Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2013

Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

Χρυση Αυγη: Οπτικοακουστικο μωσαϊκο, απο τεφαρικια που εσυρε στο φως η "εξαρθρωση"...

(Το ποστ αποτελει προεκταση του συγκεντρωτικου, http://fygokentros.blogspot.gr/2012/06/xa.html  και, ναι μεν, επεται της τρεχουσας επικαιροτητας, αλλα ενεχει αξια αρχειακη....)


Mια βασικη επισημανση, σε περιπτωση που βαριεστε να παρακολουθησετε ολοκληρο το βιντεο Νο1:

Προχωρηστε στο 04:20 και θαυμαστε!


Επισης, δυο σημειωσεις σχετικα με φωτογραφιες που ακολουθουν:

1) Η παρουσια του δολοφονου Ρουπακια, επικεφαλης (και ενστολου...) σε πορεια της ΧΑ δεν ειναι και δε μπορει να ερμηνευθει ως "συμπτωματικη". Διοτι, σε αντιθεση με τις πορειες της δικης μας φαρας, η ΧΑ οργανωνει events στρατιωτικα, με συγκεκριμενη δομη και παραταξη. Αυτο, εξαλλου, μαρτυραει το πρωτο βιντεο.
Καταρρεει, ετσι, και καθε ελαφρυντικο των ανθρωποειδων που αυτη τη στιγμη κρατουνται...

2) Στη φωτογραφια οπου ο Κασιδιαρης συλλαμβανεται να χαιρετα... "δωρικα", παρατηρηστε την ελλειψη σβαστιγκας στο μπρατσο του - αντιπαραβολη με το lifestyle ξεπλυμα του Πρωτου Θεματος, το οποιο επισης παραθετουμε ακολουθως...
Συμπερασμα: Οι ισχυρισμοι του ιδιου, περι "νεανικης (ναζιστικης) τρελας", καταρριπτονται πανηγυρικα. Και τον εκθετουν!






















Αλλα και....





Και ΑΥΤΟ, για να μην ξεχνιομαστε...

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Ενα ακρως διδακτικο κειμενο περι δημοσιογραφων, δημοσιογραφουντων, Ψυχαρηδων και Καψηδων και λοιπων ΔΟΛίων του σιναφιου...


Η, μακραν, αγαπημενη μου ραδιοφωνικη εκπομπη, εδω και κατι μηνες, ειναι το "Δυο γαΐδαροι μαλωνανε", με τους Γιαννη Ανδρουλιδακη - Βαγγελη Καραγεωργο - και υπο την αιγιδα του ΣΥΡΙΖΑ (μοναδικο μελανο σημειο της ολης φασης)
Ψαχουλευοντας, στο Google 2-3 πληροφοριες περι των εν λογω συμπαθεστατων τυπων (τζιφος), ή παλαιότερά τους γραπτά ή γενικα καποιο οποιοδηποτε ιχνος του προτερου βιου τους, σκονταψα πανω σ' ΑΥΤΟ:


Ξημερώνει Δευτέρα. Δεν θα πάω για δουλειά…

Την Παρασκευή, κατά τις 11 το πρωί, δέχθηκα το τηλεφώνημα που περίμενα εδώ και καιρό από τον διευθυντή στην εφημερίδα. Με κάλεσε στο γραφείο του, όπου μου είπε ότι «βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση». Δε μου είπε σε ποια δυσάρεστη θέση βρίσκεται κι εγώ δεν μπήκα στον κόπο να τον βγάλω από αυτήν επισημαίνοντάς του εγώ σε ποια δυσάρεστη θέση βρίσκεται. Επειτα μου είπε ότι αυτός δεν ήθελε καθόλου να φύγω από την εφημερίδα και ότι λυπάται πολύ. Τον παρηγόρησα άκεφα για το κακό που τον βρήκε και εκείνος μου σημείωσε ότι ποτέ δεν ξέρουμε τι μπορεί να γίνει στο μέλλον. Συμφώνησα μαζί του ότι το μέλλον είναι για όλους άδηλο, του είπα ότι δεν υπογράφω την απόλυση και έφυγα από το γραφείο του με την ψευτοπερηφάνεια εκείνου που είπε την καλύτερη ατάκα σε μια αμήχανη κουβέντα.

Στο δικό μου γραφείο δεν πήγα. Δεν είχα προσωπικά αντικείμενα να μαζέψω, τα μάζεψα όλα τον Ιούνιο όταν μας ενημέρωσαν ότι επίκειται αναδιάρθρωση τμημάτων για μείωση του κόστους –δεν ήξερα που θα με έβρισκε η «αναδιάρθρωση» ούτε αν θα έχει μείνει κανείς πια να μαζέψει τα πράγματά μου, όπως είχαμε μαζέψει εμείς του Θοδωρή. Πήρα την κόρη μου και της είπα ότι θα τηρήσω την υπόσχεσή μου να μην πηγαίνω κάθε απόγευμα στη δουλειά. Στο γιο μου δε χρειάστηκε να πω κάτι, δεν καταλαβαίνει ακόμα: απλά του επιβεβαίωσα ότι για τα γενέθλιά του θα του πάρω έναν εκσκαφέα ή ένα ποδήλατο και βγήκα για τσιγάρο.

Στο τσιγάρο άρχισαν να φτάνουν και τα επόμενα ονόματα της λίστας: Ο Κώστας… Η Αννα… Η Ηρώ…Ο Γιώργος… Η Πέννυ που την ενοχλούσε συνέχεια ο καπνός από το τσιγάρο μου και μου φώναζε να το σβήσω- ειρωνεία, κανείς από τους δύο δεν θα βρει την ησυχία του από την απόλυση του άλλου.

Τα τελευταία τρία χρόνια, οι αναδιαρθρώσεις στον ΔΟΛ μοιάζουν με πολεμικά ανακοινωθέντα από το Ιράκ. «Σήμερα Παρασκευή χάσαμε 32 καλούς στρατιώτες». Από τον Σεπτέμβριο του 2010 είμαστε πάνω από 350 που πέσαμε. Αλλοι βρήκαν δουλειά, άλλοι παλεύουν ακόμα, μερικοί δουλεύουν απλήρωτοι, ο Κώστας πέθανε γιατί έσκασε το ανεύρυσμα…

Στην αρχή έδιωξαν τους διοικητικούς –πολλές δεκάδες διοικητικούς. Οι διοικητικοί είναι η πλέμπα των εφημερίδων, δεν βλέπουν το όνομά τους τυπωμένο πουθενά ούτε κι ελπίζουν να το δουν ποτέ, δε μιλάνε με υπουργούς, μεγαλογιατρούς και πρυτάνεις, δε μπορούν να καμαρώσουν στη μάνα τους. Το σωματείο έκανε απεργία και τότε είδαμε για πρώτη φορά πόσο αποφασισμένα είναι τα αφεντικά στην κρίση. Μας τραμπούκισαν, μας έβγαλαν πιστόλια κι έπειτα μας έβγαλαν και μια κάλπη για να καταδικάσουμε την απεργία αλλιώς θα έκλεινε η καθημερινή έκδοση και θα απολυόταν κόσμος. Και πήγαμε στην κάλπη και καταδικάσαμε την απεργία, όχι όλοι μας, αλλά οι περισσότεροι. Και έπειτα, ωστόσο, η καθημερινή έκδοση έκλεισε. Κι ο κόσμος απολύθηκε. 35 συνάδελφοι, που μια στιγμή ενωθήκαμε και τους φέραμε πίσω κι ύστερα τους έδιωξαν πάλι μια Παρασκευή μεσημέρι, μόλις έκλεισαν το κυριακάτικο φύλλο. Όχι πλέμπα πια. Δημοσιογράφους. Ναι, ύστερα έδιωξαν κι εμάς.

