουσιους, αλλα μιλαει κι εξ ονοματος του "κυκλου" του! Της ανωτατης οικονομικης ταξης των ΗΠΑ!

Δεν ξερω αν προκειται για αισθημα αυτοσυντηρησης του συστηματος- που βλεποντας οτι ο λαος ειναι οργισμενος κανει καποιες υποχωρησεις- ή ενοχικα συνδρομα των "εχόντων" απεναντι στην εξαθλιωση της μαζας, που παρατηρειται και στην καρδια του καπιταλισμου, τις ΗΠΑ, ή απλα η κοινη λογικη ενος ανθρωπου που βλεπει οτι λειπει ενα ποσο απο τον κρατικο κορβανα, κι αυτο το ποσο δεν μπορει να εισπραχθει απο τους φτωχους και μεσσαιους. Οχι για λογους ανθρωπιστικους, αλλα πολυ απλα επειδη δεν υπαρχουν τα περιθωρια εισπραξης του! Ειναι απλα ανεφικτο!

Βλεπουμε,λοιπον οτι οι περιστασεις πολλες φορες επιβαλλουν δεδομενα εξω απο ιδεολογιες και ταξικα συμφεροντα. Ο καπιταλισμος εξαλλου, ειναι εξαιρετικα ευελικτος κι ευπλαστος ως συστημα- απο το νεοφιλελευθερισμο Ρηγκαν και Θατσερ ως τη Σουηδικη σοσιαλδημοκρατια. Και δεν θα επιμεινει πεισματικα σε συνταγες αδιεξοδες, που στο τελος θα υποσκαψουν την ιδια του την επικυριαρχια. Για αλλη μια φορα, θα προσαρμοστει. Αριστεροστροφα αυτη τη φορα. Ειναι ξεκαθαρη και η κατευθυνση Ομπαμα. Η Ευρωπη ακομη επιμενει στην εξοντωτικη λιτοτητα για τους πολλους, χωρις αυξηση της πιεσης στις τραπεζες και τα οικονομικα "ρετιρε". Μενει να δουμε αν θα ακολουθησει κι αυτη πιο κοινωνικες κατευθυνσεις ή θα εμμεινει αυτιστικα (και αυτοκαταστροφικα) στην υπερασπιση των μεγαλων συμφεροντων.

Τελευταια δηλωση Μπαφετ εδω...

http://www.nytimes.com/2011/08/15/opinion/stop-coddling-the-super-rich.html?_r=1

(Κι εδω η απάντησή του σε επικρίσεις απ' αυτης

http://www.cnbc.com/id/44146626)

Παλιοτερες δηλωσεις...

ΑTTACHMENT

Ακριβως στην ιδια λογικη και 16 Γαλλοι μεγιστανες!

http://www.newscode.gr/oikonomia/story/48536/ekklhsh-gallwn-epicheirhmatiwn-forologhste-mas

Η βια επιστρεφει στο Λονδινο....

Πεδίο μάχης θύμιζε τη νύχτα του Σαββάτου το βόρειο Λονδίνο, ύστερα από βίαια επείσόδια που ξέσπασαν με αφορμή τον θάνατο ενός άνδρα από πυρά αστυνομικών νωρίτερα αυτή την εβδομάδα.

Περισσότεροι από 500 διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν έξω από το αστυνομικό τμήμα του Τότεναμ και επιτέθηκαν σε αστυνομικούς με μπουκάλια και πέτρες, λεηλάτησαν καταστήματα και έβαλαν φωτιές σε αυτοκίνητα της ασφάλειας, ένα λεωφορεί, ενώ ένα εμπορικό κέντρο παραδόθηκε στις φλόγες

Τα βίαια επεισόδια είχαν ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό 26 αστυνομικών, ενώ συνελήφθησαν 42 ατόμα.

Αφορμή ο θάνατος του 29χρονου πατέρα τεσσάρων παιδιών, Mark Duggan, ο οποίος έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια ανταλλαγής πυρών με αστυνομικούς την Πέμπτη. Ο άνδρας βρισκόταν σε ταξί όταν τον σταμάτησαν ένοπλοι αστυνομικοί.

Ένας αστυνομικός γλίτωσε όταν μία σφαίρα του 29χρονου πέτυχε τον ασύρματό του, σύμφωνα με τις Αρχές.

Aναδημοσιευση απο: http://www.protothema.gr/

Χρονια (σας) πολλα....

Αναδημοσιευω απο εφημεριδα "Πριν", και τα συμπερασματα δικα σας...

Η δικαιοσύνη και η δημοκρατία

Του Θανάση Σκαμνάκη

Ημέρα αποκατάστασης της δημοκρατίας θεωρείται η σημερινή και στο Προεδρικό Μέγαρο «δίδεται δεξίωσις». Πρώτης τάξεως υπόμνηση. Θα δοκιμάσω την υπομονή και τη μνήμη σας, παραθέτοντας μόνο πληροφορίες.

Στις 31 Οκτωβρίου 1969 καταδικάζονται από το Έκτακτο Στρατοδικείο της Αθήνας οι Γ. Ανωμερίτης, Δ. Δώδος, Ι. Μυλωνάς, Δ. Παπαϊωάννου σε 25 χρόνια κάθειρξη και οι Κ. Χουλιάρα, Β. Ράπανος, Δ. Κατσαρός σε 6-8 χρόνια για συμμετοχή στην οργάνωση «Ελληνικό Δημοκρατικό Κίνημα». Ετοιμάζονταν να τοποθετήσουν εννέα βόμβες σε ισάριθμες τράπεζες.

Απρίλιος 1970, δίκη στο Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών της «Δημοκρατικής Άμυνας». Καταδικάζονται για τοποθέτηση βομβών που εξερράγησαν χωρίς να προκαλέσουν θύματα: Σ. Καράγιωργας, ισόβια, Γ. Α. Μαγκάκης, Σπ. Λουκάς, Ι. Σταράκης από 18 χρόνια, Γ. Κομποτιάτης 15, Α. Μιχαλακέας και Κωτσάκης από 10, Γ. Ιορδανίδης, Αθ. Φίλιας, Ν. Κωνσταντόπουλος, Χ. Πρωτόπαπας, Ι. Βασιλείου από 8 κ.λπ.

Μάρτιος 1971, Δίκη του ΠΑΚ στο Έκτακτο Στρατοδικείο για βομβιστικές ενέργειες, χωρίς θύματα. Καταδικάστηκαν: Ι. Κορωναίος 8 χρ., Ξ. Πελοποννήσιος 6, Α. Φραγκιάς 4,5, Γρ. Κασιμάτης 3 και άλλοι σε μικρότερες ποινές.

Οκτώβρης 1971, δίκη «Κινήματος 20ης Οκτώβρη», στο Έκτακτο Στρατοδικείο. Καταδίκες για βομβιστικές ενέργειες χωρίς θύματα: Γ. Σαγιάς, 17 χρ., Ν. Μανιός 16, Ν. Χρυσανθόπουλος 13, Α. Μανωλάκης 6 χρ.

Αύγουστος 1973, καταδίκη βομβιστών της «Εθνικής Αντίστασης Νέων» από το Έκτακτο Στρατοδικείο: Ι. Σαββούρας, 18 χρ., Ι. Ρούμπου 15 και άλλοι με μικρότερες ποινές.

Οι καταδίκες όλες είναι με την κατηγορία της τρομοκρατίας.
Στον κατάλογο, που είναι ενδεικτικός, δεν αναφέρονται οι καταδίκες κλιμακίων του ΚΚΕ, του ΚΚΕ εσ., του ΠΑΜ, του Ρήγα Φεραίου και άλλων αριστερών οργανώσεων, οι οποίες δεν αφορούσαν βομβιστικές ενέργειες και στηρίζονταν στους νόμους περί ανατροπής του πολιτεύματος. Εκεί οι ποινές ήταν ακόμα πιο βαριές (τα στοιχεία είναι από το αφιέρωμα της Ελευθεροτυπίας, για την «Γνωστή-άγνωστη αντίσταση κατά της χούντας»).
Και τώρα κάνουμε ένα μεγάλο άλμα περίπου σαράντα χρόνων.

Ιούλιος 2011: Κατηγορία για τρομοκρατία. Το δικαστήριο του Κορυδαλλού καταδίκασε για συμμετοχή στην οργάνωση «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς» και τρεις βομβιστικές ενέργειες, χωρίς θύματα, τους Χ. Χατζημιχελάκη και Π. Αργυρό σε 37 χρόνια, Γ. Καραγιαννίδη 20 χρόνια., Π. Μασούρα, Κ. Καρακατσάνη, Α. Μητρούσια 11 χρόνια.
Είναι όλοι τους περίπου 20 χρονών.

Μια μόνη σημείωση: Διαφωνούσα τότε και διαφωνώ και τώρα με τη βομβιστική δράση. Οι βόμβες κάνουν μόνο κρότο. Θεωρώ πως εκφράζουν ανθρώπους που δεν έχουν την υπομονή να δράσουν στο μαζικό κίνημα και δεν εμπιστεύονται ούτε τις πολιτικές θέσεις τους ούτε τους εαυτούς τους. Αλλά τα Έκτακτα Στρατοδικεία της χούντας να είναι πιο επιεική από τα τακτικά δικαστήρια της «Δημοκρατίας»!..

Το μωσαϊκο της ημερας που περασε....

Περισσοτερα χημικα απο ποτέ, περισσοτερη βια απο ποτέ (επί δικαίων και αδίκων), περισσοτερο παρακρατος απο ποτέ.

Αγριες εποχες ζουμε...

"Ούτε στον πόλεμο δεν γίνονται αυτά" (ΕΞΑΝΤΑΣ) from Yorgos Avgeropoulos on Vimeo.

Γιατι μου ειναι πολιτικα αδιαφορες οι αποκρατικοποιησεις (ή εναλλακτικα: "Χαριεντισματα της μυξοπαρθενας Φυγοκεντρου με τον "εμπειρο" σ. Φωτη... ")

Υπαρχει πραγματι ενα κομματι της αριστερας που δεν του καιγεται καρφακι για τις αποκρατικοποιησεις- Ασχετως αν κραταει καποια στοιχειωδη προσχηματα, για να μην χρεωθει κι επισημα την αποχρωση του λαχανί (light πρασινου δηλαδη, που φοριεται κιολας τωρα το καλοκαιρακι, και γενικα ειναι πολυ της μοδας). Κι ομως, σ'αυτο το σημειο οι δρομοι μας συναντιουνται, "συντροφοι" με τα λαχανιά. Εγω μπορει κατα συνθηκη να παλαντζαρω μεταξυ βαθεως κοκκινου (ή ακομα και μαυροκοκκινου) και μπλε, μωβ, μαυρου- ή ο,τι αλλο βαλει ο νους σου, αλλα εδω ο οπορτουνισμος μου κανει σταση "Τριτο Δρομο" και "Ανανεωση" γωνια! Παμε,λοιπον....(που ελεγε κι ο ΓΑΠ):

Γιατι ειμαι κατα του "κρατους-επιχειρηματια"?
Μα ειναι απλο: Διοτι φαληρισε, και επιχειρηματιας που φαληρει τα παραταει και πουλαει το μαγαζακι του σε αλλον, πιο ξυπνιο. Ο συγκεκριμενος μαλιστα, δεν φαληρισε μια και δυο φορες. Μπαινει συνεχεια "μεσα" εδω και 3-4 δεκαετειες.

Γιατι ομως τετοια αναποτελεσματικοτητα? Μηπως επειδη ο εν λογω "επιχειρηματιας" θυσιαζει το οικονομικο κερδος στο βωμο της κοινωνικης ευαισθησιας του? Με λιγα λογια, μηπως "μπαινει μεσα" συνειδητα, μονο και μονο για να προσφερει φτηνες υπηρεσιες στο κοινωνικο συνολο? Δεν μπορει κανεις να το ισχυριστει/ διαψευσει με βεβαιοτητα, γιατι πολυ απλα οι δομες των ΔΕΚΟ- κι αλλων κρατικων εταιρειων οπως της πρωην Ολυμπιακης- ειναι τετοιες, ωστε η αξιολογηση τους με οικονομικα κριτηρια καθισταται αδυνατη. Το κρατος τις υποστηριζει, και την ιδια στιγμη τις ζημιωνει. Τους κανει σκοντο λεφτα στη μια τσεπη-μεσω φτηνου δανεισμου απο ασφαλιστικα ταμεια- ή καθε αλλου ειδους διευκολυνση, και μετα τους τα παιρνει απο την αλλη τσεπη-με τρακες, αφερεγγυοτητες, αυξηση του μισθολογικου κοστους τους με αφειδεις διορισμους πολιτικου χαρακτηρα, κ.ο.κ... Αρα, πώς μπορει κανεις να κανει το ισοζυγιο? Τη "σουμα"? Πώς μπορει κανεις να κρινει αν αυτοι οι ανθρωποι στις ΔΕΚΟ κανουν καλα τη δουλεια τους, αν αντλουν το 100% των δυνατοτητων που προσφερουν τα κρατικα μεσα παραγωγης? Αφου υπαρχει τετοια ΑΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ως προς τα αποτελεσματα της δουλειας τους, λογω των αδιευκρινιστων δοσοληψιων με το κρατος!

Εδω λοιπον εχουμε τον πρωτο και κυριο λογο που οι ΔΕΚΟ πρεπει ν'αρχισουν να φευγουν απο την καμπουρα μας. Οτι τωρα δεν μπορουν να αξιολογηθουν τα αποτελεσματα τους, ενω αν ιδιωτικοποιηθουν, θα μπορουν να αξιολογουνται πλεον απο τους ιδιους τους νομους της αγορας, και φυσικα απο τους μετοχους που ξερουν καλυτερα απο τον καθενα το συμφερον τους.