Οι δημοσιογράφοι είναι περίεργα ζώα. Σαν τους ξιπασμένους μπάτλερ, νομίζουν ότι έχουν κάτι από την ευγένεια των κυρίων τους, ότι αποκτούν κάτι από την αύρα εκείνων στους οποίους σερβίρουν το Ντραμπουί. Δεν αισθάνονται εργαζόμενοι, αισθάνονται κουκλοπαίχτες που κινούν νήματα. Αρέσκονται να υποτιμούν τον λογαριασμό τους, δεν είναι δα και ο μικρότερος, δεν νιώθουν εργαζόμενοι, αγαπάνε λένε αυτό που κάνουν, δεν είναι λειτούργημα είναι κάτι πιο έξυπνο. Συχνά βέβαια, καταλήγουν αλκοολικοί, φυλάνε μποτίλιες και αντικαταθλιπτικά στα γραφεία τους, πεθαίνουν από εμφράγματα από το καθισιό, την τρυφηλότητα, το κακό ωράριο και το άγχος της κακομοιριάς και του υπηρέτη, αλλά δε νιώθουν εργαζόμενοι –αυτοί ξέρουν, οι άλλοι δεν ξέρουν. Δεν ασχολούνται με τις παραγωγικές σχέσεις, αυτό είναι μπανάλ, νομίζουν πως ο κόσμος είναι ένας διαγωνισμός δύναμης κι επιρροής που υπάρχει από μόνη της. Στο μεταξύ το ποσοστό της υπεραξίας τους χάνεται στο σύμπαν αγνοημένο από όλους, σαν τα χτυπήματα τηλεφώνου σε ένα άδειο σπίτι. Πιστέψτε με, οι δημοσιογράφοι είμαστε πιο νάρκισσοι από τις μπαλαρίνες και σίγουρα πιο αφελείς από τους ανειδίκευτους εργάτες. Η ιδέα ότι ο κόσμος είναι κάτι άλλο από αυτό που λέμε εμείς, δεν μας περνάει από το μυαλό και καμιά φορά τη βρίσκουμε να υπογράφουμε ατομικές συμβάσεις με μειώσεις, γραμμένες σε διατυπώσεις που αποδεικνύουν την ανωτερότητα του είδους μας. Επειτα, μόλις μας πάρουν ένα ακόμα κομμάτι από το μισθό που τους δουλέψαμε, συζητάμε σοβαρά – σοβαρά για το «ντηλ».

Την Παρασκευή με τις απολύσεις, είδα ξανά μερικούς από εμάς να έχουν έναν αέρα της τάξης μας. Τα παιδιά του in.gr μαζεύτηκαν στις σκάλες και συζητούσαν τι θα κάνουν: συζητούσαν με αυτό το είδος της αλληλεγγύης που σε κάνει να πιστεύεις, κόντρα στις προκαταλήψεις, ότι οι εργάτες δε μπορούν μόνο να κάνουν τον κόσμο πιο δίκαιο, μπορούν να τον κάνουν και πιο όμορφο. Ο φωτογράφος από τον 4ο, ο πιο ήσυχος άνθρωπος που γνώρισα ποτέ στη ζωή μου, που ήρθε συστημένος από το Μάριο να με βρει για να μου πει πως ούτε εκείνος υπέγραψε την ατομική σύμβαση και ήθελε να είναι σε επαφή μαζί μας, με την ηρεμία του ινδιάνου από τη Φωλιά του Κούκου, μου έλεγε πώς δεν έχει γυναίκα και παιδιά και θα τα καταφέρει για λίγο. Η Ηρώ με αγκάλιασε: τόσα χρόνια στη δουλειά, τσακωνόταν με όλους μα δεν κάρφωσε ποτέ κανέναν. Σε αντάλλαγμα δεν την έβαλαν ποτέ στο μισθολόγιο: έζησε και πέθανε μπλοκάκι κι ένας θεός ξέρει με ποιους όρους την απολύσανε. Η κοπέλα από τα βίντεο, η Στεφανία, είχε βουρκώσει κι όταν μας είδε όλους μαζί κατάπιε τα δάκρυά της και χαμογέλασε. Γύρισε πριν λίγους μήνες στη δουλειά από άδεια λοχείας. Μου είπαν μετά πως κι ο άνδρας της είναι άνεργος χρόνια, ότι τους ζήτησε κλαίγοντας να την κρατήσουν με λιγότερα και της το αρνήθηκαν –εύχομαι να στουκάρουν το καινούριο τους αμάξι σε κολώνα της ιδιωτικοποιημένης ΔΕΗ και να ζήσουν για να δουν τα μεγάλα βαθουλώματα στις πόρτες του. Είμαι βέβαιος πως δεν έκλαιγε για την απόλυση, έκλαιγε γιατί κατηγορούσε τον εαυτό της που τους το ζήτησε. Αν την ξαναδώ, θα της πω να μην το σκέφτεται: έτσι κι αλλιώς είμαστε πάντα στην ανάγκη τους.

Πάει καιρός που χα να νιώσω εκεί μέσα πως ήμουν ανάμεσα σε ανθρώπους της τάξης μου, αυτούς που δουλεύουν για να ζήσουν και νικούν τον φόβο με την αξιοπρέπεια. Ημασταν 21, πριν από τρία χρόνια, που σηκώσαμε τα χέρια μας, μπροστά στους διευθυντές και ψηφίσαμε ξανά την απεργία κι ας κλείσει η εφημερίδα και τα κρατήσαμε σηκωμένα ώρα, γιατί δεν ξέραμε πότε θα έρθει ξανά η στιγμή να νιώσουμε πάλι τόσο περήφανοι. Από την Παρασκευή, μόνο τρεις από αυτούς είναι ακόμα στην εφημερίδα. Οι υπόλοιποι απολυθήκαμε μήνα το μήνα, ο ένας μετά τον άλλον ή σπρωχτήκανε στην έξοδο. Ο Δημήτρης ο Ζακχαίος. Ο Θοδωρής ο Βαρβάρης. Η Μαρινίκη η Αλεβιζοπούλου. Ο Τάσος ο Αναστασιάδης. Και οι υπόλοιποι. Στάθηκαν απέναντι στον Πρετεντέρη και τον Παντελή Καψή, που λίγες μέρες πριν κλαψούριζε ότι αν δεν κόψει τους μισθούς δεν θα χει να σπουδάσει το παιδί του κι έπειτα πήρε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ αποζημίωση για να γίνει υπουργός και να απολύσει όλη την ΕΡΤ. Και τους θύμισαν τον βασικό νόμο της συνείδησης στον καπιταλιστικό κόσμο: το να καταλαβαίνεις πως είσαι εργάτης είναι η προϋπόθεση για να μην είσαι δούλος. Με καμάρι τρυπώνω στη λίστα τους.

Και δεν είναι μόνο αυτοί. Είναι όλοι εκείνοι που σε κοιτάζουν συνωμοτικά την ώρα που ουρλιάζει ο προϊστάμενος. Αυτοί που δε γελάσανε στο κρύο αστείο του διευθυντή. Εκείνοι που πήγαν να υπογράψουν τις ατομικές συμβάσεις λίγα λεπτά πριν τελειώσει η προθεσμία –κι ας το χαν αποφασίσει μέρες πριν- για να ανησυχήσει ο οικονομικός διευθυντής. Είναι οι άλλοι που δε μιλούν στις συνελεύσεις και σε αγαπάνε γιατί όταν μιλάς εσύ είναι το ίδιο –γιατί είστε το ίδιο. Είναι ο Κωστής, που αφού πέρασε ώρες πολλές με εμάς τους απολυμένους χωρίς να μας πει τίποτα, πήγε και άφησε ένα χαρτί και ζήτησε να συμπεριληφθεί στις απολύσεις, γιατί δε θέλει να ξαναπατήσει το πόδι του εκεί.

Είναι μια πελώρια δύναμη, σαρκαστική, κρυφή, πανίσχυρη, που όταν ενωθεί θα καταστρέψει έναν κόσμο που πάσχει από έλλειψη δικαιοσύνης κι από έλλειψη χιούμορ. Μα δεν έχει ενωθεί ακόμη.

***

Ξημερώνει Δευτέρα. Δεν θα πάω για δουλειά. Στις 12 έχουμε συνέλευση –δεν περιμένω πολλά. Οι πιο πολλοί ανάμεσά μας, φοβήθηκαν νωρίς, πάει καιρός που στις συνελεύσεις μας είμαστε οι λιγότεροι. Ολοένα και λιγότεροι. Αυτοί που απολύουν έχουν βρει έναν αλγόριθμο για να μειώνεται σταθερά το ιξώδες της γενναιότητας. Στις 3 θα είμαστε έξω από τον ΔΟΛ. Για 6 χρόνια κάθε μέρα, σήμερα ίσως τελευταία φορά. Θα είμαστε. Δεν ξέρω πόσοι, ξέρω ποιοι: οι πιο όμορφοι ανάμεσά μας, αυτοί που πουλάμε τη δουλειά μας για να ζήσουμε. Λίγο αδύναμοι και καμία φορά λίγο περίγελοι.

Μα γράφει ο Μπρεχτ:
«Όταν για την αδυναμία μας μας περιγελούν
Δεν πρέπει πια να χάνουμε καιρό
Πρέπει έτσι να το φροντίσουμε
Που όλοι οι αδύναμοι να βαδίσουμε μαζί
Και τότε κανείς πια δεν τολμά να μας περιγελάει»

Με λένε Γιάννη Ανδρουλιδάκη, είμαι δημοσιογράφος και κοστίζω περίπου 1500 ευρώ το μήνα μαζί με την ασφάλιση. Πριν δυο χρόνια φώναζα σε μια συνέλευση του Βήματος: «Κατεβήκαμε κάτω 140, θα ανεβούμε πάλι 140, ούτε ένας λιγότερος». Νομίζω πια, θα έχουν μείνει 70. Εγώ είμαι πάλι στη γύρα και σας πουλάω την εργατική μου δύναμη. Αλλά να ξέρετε ότι κάποτε, σύντομα, αυτό θα πάψει να γίνεται και τα δάκρυα της Στεφανίας θα τα πληρώσετε.

Γιατί, ξέχασα να σας το πω: Εμείς θα νικήσουμε.

Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

ΑΥΤΟΥΣ ψηφιζετε, ΑΥΤΟΥΣ θελετε, ΑΥΤΟΥΣ παιρνετε (5)

(Επι του προκειμενου, ο τιτλος θα επρεπε να αλλαξει σε: "Αυτους ψηφιζατε..." κλπ κλπ
Διοτι, οι τελευταιες δημοσκοπησεις επιβαλλουν αυτη την αλλαγη χρονου.)


Παλιο αλλα καλο, λοιπον!
Βενιζελος σε ρολο ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ δοσιλογου (κι ας μην συμπαθω/χρησιμοποιω τον ορο...):




Βonus:




Δες, ομως, κι ΑΥΤΟ:
1) https://www.youtube.com/watch?v=4nb-hcSES8U
2) http://www.kathimerini.gr/732067/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/oydeis-anamarthtos-pws-oi-politikoi-apopoioyntai-tis-ey8ynes-toys

Οχι μονο αναξιοπρεπεια του κερατά, μα ΚΑΙ δουλικοτητα ΚΑΙ αναξιοπιστια, που σαφως επιβαρυνουν τη θεση της χωρας στην -όποια- διαπραγματευση...



+ ATTACHMENT 

Εν αντιθεσει με τον τετραπαχο, αδιστακτο Ιανο, ο κεφαλαιοκρατης (απ' τους μεγαλυτερους εν Ελλαδι) Μυτιληναιος, καθησυχαζει τους ξενους περι ΣΥΡΙΖΑ, και εξηγει πως ειναι ενα "πατριωτικο κομμα" που θελει το καλο της χωρας!!!!
https://www.youtube.com/watch?v=k7iZH9Fswzk
(σσ ΔΕΝ ειναι η πρωτη, ουτε η τελευταια, παρεμβασή του σε ξενα ΜΜΕ)

Παρομοια σταση απ' τη Γιαννα Αγγελοπουλου και το Τζιγκερ Βαρδινογιαννη...


+ (Ασχετο, αλλα...)
Ας εξετασουμε, επι τη ευκαιρια, ενα ακομη κοντραστ:

- Αεργος κοσμικος, μ' ανοιχτα μισανθρωπικα/αντικοινωνικα δειγματα γραφης (και ΕΔΩ, ή ΕΔΩ), που κατηγορει την "κανονικη" νεολαια ως αργοσχολη και μη-παραγωγικη(!!!), διακηρυττει υπερφιλελευθεροποιηση, και, φυσικα, δυσφημει παντοιοτροπως τη χωρα, στην πλεον κρισιμη, γι' αυτην, καμπη...
https://www.youtube.com/watch?v=Ymkrkdznhaw
Χ. Βαφειας, Al Jazeera

- Εκπροσωπος πολυεθνικης, αστικης ταξης μ' αισθημα ευθυνης, που ΕΠΕΝΔΥΕΙ στη χωρα, τη διαφημιζει αλλα, συγχρονως, μιλαει για κοινωνικη συνοχη κι αναγκη συμπλευσης δημοσιου - ιδιωτικου τομεα! Ενας τυπος που ουδολως εξαρταται απο το Δημοσιο, καθως ειναι (σχεδον) αυτοφυης στα 38 του, εξωστρεφης, με χρηματα οσα του (2ης γενιας) Λατσέικου, ή 2-3 ελληνικων μακροχρονων δυναστειων (τις αλλες τις περασε προ πολλου...)
 https://www.youtube.com/watch?v=itHGbpFweF4
Γιωργος Λογοθετης, Annual Concordia Summit

Διδακτικο;

Ισως.

Το βεβαιο ειναι πως, υπαρχουν καλοι και κακοι ανθρωποι ολων των ταξεων, ιδεολογιων, θρησκειων (περα, φυσικα, απ' τους φασιστες και τους φονταμενταλιστες). Συχνα, δε, οι επιγονοι ειναι ευγενεστεροι των παλαιων, λογω καλυτερης μορφωσης, περισσοτερης "επιεικειας" προς τους αλλους (μη εχοντας ζησει στη "ζουγκλα" της ζωης), διαθεσης προσφορας (βλεποντας πως τα χρηματά τους ειναι δυσκολο να... καταναλωθουν!)
Και οι τρεις ανωθι μεγαλοεπιχειρηματιες, ανηκουν σε 2η, ή παραπερα, γενια.
Ωστοσο, τα μεγαλα ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ επιτευγματα του τελευταιου, κι η αισθηση αυτοεκτιμησης, τον διαχωριζουν απ' τον μικροψυχο, προκλητικο αληταρα...

ΥΓ:
Παρτε κι αυτο
http://www.skai.gr/player/tv/?mmid=249288 (Πετρακης - Εβερτ)

Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013

Τι μου θυμιζει.... τι μου θυμιζει... (15)


Ημερες '93.... Ο ΜΕΓΑΣ Γεροντοπουλος (θυμηθηκε την αποστασια του '65, κι ενω ο ιδιος ειχε περασει 3 χρονια ως κυβερνητικος βουλευτης ΝΔ!), η ευθεια αναφορες Μαγγινα/ Μητσοτακη σε "μεγαλα διαπλεκομενα συμφεροντα" που χρηματοδοτουν Σαμαρα (και η μηνυση!), οι κραυγες περι "προδοτων", οι γιουχες, οι τραμπουκισμοι, οι ζεϊμπεκιες, ο Αη-Γιωργης Καρατζαφερης απανω στ' αλογο...



Ο (ακομα πιο) ΜΕΓΑΣ, σχεδον ανυπερβλητος... Συμπιλιδης!!!! Εμφαση στο σημειο (13.40'') οπου λεει: "Εμενα δεν με ενδιεφερε η Ελλαδα- δεν πηγαινα για πρωθυπουργος! Με ενδιεφερε να περναν καλα οι Κιλκισιωτες!"
Εμφαση, φυσικα, και στη σουρεαλιστικη, trash-TV παρουσιαση, εν γνωση του ιδιου του (εξεφτελιζομενου) Συμπιλιδη!  Ιδιαιτερη εμφαση στο σημειο οπου η εκπομπη γινεται "Οικογενειακες Ιστοριες" (10.45'')

Εξτραδακι:
http://www.youtube.com/watch?v=WO-DGMKWsPI


Ας θυμηθουμε, ομως, και την αντιπερα οχθη εκεινης της περιοδου....



DEMOCRACY FACTS


Ποιος θα πληρωσει τα σπασμενα; (Part 2)


Εδω το Part 1:
http://fygokentros.blogspot.gr/2012/08/blog-post.html




Ο πόλεμος ξεκίνησε και σίγουρα θα έχει μεγάλη διάρκεια. Το δε διακύβευμά του είναι απίθανο. Από τη μια μεριά υπάρχουν οι δυτικές χώρες, που έχουν συνολικό δημόσιο χρέος κάπου 50 τρισεκατομμύρια δολάρια και, από την άλλη, υπολογίζεται ότι στους ανά τον κόσμο φορολογικούς παραδείσους «αναπαύονται» κάπου 40 τρισ. δολάρια -αν όχι περισσότερα.
Συμβαίνει όμως και κάτι άλλο, εξαιρετικά ενδιαφέρον. Ενώ για την περίοδο 1985-2006 οι παγκόσμιες κινήσεις -ροές κεφαλαίων-των συναλλαγματικών πράξεων συμπεριλαμβανομένων- αντιπροσώπευαν κάπου 300 τρισ. δολάρια ετησίως, μετά την κρίση του 2007 στις ΗΠΑ το ποσό αυτό σταδιακά μειώθηκε αισθητά και σήμερα η Παγκόσμια Τράπεζα το εκτιμά σε 115 τρισ. δολάρια περίπου.
Η μείωση αυτή παίζει καθοριστικό ρόλο στις δυνατότητες δανεισμού των δυτικών κρατών, τα οποία βλέπουν να καταρρέουν στο εσωτερικό τους και τα ποσοστά της αποταμίευσης σε σχέση με το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν τους. Χωρίς αμφιβολία δε, η εξέλιξη αυτή επηρεάζει αρνητικά και την παγκόσμια διατραπεζική αγορά -με ό,τι αυτό σημαίνει για την υγεία του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος.
Το φάντασμα της Δύσης
Στο πλαίσιο της κατάστασης αυτής, οι δυτικές τράπεζες δύσκολα μπορούν να δανείσουν, διότι προσπαθούν να μειώσουν το χρέος τους, τα δε κράτη δεν μπορούν να δράσουν, λόγω έλλειψης ρευστότητας, άρα δεν μπορούν να δανειστούν. Ετσι, όπως υπογραμμίζει και ο γνωστός Γάλλος οικονομολόγος Ζακ Αταλί, σταδιακά η Δύση γίνεται φάντασμα του εαυτού της. Σε μεγάλο δε βαθμό, ο δανεισμός της εξαρτάται από το ύψος της αποταμίευσης στις φτωχές και αναπτυσσόμενες χώρες.


Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος.
«Πρόκειται για μια παράξενη κατάσταση, όπου οι Κινέζοι, που κερδίζουν λιγότερα από 1.000 ευρώ το μήνα, διαθέτουν τα μισό εισόδημά τους για να πληρώνονται οι μισθοί των Αμερικανών δημοσίων υπαλλήλων, στρατιωτικών και ερευνητών, οι οποίοι τελικά κερδίζουν δέκα φορές παραπάνω από το μέσο Κινέζο εργαζόμενο. Εχουμε, επίσης, το φαινόμενο οι αποταμιεύσεις των αναπτυσσομένων χωρών να χρηματοδοτούν την κατανάλωση των πλούσιων, ενώ οι ηλικιωμένοι ζουν εις βάρος των νέων και οι οργανωμένες συντεχνίες της Δύσης εκμεταλλεύονται την εργασία των φτωχών του αναπτυσσόμενου κόσμου…», γράφει ο Ζακ Αταλί.
Ενας κόσμος, ωστόσο, που σήμερα θέλει και αυτός να ενισχύσει την εσωτερική του ζήτηση και έτσι έχει αρχίσει να περιορίζει τις δανειοδοτήσεις του προς τη Δύση. Συνεπώς, για το δυτικό κόσμο ήδη υπάρχει σοβαρό πρόβλημα χρηματοδότησης της ευημερίας του, δεδομένου ότι ο πλούτος που παράγεται στις χώρες του είναι χαμηλότερος από τη δυνητική κατανάλωσή του.
Θεωρείται έτσι βέβαιον ότι, ακόμα και χωρίς άνοδο των επιτοκίων, οι τόκοι που θα κληθούν να καταβάλουν οι υπερχρεωμένες δυτικές χώρες, μέχρι το 2017, θα είναι υπερδιπλάσιοι από τους σημερινούς. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες των ανεπτυγμένων χωρών, μέσα στα τρία προσεχή χρόνια, θα πρέπει να διαθέσουν το ετήσιο εισόδημά τους για να χρηματοδοτήσουν το δημόσιο χρέος.
Δεν χρειάζεται να έχει κανείς υψηλό δείκτη ευφυΐας για να καταλάβει ότι η κατάσταση αυτή είναι κοινωνικά εκρηκτική και απειλεί ευθέως και τους δημοκρατικούς θεσμούς τόσο στην Ευρώπη όσο και στη Βόρεια Αμερική, χωρίς, βεβαίως, να ξεχνάμε και την από δεκαετίας προβληματική Ιαπωνία.
Το... ατού της Δύσης
Παρ’ όλα αυτά, η Δύση έχει στα χέρια της ένα σοβαρό ατού: αυτό της αποταμίευσης δικών της πολιτών στους φορολογικούς παραδείσους. Πρόκειται δε για αποταμίευση, η οποία, μεταξύ άλλων, αποσταθεροποιεί και το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, παράλληλα όμως τροφοδοτεί και το ήδη παγκοσμιοποιημένο οικονομικό έγκλημα. Την ώρα, λοιπόν, που οι δυτικές κυρίως κυβερνήσεις θέλουν να ενισχύσουν την εξουσία τους έναντι των αγορών, ένας τρόπος για να πετύχουν το στόχο τους, είναι να «βάλουν χέρι» στις καταθέσεις που βρίσκονται στους φορολογικούς παραδείσους -ή, πιο επιστημονικά, σε υπεράκτιες περιοχές.
Από καιρό, έτσι, ορισμένες δυτικές κυβερνήσεις, με πρώτες τη Γερμανία και τη Γαλλία, ετοιμάζουν ένα σχέδιο αντιμετώπισης του υπεράκτιου συστήματος, στο οποίο εκτιμάται ότι υπάρχουν περί τα 35 τρισ. δολάρια, ήτοι το 45% του παγκόσμιου ακαθάριστου προϊόντος. Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, όπως λένε έγκυρες πληροφορίες μας, εντάσσεται η μεγαλύτερη συλλογή στοιχείων στην ιστορία.

Οι Κινέζοι, που κερδίζουν λιγότερα από 1.000 ευρώ το μήνα, διαθέτουν τα μισό εισόδημά τους για να πληρώνονται οι μισθοί των Αμερικανών δημοσίων υπαλλήλων, στρατιωτικών και ερευνητών, οι οποίοι τελικά κερδίζουν δέκα φορές παραπάνω από το μέσο Κινέζο εργαζόμενο.