Μιλωντας για...μετοχους: Αληθεια, ποιοι ειναι σημερα οι μετοχοι αυτων των ΔΕΚΟ? Εμεις φυσικα!
Οι πελατες ποιοι ειναι? "Παλι εμεις" θα σπευσει να απαντησει καποιος. Λαθος! Δεν ειμαστε ΟΛΟΙ εμεις. Ακομα και η ΔΕΗ δεν εχει πελατες το απολυτο 100% των- αμεσα ή ΕΜΜΕΣΑ- φορολογουμενων πολιτων. Ισως εχει το 99,99% των πολιτων, αλλα οχι το 100. Υπαρχουν τυποι σε βουνα που εχουν γεννητριες για να φωτισουν το αυθαιρετο, υπαρχουν μεγιστανες που εχουν γεννητριες για να φωτιζουν το ιδιωτικο τους νησι, και τρελο-οικολογοι που φωτιζουν τα φουτουριστικα τους τσαρδια με ηλιακους συλλεκτες ή αλλες ανανεωσιμες πηγες ενεργειας- αυτονομημενοι απο τη ΔΕΗ. Αρα, εχουμε μια κοινωνια να πληρωνει για υπηρεσιες που δε νεμεται στο συνολό της. Κι αρα, υπαρχει διαχωρισμος μετοχων-πελατων. Οι ΔΕΚΟ, λειτουργωντας μεσα στο καπιταλιστικο συστημα θα επρεπε να εξυπηρετουν πρωτιστως τα συμφεροντα των μετόχων τους, κι οχι των πελατών. Ασχετα αν σε καποιες περιπτωσεις αυτες οι δυο κατηγοριες τεινουν να ταυτιστουν.(χωρις ποτε τελικα να ταυτιζονται). Το να "ριχνει" τους μετοχους προς ωφελος των πελατων δεν αποτελει...."απιστία"?

Και οι φτωχοι? Ε,λοιπον ας τους επιδοτησει απευθειας το κρατος- με στοχευμενο τροπο βασει των εισοδηματων τους, αντι να παρεχει φτηνες υπηρεσιες για ΟΛΟΥΣ (φτωχους, μεσσαιους,πλουσιους). Στην πρωτη περιπτωση η κοινωνικη προνοια ειναι πραγματικη και ουσιαστικη, ενω στη δευτερη ψευδεπιγραφη και επι της ουσιας...ΑΔΙΚΗ. Ιδιο κοστος τηλεφωνικης συνομιλιας για τη Μαριανα Βαρδινογιανννη τη φιλανθρωπη, και ιδιο για την απενταρη Φυγοκεντρο. Γιατι?

Οι τιμες θα ανεβουν? Ισως ναι, ισως και οχι. Το θεμα ειναι οτι αν το κρατικο μονοπωλιο δεν μετατραπει απευθειας σε ιδιωτικο μονοπωλιο, αλλα "τεμαχιστει" και αλλαχθει σε ιδιωτικο ολιγοπωλιο- σε πρωτη φαση- ο νομος του ανταγωνισμου θα χαλιναγωγησει την κατασταση. Για τα τραστ υπαρχουν νομοι, και ως εκ τουτου δουλεια των αρχων ειναι να ελεγξουν την οποιαδηποτε off the record συνεννοηση μεταξυ των ιδιωτων για τα επιπεδα τιμων. Οπως δουλεια των αρχων ειναι να κανουν το ιδιο στα σουπερ μαρκερ, στην ακτοπλοϊα και οπουδηποτε αλλου. Και η αποτελεσματικοτητα τους κρινεται...

Το πρωτο πλεονεκτημα,λοιπον, διασφαλιζεται αμεσα. Εχουμε επιχειρησεις ελεγχομενες και κρινομενες για το τι κανουν.Οχι ασυδωτες κι αδιαφανεις. Επισης, η παραγωγικοτητα των στελεχων και των εργαζομενων δεν επαφυεται πια στο φιλοτιμό τους, αλλα γινεται υποχρεωτικη. Αφου δεν καταφερε να τους ελεγξει η πολιτεια και οι πολιτες-εργοδοτες τους, ειναι καιρος να τους ελεγξει ενας κανονικος καπιταλιστης εργοδοτης. Aκομα, οι -μεχρι σημερα κρατικες- υπηρεσιες θα πληρωνονται πλεον απο αυτους που κανουν χρηση τους, κι οχι απο το συνολο των πολιτων αδιακριτως. Δικαιο? Μαλλον. Και φυσικα, την ιδια στιγμη  η κρατικη προνοια (εφοσον καταστει αναγκαια), ανακατανεμεται δικαιοτερα: Mονο προς αυτους που την εχουν αναγκη. Τους αδυναμους. Δεν γινεται "καταχρηση προνοιας".
 Αρα, συνοψιζοντας...Απο εκει που το κρατος- δηλαδη ολοι οι φορολογουμενοι- επιβαρυνομαστε Χ ευρω για δημοσιες παροχες (ή εστω για την καλυψη της ζημίας απο μια χαμηλη τιμολογειακη πολιτικη των παρόχων), για να επιστρεψουν τελικα αυτες σε μερος μονο εξ ημων, μετα θα πληρωνουμε πολυ λιγοτερο, πχ Χ/6.Αυτο το ποσο θα αντιστοιχει στο κονδυλι με το οποιο θα επιδοτειται μερος ή το συνολο του κοστους χρησης της υπηρεσιας απο πλευρας των οικονομικα ασθενων.Οι υπολοιποι χρηστες-υποσυνολο της κοινωνιας- δεν θα επιδοτουνται,ουτε θα εχουν να κανουν πλεον με γενικως κι αδιακριτως χαμηλες τιμες. Θα καλουνται να καλυψουν απο την τσεπη ΤΟΥΣ το αληθινο-αυτη τη φορα-κοστος που τους αντιστοιχει για την υπηρεσια που απολαμβανουν.Αληθινο καθοτι καθορισμενο βασει των νομων της αγορας. (και μαλλλον παραπανω απο ο,τι σημερα σε μερικες περιπτωσεις, οπως πχ στα ΜΜΜ οπου τα εισητηρια κρατιουνται πολυ φτηνοτερα απο ο,τι θα επρεπε,παραγοντας ζημία). Ετσι, εγω που δεν χρησιμοποιω ποτε ΜΜΜ ή που δεν χρησιμοποιω ποτε την ταδε εθνικη οδο, δεν θα φορτωθω και ποτέ μερος του τιμηματος για την κατασκευη νεου σταθμου μετρο ή τη διανοιξη νεας συραγγας (μεσω της φορολογιας που αποδιδω στο κρατος). Όποτε-και εφοσον- κανω χρηση τους,τοτε δικαιολογημενα θα κληθω να δωσω κατι παραπανω σε εισητηριο ή σε διόδια, αντιστοιχα   Αυτο δεν υπαγορευει ο στοιχειωδης ορθολογισμος?  