Ανώνυμοι πληροφοριοδότες παρέδωσαν σε δίκτυο δημοσιογράφων 2,5 εκατομμύρια αρχεία για τους φορολογικούς παραδείσους του κόσμου. Οπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η «Deutsche Welle», τα στοιχεία αποκαλύπτουν 120.000 «εταιρείες-γραμματοκιβώτια», offshore λογαριασμούς και άλλες σκοτεινές επιχειρηματικές δραστηριότητες σε περισσότερες από 170 χώρες του κόσμου, όπως επίσης τα ονόματα 130.000 προσώπων που έχουν τα χρήματά τους σε φορολογικούς παραδείσους. Μεταξύ αυτών πολιτικοί, επώνυμες προσωπικότητες, έμποροι όπλων και ολιγάρχες.
Στόχος του εγχειρήματος, όπως τονίζεται σε ρεπορτάζ της «Deutsche Welle», είναι να αποκαλυφθούν οι απόκρυφοι μηχανισμοί της υπεράκτιας οικονομίας, αλλά και οι πραγματικοί ιδιοκτήτες των offshore εταιρειών που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία που προσφέρει ο μηχανισμός των φορολογικών παραδείσων. Η έρευνα θα δώσει την ευκαιρία να εξακριβωθεί ποιες από αυτές τις εταιρείες και τους ιδιοκτήτες τους επιδίδονται σε παράνομες δραστηριότητες.
«Οι έρευνες αυτές ξεδιπλώνουν το πέπλο του offshore συστήματος και το μυστικό κόσμο των φορολογικών παραδείσων», σημείωσε ο Τζέραρντ Ράιλ, διευθυντής της Διεθνούς Σύμπραξης Ερευνητών Δημοσιογράφων (International Consortium of Investigative Journalists -ICI), η οποία διηύθυνε τη διεθνή αξιολόγηση των στοιχείων. «Γνωρίζαμε ότι η υπεράκτια οικονομία είναι δύσκολα προσβάσιμη, εντούτοις μας εξέπληξε πόσο μεγάλη και εκτενής είναι», σημείωσε.
Η ICI διεξήγαγε τη 15μηνη έρευνα-μαμούθ σε στενή συνεργασία με 86 δημοσιογράφους από 46 χώρες. Ανάμεσα στα μέσα ενημέρωσης που συνεργάστηκαν, βρίσκονται το BBC, η «Guardian», η «Washington Post», η «Le Monde», η ελβετική «Sonntagszeitung», η γερμανική «Suddeutsche Zeitung», το επίσης γερμανικό NDR, ενώ από την Ελλάδα συμμετείχε η εφημερίδα «Τα Νέα».
Τα αρχεία που δόθηκαν στη σύμπραξη των δημοσιογράφων αφορούν σε χρονικό διάστημα 30 ετών και αποκαλύπτουν αριθμούς και στοιχεία για κινήσεις κεφαλαίων, λόγους ίδρυσης υπεράκτιων εταιρειών, καθώς και διασυνδέσεις μεταξύ επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων. Επίσης, μέρος των αρχείων παραδόθηκε και στην Ιντερπόλ -που σημαίνει ότι θα υπάρξει πλέον και διεθνής παρέμβαση στο χώρο του οικονομικού εγκλήματος, που εκτιμάται ότι από μόνος του αντιπροσωπεύει τζίρο άνω του 1 τρισ. δολαρίων ετησίως.
Υπεράκτιο δίκτυο με 3 στρώματα
Το πρόβλημα που υπάρχει, όμως, με τις υπεράκτιες περιοχές έχει και πολλές θεσμικές πτυχές, οι οποίες, αν δεν αντιμετωπισθούν και αυτές επίσης, ο θόρυβος που γίνεται σήμερα δεν θα καταλήξει πουθενά -ειδικά δε στην Ευρώπη όπου υπάρχουν και οι ισχυρότεροι πολιτικά φορολογικοί παράδεισοι. Οπως επισημαίνει ο Νικολά Σαζόν στο βιβλίο του για τα υπεράκτια κέντρα, οι ευρωπαϊκοί φορολογικοί παράδεισοι είναι από τους ισχυρότερους παγκοσμίως, με το Σίτυ του Λονδίνου να κατέχει την πρώτη και πιο ισχυρή θέση.
Το υπεράκτιο δίκτυο του Σίτυ περιλαμβάνει τρία στρώματα. Δύο εσωτερικοί δακτύλιοι -τα Εξαρτημένα Εδάφη του Βρεταννικού Στέμματος: Τζέρσεϊ, Γκέρνσεϊ και Νήσος του Μαν και τα Υπερπόντια Εδάφη της Βρετανίας, όπως τα Νησιά Κεϊμάν- ελέγχονται ουσιαστικά από την Βρετανία και συνδυάζουν φουτουριστικά υπεράκτια μέσα χρηματοδότησης με μεσαιωνική πολιτική.
Ο εξωτερικός δακτύλιος αποτελεί μία διάταξη από διαφορετικούς μεταξύ τους παραδείσους, όπως το Χονγκ Κονγκ, που βρίσκονται έξω από τον άμεσο έλεγχο της Βρετανίας, αλλά, παρ’ όλα αυτά, είχαν και έχουν ισχυρούς ιστορικούς δεσμούς με τη χώρα και το Σίτι. Σύμφωνα με έγκυρη ανάλυση, σε αυτόν το βρετανικό σχηματισμό αναλογεί συνολικά πάνω από το ένα τρίτο του διεθνούς τραπεζικού ενεργητικού. Αν προσθέσουμε σε αυτά και το Σίτι, το εν λόγω μέγεθος ξεπερνά το ένα δεύτερο.
Είναι, λοιπόν, σαφές ότι το Λονδίνο, ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα αντιδράσει σθεναρά σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή πρωτοβουλία που θα έχει ως αντικείμενο ουσιαστικές θεσμικές αλλαγές στα καθεστώτα των υπεράκτιων κέντρων.
Ετσι, κατά την εκτίμησή μας, μπορεί σήμερα να γίνεται πολύς θόρυβος για τα αποκαλούμενα «νησιά των θησαυρών», πλην όμως τα αποτελέσματα που θα έχει προαναγγέλλονται περιορισμένα. Εκτός και αν ασκήσουν ισχυρή πίεση προς την κατεύθυνση αυτή οι αναδυόμενες οικονομίες, οι οποίες διαθέτουν πανίσχυρα κρατικά επενδυτικά ταμεία και, στην ουσία, μάλλον πλήττονται από την χρηματοπιστωτική δύναμη του υπεράκτιου χρήματος. Το όλο θέμα, συνεπώς, αναμένεται να έχει πολύ ενδιαφέρουσα συνέχεια.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Χ. ΠΑΠΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ
Πηγη: 


ATTACHMENT (Απο Ναυτεμπορικη 8/4/2013)

Υπάρχει συνημμένο αρχείο τύπου Acrobat . Κάντε κλικ εδώ για να το δείτε 

Γενικευμένη επίθεση στα offshore κέντρα «ξεπλύματος» χρήματος και φοροδιαφυγής πραγματοποιείται τους τελευταίους μήνες σε ολόκληρο τον κόσμο, προσπάθεια που δεν φαίνεται να είναι καθόλου αποκομμένη από τη δεινή θέση της παγκόσμιας οικονομίας και τα εξασθενημένα δημοσιονομικά.

Η Κύπρος, που έχει μπει στο στόχαστρο τον τελευταίο καιρό και κατέληξε τελικά πριν από μερικές ημέρες σε πακέτο διάσωσης με δυσβάσταχτους όρους, αποδεικνύει τα μέγιστα ότι επιχειρείται μια διεθνής συμφωνία σε επίπεδο υψηλών του πλανήτη, για να καθαρίσει το τοπίο σε μια περίοδο που τα δημοσιονομικά των περισσοτέρων χωρών έχουν χτυπήσει «κόκκινο».

Και αυτό, διότι η συντονισμένη επίθεση κατά των φορολογικών παραδείσων σημαίνει συλλογή των χρημάτων που χάνονται σε Ευρώπη και ΗΠΑ, τα οποία θα μπορούσαν να γίνουν φορολογικά έσοδα και να καλύψουν κατά συνέπεια δημοσιονομικές «τρύπες», ενώ παράλληλα θα μπορούσαν να εκτονώσουν τις πιέσεις στους «τεντωμένους» ισολογισμούς των μεγάλων συστημικών τραπεζών.

Αρκεί να σημειωθεί ότι οι πλουσιότεροι 92.000 άνθρωποι του πλανήτη κρύβουν σε φορολογικούς παραδείσους ανά τον κόσμο περισσότερα από 21 τρισ. δολάρια (ποσό αντίστοιχο με το συνολικό ΑΕΠ των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας), σύμφωνα με έρευνα της βρετανικής οργάνωσης Tax Justice Network. Μάλιστα, ο Τζέιμς Χένρι, πρώην οικονομολόγος της McKinsey, θεωρεί ότι το παραπάνω ποσό είναι αρκετά συντηρητικό και πιστεύει ότι η πραγματική του κλίμακα θα μπορούσε να φθάσει ακόμη και τα 32 τρισ. δολάρια, χωρίς βεβαίως να μπορεί κάποιος να υπολογίσει με ασφάλεια το συνολικό ύψος των κεφαλαίων.

Με βάση στοιχεία από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, το
Διεθνές Νομισματικό Ταμείο την Παγκόσμια Τράπεζα και εθνικές κυβερνήσεις, ο κ. Χένρι εκτιμά ότι στα τέλη του 2010 οι 50 κορυφαίες τράπεζες παροχής υπηρεσιών προς εύπορους ιδιώτες διαχειρίζονταν από κοινού περισσότερα από 12,1 τρισ. δολάρια σε διασυνοριακά επενδυμένο ενεργητικό για λογαριασμό εύπορων πελατών τους. Οι τρεις private banks που διαχειρίζονται το περισσότερο υπεράκτιο ενεργητικό είναι, σύμφωνα πάντα με τον κ. Χένρι, οι UBS Credit Suisse και Goldman Sachs Σύμφωνα επίσης με την εφημερίδα «Guardian», κεφάλαια ύψους 8,19 έως 12,6 δισ. δολαρίων έχουν μεταφερθεί από διάφορες χώρες σε offshore κέντρα.

Αρχή με τα Κέιμαν

Ο Ασκός του Αιόλου άνοιξε στις αρχές του 2013, με τα Νησιά Κέιμαν, τα οποία υπέστησαν τις πιο σφοδρές επιθέσεις από πολιτικούς των ΗΠΑ και της Ε.Ε., καθώς δεν προσαρμόστηκαν στους ταχύρυθμα εξελισσόμενους νέους παγκόσμιους κανόνες. Η επίθεση αυτή «έσπασε» το απόρρητο και οδήγησε σε μεγαλύτερη διαφάνεια και εξονυχιστικό έλεγχο χιλιάδες επιχειρήσεις και αντισταθμιστικά ταμεία (hedge funds) που είχαν μεταφέρει την έδρα τους στην Καραϊβική.

Η φοροδιαφυγή «καίει» τη Μόσχα

Μετά την επίθεση στα νησιά Κέιμαν, τη σκυτάλη πήρε η Ρωσία, της οποίας μία από τις βασικές πρωτοβουλίες που ανέλαβε στην τελευταία σύνοδο κορυφής του G20 στη Μόσχα ήταν η πάταξη της φοροδιαφυγής και η προώθηση της διαφάνειας. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία ιδιαίτερα σημαντική, δεδομένου ότι επιχειρήσεις όπως Apple και Starbucks ενέχονται σε διεθνείς συναλλαγές, οι οποίες, μέσω νόμιμων μέσων, τους επιτρέπουν να αποφεύγουν φόρους.