Δευτερο πλεονεκτημα: Μισθολογικη συγκλιση με τους υπολοιπους εργαζομενους. Σαφως και δεν ειναι θετικη η προς τα κατω εξισορροπηση μισθων και δικαιωματων, αλλα οταν τα λεφτα αυτων των κυρίων και κυριών των ΔΕΚΟ ειναι μοχθος του λαου, τοτε ισως και οι προς τα κατω εξισωσεις να ειναι μια χαρα για το δημοσιο συμφερον. Κι επειδη αδυνατουμε ως κρατος να τους το επιβαλλουμε, δινουμε τη βρωμικη δουλεια στους βρωμικους τυπους που ξερουν να τη διεκπεραιωνουν. Στους καπιταλιστες!
Θα αφηνα μια χαραμαδα δικιου στους "δημοσιους", αν γνωριζα θετικα οτι, κατα τις αρχες του σοσιαλισμου "καρπωνονται ο,τι παραγουν" (πριν το σταδιο οπου "ο καθενας αναλογα με τις δυνατοτητες του, στον καθενα αναλογα με τις αναγκες"...). Δηλαδη, δημιουργουν καθαρα κερδη 100 δραχμες -πχ- το χρονο, και τις μοιραζονται δια του αριθμου τους. 1000 εργαζομενοι, απο 10 σεντς εκαστος. Ελα ομως που κατι μου λεει οτι ΟΥΤΕ τα 10 που παιρνουν στο τελος της χρονιας δεν τα εχουν παραξει...Αλλα τα υφαρπαζουν απο την υπερβαλλουσα παραγωγικοτητα των "κοροϊδων"- των ευσυνειδητων επαγγελματιων του ιδιωτικου τομεα,που τους συντηρουν πληρωνοντας τους φορους. Αρα, ουτε με τη μαρξιστικη λογικη περι παρακρατουμενης (απο τα αφεντικα) υπεραξιας δεν μπορεις να τους δικαιολογησεις. Γιατι,εν προκειμενω, αυτοι εχουν γινει τα αφεντικα της υποθεσης, και επιβαρυνουν με αρνητικες υπεραξιες εμας, τους υποτιθεμενους "εργοδοτες" τους! (Υπενθυμιζω...Κερδη δια αριθμο εργαζομενων. Αναλογιστειτε λιγο ποσο υπερφορτωμενες ειναι ολες οι ΔΕΚΟ, και θα καταλαβετε γιατι ο λογαριασμος της παραγωγικοτητας δεν κολακευει τους δημοσιοϋπαλλήλους. Αυτος ο ρημαδης ο παρανομαστης,βλεπεις!)

Τριτο πλεονεκτημα: Ξενες τεχνογνωσιες/ συναλλαγμα.
Οι επενδυτες, ειδικα αν ειναι ξενοι, ειναι βεβαιο οτι και τεχνολογικη αναβαθμιση θα φερουν στις βαλιτσες τους, και φραγκα που αυτη τη στιγμη το ελληνικο κρατος αδυνατει να ριξει στο τραπεζι για μετεκπαιδευση τεχνικων-υπαλληλων, αγορα ευρεσιτεχνιων, κατασκευη υποδομων. ΔΕΚΟ και οικοπεδα,λοιπον, καλυτερα να πανε σε χερια ξενων. Στο φιναλε, τους αφηνουμε να ριξουν τα λεφτα και να "μας κανουν τη δουλεια", και μετα κανουμε μια εξεγερσουλα και απαλοτριωνουμε τα παντα- προν προλαβουν να καρπωθουν υπεραξιες απο τις επενδυσεις τους  ("ο καιρος γαρ εγγυς",συντροφοι....)

Τεταρτο πλεονεκτημα:
Εισπραττεις 45% φορο απο πιθανα διανεμομενα κερδη (τα μισα απο τα όποια-υποθετικα- κερδη θα εβγαζες ως κρατος-επιχειρηματιας, και μαλιστα χωρις να βαρυνεσαι εσυ με τις επενδυσεις και το επιχειρηματικο ρισκο)! Δηλαδη, οχι μονο ο αναγκαζεις τον ιδιωτη να βαλει το τρενο που εσενα σου ξεφυγε, σε σωστες ραγες- για το δικο του καλο- αλλα του παιρνεις κι ενα σημαντικοτατο νταβατζιλικι απο τα κερδη που παραγει με το επισκευασμενο και "ισιωμενο" τρενο. Αν φυσικα επιλεξει να τα επανεπενδυσει, τοτε η φορολογια χαμηλωνει στο 20%, αλλα αυτο δε μας πειραζει διοτι τα λεφτα μενουν μεσα στην οικονομια, κι αρα ειναι ΑΚΡΙΒΩΣ το ιδιο με το να ηταν η επιχειρηση κρατικη. Φτηνα τιμολογια στη μια περιπτωση, επενδυσεις και θεσεις εργασιας στην αλλη. Και στις δυο παντως, το οφελος μενει στο συνολο.

Πώς γινεται ομως να οφελουνται και οι δυο αντισυμβαλλομενοι? Δηλαδη, και το κρατος (πωλητης της περιουσιας), και ο επενδυτης(αγοραστης)? Ποιος θα ζημιωθει τελοσπαντων?
Μα ειναι απλο: Οι προμηθευτες-εν πολλοις ξενοι, με ο,τι αυτο συνεπαγεται- που μεχρι σημερα πουλουσαν φυκια για μεταξωτες κορδελες στους επιορκους,μιζαδορους κρατικους λειτουργους. Τωρα θα γινει εξορθολογισμος των δαπανων, μιας και τα νεα αφεντικα θα τα πονανε τα λεφτα τους.
Δευτερευοντως, οι τεμπελχαναδες μονιμοποιημενοι, που παντως προσωπικα ευχομαι να μην πληρωσουν το τιμημα σε θεσεις εργασιας, ή μισθολογικο κουτσουρεμα, αλλα σε παραγωγικοτητα. Να δουλεψουν δηλαδη, επιτελους, οπως ολος ο κοσμος.

Περαιτερω διευκρινισεις....
Ο μυθος του "γιατι πουλατε κερδοφορες επιχειρησεις?" πρεπει καποια στιγμη να τελειωνει. Προφανως και πουλας κερδοφορες επιχειρησεις! Γιατι πουλωντας κερδοφορες επιχειρησεις εξασφαλιζεις μια εμπορικη υπεραξια, που παει στα ταμεια του κρατους. Οποτε σε βολευει-ως κρατος- ακομα και αν μια δημοσια επιχειρηση ειναι ζημιογονα, ΠΡΩΤΑ να την εξυγειανεις και ΜΕΤΑ να την πουλησεις- προσπαθωντας φυσικα να χτυπησεις οσο το δυνατον υψηλοτερη τιμη. Θα παρεις σε πρωτο χρονο το κοστος της εξυγειανσης (πχ εθελουσιες εξοδοι, μεταταξεις, απολυσεις), αλλα απο την υπεραξια που θα αποκομισεις θα το υπερκαλυψεις. Οπως, πχ, αν πουλησεις ενα αυτοκινητο γρατζουνισμενο, βρωμικο, με χαλασμενα ηλεκτρικα συστηματα θα πιασεις 500 ευρω, ενω αν δωσεις και 1000 απο την τσεπη σου για να το "μαζεψεις"- θα πιασεις 2 χιλιαρικα. Τα 1000 που ξοδεψες τα πηρες πισω+ εξασφαλισες και 500 παραπανω. Διοτι αλλο ειναι να πουλησεις το οχημα εξαθλιωμενο- ακομα κι αν μηχανολογικα ειναι λειτουργικο- κι αλλο ειναι να το δωσεις μεσα σε ενα θελκτικο περιτυλιγμα- με την ιδια μηχανολογικη κατασταση. Ο "ελιγμος" του εξωτερικου καλλοπισματος ανταμοιβεται!

Κατι αλλο...Η διακριση "βασικης υποδομης" με ""δευτερευουσα υποδομη" για ενα κρατος. Τα ενεργειακα αποθεματα, τα τροφιμα, το νερο, ειναι ΒΑΣΙΚΕΣ υποδομες, και καλο ειναι να ανηκουν στο κρατος, γιατι αν τα στερησεις απο το μηχανισμο του, ειναι σαν να στερεις απο καποιον το χερι του ή το ποδι του ή καποιο ζωτικο οργανο. Οσο αναγκη κι αν εχεις για λεφτα, δεν πουλας το συκωτι σου. Για να το πουμε και πιο οικονομικα...αν δεν εχεις τιποτα στην κατοχη σου ως κρατος, χανεις καθε βαση οικοδομησης αναπτυξης. Χανεις τα εργαλεια της πολιτικης σου. Παυεις να εισαι κρατος και γινεσαι οικοπεδο για ιδιωτες- αφου ουτως ή αλλως δεν εχεις καμια ισχυ απεναντι τους, και καμια παραγωγικη δυνατοτητα.
Τα δικτυα, λιμανια, αεροδρομια ειναι στον ευρυτερο πυρηνα του "βασικου"- κατα τη γνωμη μου παντα. Δεν χαθηκε ο κοσμος αν πουληθουν, αλλα αν το κρατος θελει να εχει αυξημενη δυνατοτητα παρεμβατισμου, καλο ειναι να το εχει κι αυτα υπο τον ελεγχό του.
Δευτερευοντα ειναι ολα τα αλλα...

Οσο για τη ΔΕΗ...Αποτελει ενα υβριδιο βασικων και λιγοτερο βασικων υποδομων. Οπότε μιλωντας για πουλημά της δεν μπορουμε να την αντιμετωπιζουμε ως ενιαιο πακετο. Πρεπει πρωτα να γινει η διακριση κι ο διαχωρισμος των υποδομων που εμπεριεχει σε στοιχειωδεις και δευτερευουσες, κι επειτα οποιες δεν εμπιπτουν στην πρωτη κατηγορια (πχ μεταλλεια, παραγωγη ρευματος) να μπουν σε συζητηση (πχ δικτυα)...Κοψιμο σε φετες λοιπον, οπως τα παλια αυτοκινητα που γινονται ανταλλακτικα!

Τελευταια διευκρινιση: Σε καμια περιπτωση δεν μπορουμε να πουμε "ναι" σε αποκρατικοποιησεις κατω απο χρονικη πιεση- για να πληρωμη τοκων μας- και να φυγουν κοψοχρονια τα κρατικα παγια. Ουτε μπορουμε να αντιμετωπισουμε το θεμα κοντοφθαλμα- δηλαδη μονο με τη λογικη της χρηματικης πλειοδοσιας. Πρεπει πρωτιστως να το αντιμετωπισουμε στρατηγικα και αναπτυξιακα. Να δωσουμε τις ΔΕΚΟ σε οποιους εγγυονται μεγαλυτερες επενδυσεις στο μελλον, κι οχι μετρητα για το ΔΝΤ! Γιατι η αναπτυξη ειναι και θα ειναι θεμα δεκαετειων, ενω τα χρεη μπορει αυριο να μην υπαρχουν/ ή να ειναι "κουρεμενα". Στο φιναλε, οπως σωστα ειπε κι ο Βαρουφακης, "περιμενεις να γινει η -αναποφευκτη- αναδιαρθρωση, και μετα πουλας τη δημοσια περιουσια για να αγορασεις φτηνοτερα τα ιδια τα ομολογά σου" και "μεχρι τοτε την ΚΡΑΤΑΣ!"


ΥΓ Αν κακατρεχεστε απο παλαιοκομμουνιστικα συμπλεγματα που σας εμποδιζουν να αντιμετωπισετε με ψυχραιμια την κατασταση, απλα σκεφτειτε τον "πολύ" Φωτοπουλο - μαγκα του 1 κι εξηντα, που λεει κι ο Πανουσης- και τις πομπωδεις ομιλιες του στα παραθυρα. Και σκεφτειτε οτι αυτος ο ελεεινος κυφηνας, οπως και ολοι οι ομοιοί του, Παναγοπουλοι και Παπασπυροι κουνανε το δαχτυλο στις κομματικες ολιγαρχιες που τους ανεθρεψαν,με τον τσαμπουκα που στις ΠΛΑΤΕΣ σας χτισανε. Σκεφτειτε επισης οτι σε μερικα χρονακια, θα ειναι οι ιδιοι καθισμενοι στις πλατες σας με ακομα πιο αισχρο-και οικονομικα δεσμευτικο- τροπο: Ως βουλευτες! Γιατι αυτη ειναι η φαρα τους. Μαθητες του Πρωτοπαπα και του Κιμωνα...
Μηπως το ξανασκεφτηκατε τωρα?

ΥΓ2 Δηλωσα "ουδετερη" στον τιτλο, και οχι εκ βαθρων "θετικη", συνειδητα. Ναι μεν θεωρω οτι η αναθεση των ΔΕΚΟ σε ιδιωτες- ειτε με τη μορφη του management ειτε με τη μορφη της πωλησης- θα οδηγησει σε βελτιωση της καταστασης, αλλα απο την αλλη βλεπω οτι υπαρχει ακομα αρκετο λιπος για κοψιμο στα ανωτατα οικονομικα στρωματα της ελληνικης κοινωνιας. Ως εκ τουτου θεωρω εν μερει αποπροσανατολιστικο να ριχνουμε το βαρος της δημοσιονομικης σταθεροποιησης στις αποκρατικοποιησεις, πρωτου εξαντλησουμε ολα τα περιθωρια αφαιρεσης αυτου ακριβως του λιπους που εδραζεται σε βιλες της Εκαλης και της Πολιτειας. Οχι πως συμπαθω περισσοτερο τον Παναγοπουλο απο τον Λατση και το Τζιγκερ, αλλα νομιζω οτι κατ' αυτο τον τροπο παραβιαζεται η φυσικη ταξη των πραγματων. Ενας-ενας με τη σειρα τους τα λαμογια. Κατα σειρα (οικονομικης) προτεραιοτητας

ΥΓ3 Περιμενω εναγωνιως τον αντιλογο της παραδοσιακης αριστερας (ξερει αυτος),, και θα απογοητευτω αν δεν τον δω στα comments, διοτι θα σημαινει οτι ενας συντροφος εχει ηδη αυτομολησει στους κολπους της λαχανι παρεας χωρις να το ομολογησει. Βεβαια, για να λεμε και την αληθεια, πού να σταθει αντιλογος σε ολο αυτο το κατεβατο στεγνου ορθολογισμου και πολιτικης ορθοτητας? Θα ηταν αυτοκτονια μια αντιπαραθεση απο πλευρας του(ς)!

Παρανοια στο Πακισταν

Φαντασματα της 7ετειας πλανιουνται πανω απο την "ελευθερη" τηλεοραση...