Σύμφωνα με στοιχεία του Bloomberg, τα αφορολόγητα offshore κέρδη των 83 μεγαλύτερων επιχειρήσεων στις ΗΠΑ έχουν εκτιναχθεί σήμερα στο 1,46 τρισ. δολάρια -ποσό αυξημένο κατά 183 δισ. δολάρια σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα. Η φοροδιαφυγή είναι ένα θέμα που «καίει» τους Ρώσους, επειδή παρατηρείται ετησίως εκροή κεφαλαίων από τη χώρα, κάτι που η Μόσχα θέλει να σταματήσει.

Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της ρωσικής κεντρικής τράπεζας, οι καθαρές εκροές κεφαλαίων από τη Ρωσία τριπλασιάστηκαν στο πρώτο τρίμηνο σε σχέση με το τέταρτο τρίμηνο του 2012, φθάνοντας τα 25,8 δισ. δολάρια έναντι 7,9 δισ. δολάρια στο τέταρτο τρίμηνο του 2012 και τα 33,6 δισ. δολάρια στο πρώτο τρίμηνο του 2012. Συνολικά, το 2012 οι εκροές ανήλθαν σε 54,1 δισ. δολάρια.

Η Κύπρος o τελευταίος στόχος

Ο τελευταίος σταθμός αυτής της ενορχηστρωμένης επίθεσης είναι η Κύπρος, της οποίας το τραπεζικό σύστημα είναι οκτώ φορές μεγαλύτερο από την οικονομία της, κυρίως λόγω των καταθέσεων που προέρχονται κατ’ εξοχήν από εύπορους Ρώσους, οι οποίοι φοροδιαφεύγουν.

Η υπόθεση της Κύπρου έφερε στο προσκήνιο και το τραπεζικό σύστημα του Λουξεμβούργου που είναι 22 φορές μεγαλύτερο από την οικονομία του και της Μάλτας που είναι οκτώ φορές μεγαλύτερο από την οικονομία της, ενώ παράλληλα αποτέλεσε το έναυσμα για να δοθεί φως στο σκοτεινό κόσμο των offshore, όπως έδειξε και η μεγαλύτερη διαρροή εμπιστευτικών αρχείων στη σύγχρονη ιστορία.

Τα αρχεία αυτά, που επεξεργάστηκε διεθνές δίκτυο δημοσιογράφων υπό την ομπρέλα του αμερικανικού ινστιτούτου ICIJ, παρέχουν στοιχεία για 130.000 άτομα από 170 χώρες που διατηρούσαν περιουσιακά στοιχεία αμφιβόλου προελεύσεως σε offshore εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων πολιτικών και μεγαλοεπενδυτών.

Εμπλοκή συνεργάτη του Ολάντ

Αίσθηση προκάλεσε και η παρουσία του ονόματος του ταμία της προεκλογικής εκστρατείας του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ, Ζαν-Ζακ Οζιέ, ο οποίος διατηρούσε offshore εταιρείες στα νησιά Κέιμαν.

Αμέσως μετά τη δημοσίευση των στοιχείων για τις offshore εταιρείες, το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών δεσμεύθηκε ότι θα εξετάσει το υλικό, ενώ η
Κομισιόν υπενθύμισε ότι η φοροδιαφυγή κοστίζει πάνω από 1 τρισ. ετησίως στην Ε.Ε. και κάλεσε τις κυβερνήσεις να υιοθετήσουν κοινή στάση όσον αφορά στον ορισμό του φορολογικού παραδείσου ως ένα πρώτο βήμα για το στενότερο έλεγχό τους.

ΕΦΗ ΤΡΙΗΡΗ - ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΟΤΣΟΒΟΥ

Πέμπτη 4 Ιουλίου 2013

Ευτυχως που δεν προκανε να τον ξεκανει κανας τετραγωνος, σκατομυαλος γλομπος των Μιχαλολιακων....


καποια νυχτα, στο Κεντρο...





Κι εδω, η αποδειξη πως, ακομη κι οι (σικ) φασιστες στρεφονται υπερ των μεταναστων, αρκει να δουλευουν ως σκλαβοι σε ολυμπιακες εκσκαφες, ή να κουβαλουν μετάλλια- τυλιγμενοι γαλανολευκες...
Ο (deep) φασιστας της Χρυσης Αυγης, βεβαια, κρατησε χαρακτηρα. Αποκαλεσε τον Αντετοκουμπο... "χιμπατζη"!
http://www.avgi.gr/article/558947/mixaloliakos-%C2%ABximpatzis%C2%BB-o-giannis-antetokoumpo



Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

Η κριση χωρις πολλα λογια... (2)/ Ή, εναλλακτικα, "Τι μου θυμιζει (14)"


Στο part 1 (ΕΔΩ ), επικεντρωθηκαμε σε αμειλικτα αριθμητικα δεδομενα που καταδεικνυουν εθνικη υπαναπτυξη.
Το part 2 αφιερωνεται σε ποιοτικα δεδομενα- με την αντιστοιχη, ποσοτικη τους αντανακλαση, φυσικα...



Προκαταρκτικα- "νοσταλγικα":
http://www.youtube.com/watch?v=ctxvcT7q5e0

Main Event:

Ο (κατ' ομολογίαν του, γιδοβοσκος) Κουρης εξηγει πώς βρεθηκε να παιζει με δισεκατομμυρια, "διχως να 'χει παει σχολειο και να εχει πιασει ποτε βιβλιο στα χερια του".
Εν συνεχεια, εξηγει ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ πώς γινοντουσαν οι "δουλειες" επι ΠΑΣΟΚ, και πώς λιγοι ξυπνιοι εγδαραν πολλους αγαθους μσω του Χρηματιστηριου.
Βιντεο- Ντοκουμεντο:

ΥΓ Η παραπανω αναφορα περι "ποσοτικης αντανακλασης της κρισης", επουδενι δεν συναρτα τις φουσκες του '99 με την Τρόικα και τα συμπαρομαρτουντα αυτης... Ειπαμε, ειναι αναφορα ποιοτικη 


Μια επιπροσθετη νοτα "ποιοτητας" των ανθρωπων που εκαναν κουμαντο επι δεκαετιες...
http://www.youtube.com/watch?v=gTy5KmrAYWo





Επιχρισμα: 
Eδω, πιο "χαριτωμενο".... http://www.youtube.com/watch?v=k_lolLMYxwo
Εδω αμονταριστο, σε πληρη εκταση.... http://www.youtube.com/watch?v=kXeAiVYI0is


(Απαραιτητο) ATTACHMENT!!!


Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Ετσι ακριβως....