Απολαυστε τις επιορκες κοφτοραπτουδες των 8, να προσπαθουν να αναγκασουν εναν υπουργο σε δημοσια απολογια, επειδη-ακουσον ακουσον- ζητησε απο τους μπατσους σχετικη εγκρατεια στο ξυλο! Και πιο συγκεκριμενα,επειδη τους προτεινε να παψουν να μετατρεπουν διαδηλωτες σε φυτα... (δε νομιζω να οριζεται ετσι η περιβοητη "πρασινη αναπτυξη" που ευαγγελιζονταν το 2009 οι παπατζηδες της Ιπποκρατους)

Για να δεσει το γλυκο της γκουρμε ενημερωσης, θα προσθεσω λιγο Καραμεροχαριτατους απο Δεκεμρη του '08 (οταν την επομενη της δολοφονιας Γρηγοροπουλου, τα "γαματα τυπακια" της TV εκαναν ο,τι περνουσε απο το γυμνασμενο χερι τους ωστε να μη φανει ως δολοφονος ο μπατσος- σε πληρη συμπνοια με Μανεση απο Alpha κλπ), δυο πρεζες Αυτια-"live" συνομιλια με "κονσερβα" Ψωμιαδη, και καθημερινες πιπες στον Προεδρο (τον οποιο ακουει με κατανυξη μερα παρα μερα που τον βγαζει και ζωντανα), τριματα Παπαγιαννη-Σπινο-Καψαμπελη-Μυλωνακη στο μιξερ μεχρι να λιωσουν, (ξανα)ζεσταμενη Σταη να προσπαθει να βουλωσει το στομα του Τσιπρα με αισχρο τροπο,κατα τη διαρκεια συνεντευξης στο δελτιο, και γαρνιρισμα με σως Παπαδημητριου και Πορτοσαλτε να ωρυονται οτι αποκκλινουμε απο το προγραμμα του Μνημονιου, και να διψουν για νεες αποκρατικοποιησεις σε χρηματιστηριακες τιμες 1/20 των πραγματικων τιμων των επιχειρησεων....ΜΠΡΑΒΟ! Αυτη ειναι συνταγη για γλυκο. Νομιζω πως εδεσε πλεον, αλλα....κατι λειπει....κατι λειπει.....

Μα φυσικα! Λειπει το κερασακι...Ο Χατζηνικολαου και το τιμημενο Αλτερ. Αντε,να ξαναανοιξουν, για να ειμαστε μετα γαστρονομικα αρτιοι!

Μετα τιμης,

Σεφ Φυγοκεντρος

ΕΛΛΑΔΑ: ΚΡΑΤΟΣ- ΧΩΜΑΤΕΡΗ (Πορισματα μιας "διαδικτυακης" ερευνας,που διεξηχθη απο τη Φυγοκεντρο,με αφορμη τα γεγονοτα της Κερατέας)

Ας προσπαθήσουμε να βάλουμε σε τάξη το- ομολογουμένως- χαώδες και πολυεπίπεδο (πολιτικό,κοινωνικό,οικονομικό,περιβαλλοντολογικό) ζήτημα των σκουπιδιών.

Αρχικά, να ορίσουμε κάποιες θεμελιώδεις έννοιες:

Χ.Α.Δ.Α= Χώρος Ανεξέλεγχτης Διάθεσης Απορριμάτων.

Είναι η πλέον πρωτόγονη και τριτοκοσμική διαδικασία στον τομέα της διαχείρισης σκουπιδιών, όπως εξάλλου γίνεται αντιληπτό κι απο την ονομασία της...Είναι η λεγόμενη “χωματερή”, όπου τα σκουπιδια απλώς “τσουβαλιάζονται” άναρχα ή/ και θάβονται,χωρίς υπαγωγή στην οποιαδήποτε περαιτέρω διεργασία.

Κάποιες εξ αυτών βρίσκονται κοντά σε κατοικημένες περιοχές, κάποιες κοντά σε ρέματα, και κάποιες άλλες είναι τα ίδια τα ρέματα!
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πιέζει συστηματικά στην κατεύθυνση πλήρους κατάργησης-αποκατάστασης όλων των ΧΑΔΑ (οφείλαμε να τους έχουμε εξαλείψει μέσα στο 2008), και επιβάλλει δυσβάσταχτα πρόστιμα στη χώρα μας οσο συνεχίζει να τους διατηρεί. Περίοπτη θεση στο μαγικό κόσμο των ελληνικών χωματερών κατέχει αυτή της Φυλής…Ένα κόσμημα για το Λεκανοπέδιο,ένα πραγματικό «εθνικό κεφάλαιο» που οι κυβερνήσεις ηρωικά φυλάττουν ως κόρη οφθαλμού,παρά τα πρόστιμα!

Χ.Υ.Τ.Α= Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμάτων
Είναι η “επόμενη μερα”,μετά απο τις Χωματερές. Ελεγχόμενοι και οργανωμένοι χώροι για την απόθεση απορριμάτων.
Ένα εκ των κύριων προτερημάτων τους σε σχέση με τις χωματερές, είναι ότι παρέχουν προστασία του εδάφους και του υδροφόρου ορίζοντα από τα λεγόμενα “στραγγίσματα”. Υγρά δηλαδή που διαφεύγουν μέσα απο τη μάζα των σκουπιδιών προς το περιβάλλον,και δύναται να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές. Οι ΧΥΤΑ επιβάλλεται να είναι απόλυτα στεγανοί,είτε να έχουν συστήματα συλλογής και επεξεργασίας των στραγγισμάτων,ώστε να τα τρέπουν σε περιβαλλοντολογικώς ακίνδυνα. Επίσης,μια τελευταία δικλείδα ασφαλείας είναι ο καθορισμός των 5 χιλιομέτρων ως ελάχιστη απόσταση που πρέπει να χωρίζει έναν ΧΥΤΑ από τη θάλασσα.
Όσον αφορά τη ρύπανση του αέρα,οι ΧΥΤΑ και εδώ έχουν θετική συνεισφορά, παρέχοντας-σε κάποιες περιπτώσεις- συμπίεση και οπωσδήποτε θάψιμο ή σκέπασμα των απορριμάτων με αδρανή υλικά.

Πρέπει βέβαια να τονιστεί ότι όσο άρτια σχεδιασμένος κι αν είναι ένας ΧΥΤΑ,πάντα η ύπαρξή του επιφέρει ορισμένες αρνητικές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον .Ειδικά σε ένα κράτος ανάλγητο όπως το ελληνικό, δεν πρέπει να παραβλέπουμε την πιθανότητα ψευδεπίγραφων ΧΥΤΑ, που μόνο κατ’ όνομα θα διαφοροποιούνται από τις χωματερές, κι άρα,η πιθανότητα αρνητικών επιπτώσεων για την τοπική χλωρίδα και πανίδα στα σημεία όπου θα εγκατασταθούν, αυξάνεται…

Χ.Υ.Τ.Υ=Χώροι Υγειονομικής Ταφής Υπολλειμάτων

Είναι μια ακόμα πιο προηγμένη μέθοδος διαχείρισης απορριμάτων,αφού αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα-το τελευταίο- μιας ολόκληρης αλυσίδας διαδικασιών,με πολλούς περισσότερους προαπαιτούμενους κρίκους συγκριτικά με την αντίστοιχη ενός ΧΥΤΑ.Όταν φθάσουμε να μιλάμε για «υπολλείματα»,εξυπακούεται πως έχουμε ήδη προσπεράσει την παρωχημένη λογική του «πετάγματος» σκουπιδιών,και την έχουμε υποκαταστήσει από αυτή της «αξιοποίησης».

Εν ολίγοις,η «προαγωγή» του τελευταίου «Α» σε «Υ»,δεν επιβάλλεται λεκτικά-σαν μια πιο εύσχημη και βολική διατύπωση του ίδιου περίπου πράγματος. Κερδίζεται στην πράξη,με ανατροπή μιας κατεστημένης νοοτροπίας αιώνων.Μέσα από διαδικασίες,τεχνογνωσίες και κόστη ασύλληπτα

Περιγραφή μιας ολοκληρωμένης «αλυσίδας»(που τα περισσεύματά της πραγματικά δικαιούνται να ονομάζονται πλέον «Υπολλείματα» κι όχι Απορρίματα):

Αρχικα,διαχωρισμός των ανακυκλώσιμων απορριμάτων ως προς το υλικό,ο οποίος ενδείκνυται να γίνεται όσο το δυνατόν κοντύτερα στην πηγή,δηλαδή το σπίτι ή τον μπλε κάδο (το περιεχόμενο των παραδοσιακών,πράσινων κάδων προορίζεται εξ αρχής για τους ΧΥΤΑ). Από εκεί και πέρα,υπάρχουν οι Σταθμοί Μεταφόρτωσης(ΣΜΑ),όπου από τα απορριματοφόρα της γειτονιάς,τα σκουπίδια παντός είδους περνάνε συμπιεσμένα σε μεγάλα κοντέινερ,χρήσιμα για μαζικότερη μεταφορά.Όσο πιο πολλοί ΣΜΑ,κι όσο πιο μικρές οι αποστάσεις που πρέπει να διανύουν τα απορριματοφόρα μέχρι αυτούς,τόσο πιο αποδοτικό είναι το σύστημα,σε επίπεδο κόστους,χρόνου και προκαλούμενης κίνησης στην πόλη. Ακολουθούν τα Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών(ΚΔΑΥ),όπου ο διαχωρισμός των υλικών γίνεται πιο εξειδικευμένα, ενώ μετα κι από περαιτερω συμπίεση και δεματοποίηση,είναι πια έτοιμα για εμπορική αξιοποίηση(προς ανακύκλωση). ΣΜΑ-σε κάποιες εκδοχές τους- και ΚΔΑΥ είναι κλειστοί χώροι-δηλαδή κατ’ουσίαν κτίρια- για λόγους περιβαλλοντολογικής προστασίας. Παράλληλα με αυτά,λειτουργεί ένα σύστημα αξιοποίησης των οργανικών υλικών των πράσινων κάδων, που αποσυντιθέμενα παράγουν βιοαέριο (μονοξείδιο και μεθάνιο). Αυτό είναι ανθυγιεινό και συνάμα επίφοβο για πρόκληση πυρκαγιών. Γι’ αυτό επιδιώκεται η συγκέντρωση του βιοαερίου και χρήση του για παραγωγή ενέργειας. Επίσης,τα οργανικά υλικά μπορούν να λιπασματοποιηθούν,ή ακόμα να καούν για παραγωγή θερμότητας.Σε καύση μπορεί να υποβληθούν και ανόργανα υλικά.Σε αυτή την περίπτωση η καύση λειτουργεί κατά κάποιον τρόπο αντιπαραθετικά ως προς την ανακύκλωση-με κύριο συγκριτικό μειονέκτημα για το κοινωνικό σύνολο, τη μη-παραγωγή νέων προϊόντων από τα παλιά.

Ό,τι περισσέψει από όλες τις παραπάνω διαδικασίες,καταλήγει στους ΧΥΤΥ,έχοντας κερδίσει πλέον αυτό το περιβόητο τελευταίο «Υ» με το σπαθί του….Ωστόσο,μέρος των προαναφερθέντων δεν είναι de facto ασύμβατα και με διαδικασίες ΧΥΤΑ.

Tο αρθρο δημοσιευτηκε για πρωτη φορα στο περιοδικο της Αριστερης Ενοτητας Πα.Πει, «Αντι-Ρηση»

Ποσο συμφωνω μαζι σου, ρε Καφετζοπουλε....!

Στα περι ξιπασμενης,ανεμπνευστης τεχνης,στα περι χαμενου νοηματος απο πλευρας αριστερας, στα περι δυσνοητων ορολογιών κι αναλυσεων που εν τελει αποπροσανατολιζουν απο την πραγματικοτητα αντι να την αποκρυσταλωσουν καλυτερα, στα περι αρτιοσκληρωτικου ΚΚΕ κι αυνανισμου στο κρεβατι, στα περι γενιας του Πολυτεχνειου, στα περι κληρωτων βουλευτων...Συμφωνω και επαυξανω!

Μα πιο πολυ απ'ολα,συμφωνω στην απλη ιδεα της "ευτυχίας του ατομου που δεν μπορει να υπερβαινει/ καταπατα την ευτυχια των υπολοιπων,διοτι ετσι καταλυεται η κοινωνικη ειρηνη..." Τοσο απλο, τοσο παλιο (το διατυπωσε ο Σολωνας για πρωτη φορα), κι ομως τοσο εξω απο τη λογικη του μεσου ανθρωπου... Νομιζω οτι μεσα σε 10 λεξεις ο Καφετζοπουλος κατορθωσε να συμπυκνωσει τη φιλοσοφια ολου αυτου του χιλιοβασανισμενου χωρου που λεγεται Αριστερα. Δεν χρειαζεται να προστεθει τιποτε περαιτερω!

"...Και οσο τραβαει η κουβερτα μας στο φιναλε! Δε χρειαζεται σωνει και καλα να επιδιωκουμε την πολυτελεια και την υπερβολη!"

Μεγαλες ατακες, μεγαλες αληθειες, και ουσιαστικες πολιτικες αναλυσεις, εν μεσω χαβαλε στο Τσαντιρι... Καιρο ειχαμε να δουμε μια τοσο καλη στιγμη απο πλευρας Λαζοπουλου!



ATTACHMENT

"Ειναι προσωπικο συμφερον να ζεις σε μια καλη κοινωνια...."

H δικια σου κοντινη Αιγυπτος...(ή εναλλακτικα: "Η εθνικη συμφιλιωση πεθανε,part2")

( Εδω το part 1....
http://fygokentros.blogspot.com/2008/06/h.html )

Εδω και περιπου δυο μηνες, η ειρηνικη κοινοτητα της Κερατεας εχει μετατραπει σε ενα πεδιο μαχης, οπου μανιασμενες συγκρουσεις μεταξυ πολιτων και δυναμεων καταστολης διατηρουν κυριαρχη θεση στην ημερησια διαταξη. Ειναι μια πρωτογνωρη κατασταση, η οποια ομολογουμενως εχει κερδισει το ενδιαφερον μου, για πολλους διαφορετικους λογους. Πρωτον, απο την αποψη της εντασης αλλα και,κυριως, της διαρκειας της τοπικης εξεγερσης.Παρακολουθωντας δελτια ειδησεων, και μην εχοντας φυσικα καμια εξ ιδιου αντιληψη της καταστασης, θεωρησα οτι ειναι ενα σημειο των καιρων κι αυτο, ενα ξεσπασμα οργης που θα κοπασει και μετα το εργο θα πραγματοποιηθει κανονικα,οπως ειναι προγραμματισμενο να γινει. Κι ομως, εδω μιλαμε για μια υποθεση που αρχιζει να παιρνει πρωτοφανεις διαστασεις και δινει την αισθηση ανοιχτης πληγης. Ολοι αρχιζουν να καταλαβαινουν οτι ακομη κι αν προχωρησει τελικα το εργο, ακομα κι αν ο εργολαβος δικαιωθει απο τα δικαστηρια και βαλει μπρος τις μπουλντοζες, ακομα κι αν τελικα η χωματερη λειτουργησει, ο αερας δεν θα παψει ποτε να μυριζει μπαρουτι... (εκτος απο τη μποχα των απορριματων,φυσικα)