 Στη Χώρα της Απάτης και της παραπλάνησης, ένα αγαπημένο σενάριο που συχνά επανέρχεται είναι το «λάθος» στο Μνημόνιο. Τα νούμερα που «δεν βγαίνουν», οι λάθος «πολλαπλασιαστές», το χρέος που δεν είναι βιώσιμο. Τώρα είναι η έκθεση του ΔΝΤ που λέει ότι έπρεπε να γίνει αναδιάρθρωση του χρέους από το 2010. Δικαιωθήκαμε, δηλώνουν όλοι αριστερά και δεξιά και επειδή δεν μπορεί όλοι μαζί να είναι δικαιωμένοι, είναι όλοι απλώς υπεύθυνοι. Το χρέος δεν βγαίνει, η προσαρμογή ήταν δύσκολη, η λιτότητα μεγάλη, φωνάζουν όλοι μαζί. Τι λες, ρε φίλε, σοβαρά; Δεν το ’χαμε καταλάβει. Και ποιος είναι υπεύθυνος γι’ αυτό;
Γιατί πιάνουν μισή πρόταση, μια κατόπιν εορτής αμφιλεγόμενη εκτίμηση, την παραποιούν και την εμφανίζουν ως δικαίωση; Για να αποσιωπήσουν τη δεύτερη παράγραφο: Ότι το πολιτικό σύστημα δεν προχώρησε στις δύσκολες πολιτικές, ότι στις μεταρρυθμίσεις, τη μείωση του δημόσιου τομέα, τις ιδιωτικοποιήσεις απέτυχε, ότι προστάτεψε τις δομές του χρεοκοπημένου συστήματος εξουσίας, ότι μοίρασε άδικα τα βάρη.
Τι ακριβώς λέει η έκθεση; Ότι έπρεπε από την αρχή να γίνει αναδιάρθρωση του χρέους, αλλά η Ευρώπη δεν ήταν έτοιμη, φοβόταν το Lehman Brothers effect, φοβόταν δηλαδή την κατάρρευση της ευρωζώνης. Βλέποντας την αποτυχία του ελληνικού πολιτικού συστήματος αλλά και τους δισταγμούς, τις αμφιταλαντεύσεις, τις παλινωδίες της Ευρώπης αυτά τα 4 χρόνια, σωστά το φοβόταν. Στην πραγματικότητα, το ΔΝΤ λέει το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό που λένε αγράμματοι άνθρωποι στα τηλεοπτικά πρωινάδικα. Λέει ότι θα ’ταν πιο καθαρές οι καταστάσεις αν προκρινόταν το ξαφνικό σοκ. Ότι η Ευρώπη θα ’πρεπε, όπως λένε στο χρηματιστήριο, να «γράψει τις ζημιές της». Πράγμα που απαιτούσε όχι τα 110 δις επιπλέον που μας δάνεισε το 2010, αλλά πολλές εκατοντάδες. Με την Ελλάδα και τυπικά χρεοκοπημένη. Οπότε η λιτότητα που σπάει σε πολλά χρόνια τώρα, θα ήταν ακαριαία και πολύ πιο οδυνηρή. Γιατί το λέει αυτό το ΔΝΤ; Γιατί το ΔΝΤ είναι και η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία, η Βραζιλία, το Μεξικό, η Ν. Αφρική, η Τουρκία, ο πλανήτης ολόκληρος, που δεν είναι πια διατεθειμένος να πληρώνει άλλο για να διατηρήσει η Ευρώπη ένα βιοτικό επίπεδο μεγαλύτερο από τις χώρες που τη δανείζουν. 
Η Ευρώπη προτίμησε την ήπια εκδοχή, το βλέποντας και κάνοντας, προτίμησε να κερδίσει χρόνο. Έκανε μια πρώτη μικρή αναδιάρθρωση το 2011, ήταν λίγη, έκανε μεγαλύτερη μείωση το 2012 με το PSI, θα κάνει μάλλον και το 2014. Μειώνοντας συγχρόνως τα επιτόκια, μεταθέτοντας τους τόκους και την εξόφληση του χρέους στο απώτερο μέλλον, στο 2020, στο 2050. Τα κάνει σωστά; Τι πά’ να πει σωστά; Καμία λύση δεν είναι ανώδυνη. Όλες σημαίνουν απώλεια χρημάτων. Αυτή την απλή αλήθεια, στην Ελλάδα, κάποιοι προσποιούνται ότι δεν την καταλαβαίνουν. Ζητάνε άμεση διαγραφή του χρέους. Μόλις γίνει η πρώτη διαγραφή, καταλαβαίνουν ότι οι δανειστές του Δημοσίου δεν είναι τίποτα φρενοβλαβείς κερδοσκόποι αλλά συνήθως οι πιο συντηρητικοί επενδυτές. Συνταξιοδοτικά ταμεία, ασφαλιστικές εταιρείες, ιδρύματα και δημόσιες υπηρεσίες, μικροκαταθέτες που έχουν τοποθετήσει το εφάπαξ τους σε ομόλογα ελληνικού Δημοσίου.
Τότε αλλάζουν αμέσως σημαία, φωνάζουν κάτω τα χέρια από την περιουσία των ταμείων. Μετά, ξανά, σώζετε τις τράπεζες και φορτώνετε με φόρους το λαό. Μόλις επιλέγεται στην Κύπρο η λύση να μη φορτωθεί ο λαός, να χρεοκοπήσουν οι τράπεζες, φωνάζουν η ανάλγητη Ευρώπη μάς παίρνει τις καταθέσεις μας. Ό,τι να ’ναι. Αυτή είναι η μαγεία του λαϊκισμού. Λέει τα πάντα και τα αντίθετά τους, αρκεί να ακούγονται ευχάριστα στ’ αυτιά. Δεν υπάρχει κόστος των αποφάσεων, τα λεφτά δεν είναι λεφτένια, κανείς δεν θα χάσει. Η οικονομία είναι ένα παιχνίδι που στο τέλος πληρώνουν οι Γερμανοί.
Γιατί μας απασχολεί, όμως, εμάς τόσο πολύ το χρέος; Για να μη μιλάμε για το έλλειμμα. Δε λέω, κάθε αναδιάρθρωση, μείωση, επιμήκυνση του χρέους, καλή είναι. Αλλά αυτό είναι ένα θέμα που θα μας απασχολήσει όταν έχουμε να το πληρώσουμε, όταν έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα. Προς το παρόν 2010, ’11, ’12, ’13 έχουμε ακόμα έλλειμμα. Τέσσερα χρόνια ούτε ένα ελληνικό ευρώ δεν έχει βγει για να καλύψει το χρέος. Μόνο δανειζόμαστε καινούργια. Μεγαλώνουμε το χρέος, κάθε χρόνο θέλουμε μερικά δις για να βγάλουμε τη χρονιά. Πόσα χρόνια θέλουμε ακόμα δανεικά; Γιατί κανείς δεν το λέει αυτό;
 Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που 4 χρόνια τώρα κάθε μέρα ασχολούνται με την Ευρώπη, ακόμα κι αν καμιά φορά έχουν δίκιο στην κριτική τους, που σπανίως έχουν, στην πραγματικότητα λένε ψέματα. Γιατί δεν λένε τίποτα για το πραγματικό πρόβλημα. Δεν λένε τίποτα για το άδικο, αντιπαραγωγικό, γραφειοκρατικό, διεφθαρμένο, παρασιτικό μοντέλο που συνεχίζει να κρατάει τη χώρα καθηλωμένη στην ύφεση. Μιλάνε για τα λάθη, τις ευθύνες των ξένων, ανακαλύπτουν εχθρούς, για να κρύψουν τις μάχες που δίνουν στο εσωτερικό για να μην αλλάξει τίποτα. Όπως και να διαχειριστεί το χρέος μας ο υπόλοιπος πλανήτης, καλύτερα ή χειρότερα, το πρόβλημα δεν θ’ αλλάξει. Ελλείμματα δεν μπορούμε πια να παράγουμε. Κι όμως. Την ίδια στιγμή εφευρίσκουν «κίνητρα εθελούσιας εξόδου» στους δημοσίους υπαλλήλους για να βγουν στη σύνταξη. Στέλνουν κι άλλους στη σύνταξη, χρεοκοπούν τα ταμεία, διαλύουν το δημόσιο, για να μη λειτουργήσουν τα πειθαρχικά, για να διασώσουν τους κομματικούς στρατούς, για να μην απολύσουν ούτε έναν επίορκο. Και βλέπουν ότι και την επόμενη χρονιά θα υπάρχει πάλι μια τρύπα 4,5 δις που πρέπει να καλυφθεί. Γι’ αυτό, αρχίζει πάλι το έργο με την Ευρώπη.
Τι ζητάνε όλοι αυτοί οι καλοί, πονόψυχοι άνθρωποι που φωνάζουν για την ύφεση και τη λιτότητα; Γιατί για την ύφεση φωνάζουμε όλοι. Αυτοί που μιλάνε μόνο για την Ευρώπη και τα μνημόνια, τι ζητάνε; Γιατί δεν το λένε; Ωραία, τα μνημόνια και η ύφεση είναι κακά πράγματα, αυτοί τι θέλουν; Τι ζητάνε πρακτικά αυτοί οι πατριώτες, αυτοί οι επαναστάτες; Λεφτά από τη Μέρκελ.
Γράφει ένας απ’ αυτούς: «Υπό κανονικές συνθήκες, θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή να γίνει αμέσως αναδιάρθρωση του χρέους, αναχρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών, σε συνδυασμό με μια λογική και μετρημένη λιτότητα». Όχι σαν κι αυτή που έχουμε. Λέει δηλαδή ο γαλαντόμος, να μας χαρίζατε τα 300 δις, να μας δίνατε κι άλλα 50 για τις τράπεζες να μη χάσουμε τις καταθέσεις μας και να μας δίνατε και κάθε χρόνο όχι τα περίπου 20 δις που μας έχετε δώσει μέχρι τώρα, αλλά μερικές δεκάδες περισσότερα για να μην είναι τόσο σκληρή η λιτότητα. Περίεργο, γιατί δεν ήσασταν έτοιμοι από την πρώτη στιγμή να το κάνετε;
Αυτή είναι η επονομαζόμενη «πολιτική οικονομία σύριζα». Που, πιο καλυμμένα, είναι η οικονομία όλου του πολιτικού συστήματος. Θέλουμε να μας χαρίσετε όσα σας χρωστάμε. Να μας δώσετε κι άλλα για να μη χάσουμε τις καταθέσεις μας. Τις διαρθρωτικές αλλαγές που μας λέτε να κάνουμε, δεν θέλουμε να τις κάνουμε. Όχι απλώς δεν θέλουμε, αλλά θέλουμε ακριβώς το αντίθετο. Να διορίσουμε μερικούς ακόμα στο δημόσιο, να τους δώσουμε κίνητρα να βγουν στη σύνταξη στα 50, να κρατικοποιήσουμε κι όσες επιχειρήσεις δεν είναι κρατικές, να ξαναπάρουμε τον ΟΤΕ και την Ολυμπιακή. Και θέλουμε για να τα κάνουμε αυτά, για να μη στενευόμαστε, να μας δίνετε και 24 δις το χρόνο, όπως το 2009, γιατί μ’ αυτά μόνο που μας δίνετε τώρα, δεν βγαίνουμε. Εντάξει; Και μετά, ξέρουμε εμείς τι θα κάνουμε.
Δεν χρειάζεται να σπαταλάμε τόσο χρόνο. Δεν χρειάζονται τόσοι άνθρωποι, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, οικονομολόγοι να το λένε αυτό με τόσο περίτεχνες διατυπώσεις. Το ’χει πει εδώ και χρόνια με μια φράση ο Σταμάτης Γονίδης: Εμάς τους Έλληνες πρέπει να μας πληρώνουν μόνο και μόνο που υπάρχουμε.