Δευτερον,με εντυπωσιαζει το γεγονος οτι μπροστα στον κινδυνο της καταστροφης του τοπικου περιβαλλοντος,οι κατοικοι δεν περιοριστηκαν σε μερικα πλακατ και μερικες διαμαρτυριες εξω απο το υπουργειο.Αλλα μπηκαν για τα καλα στο γαϊτανακι της βιας, και μαλιστα οι ιδιοι-αντρες,γυναικες και γυναικοπαιδα- οχι κρυμμενοι πισω απο καποιες οργανωμενες αναρχικες ομαδες των Εξαρχειων ας πουμε. Βεβαια,αλληλεγγυη υπηρξε και απο ατομα εκτος περιοχης-οπως ειναι φυσικο- και η επαφη με τα Εξαρχεια εν πολλοις εγινε.Αλλα πιο πολυ σε επιπεδο ιδεολογικης κουβεντας και τεχνογνωσιας της συγκρουσης, παρα προσωπικης αναμειξης των αναρχικων του κεντρου στο σκηνικο. Αν υπαρχουν τοπικοι θυλακες τετοιων πολιτικων τασεων δεν το γνωριζω,ουτε εχει γινει σαφες προς το παρον απο την διαθεσιμη ενημερωση,αλλα η απαντηση ειναι...μαλλον οχι. Δεν πειραζει,ποτε δεν ειναι αργα! Παντα χρειαζονται οι καταλληλες αφορμες για να δραστηριοποιηθει καποιος και να δει και περα απο το δαχτυλο του. (Το λεω απο την αποψη οτι οργανωμενοι Ολυμπιακοι σιγουρα θα υπαρχουν στην Κερατεα,οποτε το να μην υπαρχουν οργανωμενοι αναρχικοι ειναι μαλλον αποτελεσμα ελλειψης ουσιαστικης ενασχολησης με την πολιτικη,κι οχι νομιμοφροσυνης ή καθωσπρεπισμου των ντοπιων)

Τριτον,μετα το ξεσπασμα της Κερκυρας,η νεα αυτη εξελιξη της Κερατεας,με τις διαστασεις που εχει παρει, δειχνει το δρομο στη νεα γενια κινηματων, που τα κοινοβουλευτικα κομματα δεν θα μπορεσουν ποτε να κοντρολαρουν και να καπελωσουν.Γιατι δεν θα μπορεσουν ποτε να τα κατανοησουν. Το περιβαλλον θα μπει στο επικεντρο αργα ή γρηγορα...Ο ψευτοοικολογος ποδηλατακιας-εναλλακτικος Αμυρας εκανε τη μεγαλη ανατροπη στις δημοτικες εκλογες, οι Οικολογοι Πρασινοι την ειχαν κανει στις Ευρωεκλογες-και στις εθνικες εν μερει, ενω μιλωντας για τους τελευταιους...περασε απαρατηρητη και ασχολιαστη γενικα στα Μεσα, η σταση τους απεναντι στην καταληψη της Νομικης απο τους μεταναστες.
Ασχετα ολα αυτα? Ισως. Ισως ομως και σχετικα...Οπως και να 'χει, το θεμα "περιβαλλον", ειτε μεσα απο τις δημοσιοσχετιστικες κινησεις τυπου Αμυρα, ειτε μεσα απο οδοφραγματα της Κερκυρας και της Κερατεας, μπαινει μεσα στον πυρηνα της πολιτικης κουβεντας.
Κι εδω το θεμα ειναι πολιτικο,οσο κι αν δεν θελουν καποιοι να το αποδεχτουν (ο αστικος τυπος εμμεσα ή αμεσα προβαλλει τη θεση οτι "καποιοι δεν θελουν τα σκουπιδια στην αυλη τους και προτιμουν να τα πεταξουν στην αυλη του γειτονα"). Εν μερει σωστο, αλλα ας δουμε καποιες ευρυτερου ενδιαφεροντος παραμετρους της υποθεσης.

Παραπεμπω σε αρθρο απο ενα blog εξειδικευμενο ακριβως επανω στο επιμαχο θεμα...
http://gekollias2.blogspot.com/2008_02_01_archive.html
Τελικα,κυριοι, τι ακριβως ειναι αυτο που θα κανετε. ΧΥΤΑ ή ΧΥΤΥ?? Οι εγκριτοι παραθυραδες του Mega και οι οργισμενοι δεξιοι νοικοκυραιοι πανελιστες του ΣΚΑΙ, θα μας κανουν την τιμη να μας πουνε? Ή η δημοσιογραφικες τους περγαμηνες τελειωνουν μολις κουνηθει λιγο απο τη θεση του το ακουστικο που εχουν χωμενο στ'αφτι τους?
Για μια συνολικοτερη πληροφορηση περι ΧΥΤΑ-ΧΥΤΥ,δειτε εδω
http://mavro-oxi-allo-karvouno.blogspot.com/2007/12/blog-post_30.html

Σφαιρικο και εφ'ολης της ολης το αρθρο,με παραθεση και των σχετικων διαταξεων της Ευρωπαικης Ενωσης

Για το τελος, εχω αφησει ενα βιντεακι για να παρετε λιγο κλιμα απο Κερατεα...(οσο ειναι ακομα καιρος δηλαδη, γιατι σε λιγο καιρο το κλιμα της περιοχης θα ειναι αφορητο για το αναπνευστικο σας συστημα)



Δειτε κι αυτο τωρα. Περιλαμβανει ως ενα βαθμο κοινα πλανα απο τα προσφατα επεισοδια, αλλα και μερικα προσθετα-ακρως διαφωτιστικα. Επισης,περιλαμβανει την επιμαχη σκηνη με τον μπατσο που τραβαει πιστολι και απειλει, για την οποια πολυς λογος εχει γινει τελευταια. Και,ξερετε... Οταν κρατας ενα πιστολι ανα χειρας,και απειλεις ενα αγριεμενο πληθος, η απειλει δεν απεχει και ετη φωτος απο την πραξη...
http://www.dailymotion.com/video/xgyj0v_yyy-yyyyyyyy-yy-yyyy-yyy-yy-yyy-yyyyyyyy-yyyy-yyyyyyy_news#from=embed
Επισης,πρεπει να επισημανθει η χρηση δακρυγονων μεσα σε μικρους επαρχιακους δρομους,διπλα σε αυλες σπιτιων.(Το διαπιστωνει ακομα και το ρεπορταζ του μαχιμου Star Channel)
"Τωρα,και νεα υπηρεσια delivery απο το Υπουργειο Προστασιας του Πολιτη.Τερμα η ταλαιπωρια στην ουρα,στις πορειες του κεντρου για λιγο δακρυγονο και λιγο μαλοξακι! Τερμα πια η ορθοστασια. Η ΕΛΑΣ φερνει το δακρυγονο στα σπιτια σας,με ενα απλο τηλεφωνημα στο..."

Αν ειναι δυνατον....!

Στην ιδια ταρατσα, 4 δεκαετειες μετα....