Φωτης Γεωργελες, Athens Voice



Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013


Διαμαρτυρια στη Μαδριτη... (εμφαση και στα τελευταια πλανα του αποσπασματος, οπου φαινεται η εντυπωσιακη προσελευση κοσμου εξω απ' τα κεντρικα της Α. Παρασκευης)


Γαλλικο δελτιο ειδησεων στα... ΕΛΛΗΝΙΚΑ!



Βελγικο δελτιο με... λογοτυπο ΕΡΤ!


Και πρωτοσελιδο Liberation (ευρυματικοτατο, ως συνηθως...)

(ΑTTACHMENT- διορθωση)

ΠρωτοσελιδΑ




ATTACHMENTs

Ο Γαλλος υπουργος εξωτερικων καταδικαζει.... 
Ο προεδρος του ευρωπαϊκου κοινοβουλιου, Σουλτς, επαυξανει....
Ο προεδρος Σουλτς... ΚΡΑΖΕΙ. Το ιδιο κι ο Νιλ Μουιζνιεκς- επιτροπος Ανθρωπινων Δικαιωματων... Ο, δε, Στάινμπρουκ απαντα καταφατικα (μονολεκτικα) σε ερωτηση περι "κινδυνου δημοκρατιας" στην Ελλαδα


Η τρικομματικη διαλυεται στα εξ' ων συνετεθη. Παπουλιας εναντιον Σαμαρα. Μπαμπινιωτης εναντιον Σαμαρα (ΚΑΙ αυτος!)... Παρεμβαινοντας στην πειρατικη ΕΡΤ εκανε λογο για κακους συμβουλους που παρασερνουν το Σαμαρα. Ποιους να εννοει αραγε?
ΚΑΙ ο Αναστασιαδης!

Η προεδρος των ευρωπαιων Πρασινων, κι ο προεδρος EBU, σπευδουν στην Ελλαδα, στην κατειλημμενη ΕΡΤ...

Το ιδιο κι ο προεδρος των ευρωπαιων Social&Democrats  (SD ολης της ΕΕ συν το κομμουνιστογενες ιταλικο Partito Demokratico, εκπροσωπουμενα στο ευρωκοινοβουλιο), Hannes Swoboda...

To No1 Γερμανικο συνδικατο, Verdi, συμπαραστεκεται. Η Ισπανικη τηλεοραση αναμεταδιδει, καθως κι η EBU. 


ATTACHMENT

Η καρδια του κρατικοδιαιτου "κτηνους"

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

ΑΥΤΟΥΣ θελετε, ΑΥΤΟΥΣ παιρνετε (4)

...
Πχ, τον καθυστερημενο γιο του βαθεως, οσο και ακραιφνους, Πασοκοΰπουργού, που η ΝΔ (!) διορισε στην ΕΡΤ, λιγα χρονια προτου γινει αρκετα... "Ριζοσπαστης" ωστε να την κλεισει. / Α, και ακομα λιγοτερο (μηνες) προτου γινει βοηθος-Ρουλας-Κορομηλα.

Επαναλαμβανω:
Καμια Χουντα, κανενα πραξικοπημα, καμια εκτροπη.
ΑΥΤΟΥΣ θελετε, ΑΥΤΟΥΣ ψηφιζετε, ΑΥΤΟΥΣ παιρνετε.

ΥΓ Και καλα να παθετε/ουμε



. .



Και... μπονους-μαλους για το Σιμο, επειδη συμπληρωσε 1 χρονο διακυβερνησης χωρις να φαει το βρωμοξυλο που θα αξιζε:





ATTACHMENT (κρισιμο!)

http://parallhlografos.wordpress.com/2013/06/12/%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B9-%CF%83%CE%AF%CE%BC%CE%BF/

Κι εδω, περι 18 ρουσφετιων....
http://anemosantistasis.blogspot.gr/2013/06/3-18.html

ATTACHMENT (χορταστικο)

http://www.periodista.gr/medias/item/3858-%CE%BC%CE%AF%CE%BB%CE%B1-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CF%81%CF%84-%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%82-1%CE%BF




ATTACHMENT (=AΥΤΟΥΣ θελετε, ΑΥΤΟΥΣ παιρνετε, 6)

Ο καραγκιοζης, ξετσιπωτος Ντινοπουλος, στις 26 Μαΐου...
http://www.newsbomb.gr/media-agb/story/311147/vinteo-agria-kontra-hatzinikolaoy---ntinopoyloy-me-fonto-tin-ert
Τωρα, την ΠΑΠΙΑ!
http://www.youtube.com/watch?v=IX4jIi9Rg4E

Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

Κυκνεια ασματα, ή ιστορικη συνεπεια, μιας δικαιης Ευρωπης?


Να τονισουμε οτι τα στατιστικα δεδομενα ειναι παρμενα απ' το ετος 2010, οπου η "αμερικανικη" κριση, των CDO-CDS ειχε σχεδον κανει τον κυκλο της, ενω η ευρωπαϊκη κριση τραπεζων-χρεους-αξιοπιστιας ακομη ανετελλε...
Bεβαια, η γενικη ιστορικη ταση ειναι δεδομενη (περα από στενα αριθμητικα πλαισια).
Επισης, υπενθυμιζεται οτι, κατοπιν της εξομαλυνσης Obama στο τραπεζικο/επενδυτικο πεδιο, και στη GM, η υποθεση του αμερικανικου δημοσίου χρεους παραμενει εκκρεμης, ενω η ΕΕ φαινεται να 'χει περασει το συγκεκριμενο βουνο...

Τελευταια μικρη διαπιστωση/υπενθυμιση: 
Η παρακατω συγκριση "στεκει" μοναχα μεταξυ ΗΠΑ και Ευρωζωνης- Οχι μεταξυ ΗΠΑ και μεμονωμενων ευρωπαϊκων κρατων (και, δη, μικρων). 
Αυτο οφειλεται στην εγγενη ταση δεικτων Gini ν' "αφρατευουν" αναλογικα με το πληθυσμιακο μεγεθος που πραγματευονται... καθως και με το βαθμο διαμερισεων. Πχ, αν ο ιδιος ακριβως πληθυσμος διαμεριστει σε 200 εισοδηματικες/περιουσιακες ταξεις, κι αργοτερα σε 500, οι 500 θα του προσαψουν μεγαλυτερη ανισοτητα!






ATTACHMENT:

Δειτε κι αυτα:

Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

Περι ανακεφαλαιοποιησης των τραπεζων...

Δεν ειχα σκοπο να αναρτησω τ' οτιδηποτε, καθοτι η κουβεντα ειναι μαλλον τεχνικου ενδιαφεροντος, και ελαφρως οικονομικου (ποιος θα ελεγχει τις τραπεζες απο αυριο?), μα ελαχιστα πολιτικου... 
Κι ομως, μια επιχειρηση-σκουπα στο γραφειο μου, αποκαλυψε χειρογραφες σημειωσεις που 'χα κρατησει καποιους μηνες πισω- ενω ακομη η συμφωνια PSI ηταν νωπη... 
Αποφασισα ενα συνοπτικο copy-paste  απο το χαρτι μου στα δωρεαν MB της Google, προτου η "σκουπα" το οδηγησει στο τελικο σταδιο: Τον πρασινο καδο.


Core Tier 1:
Κλασμα:
Ιδια Κεφαλαια της Τραπεζας (Εισφορες μετόχων απο ιδρυσεως, ή απο μετεπειτα Αυξησεις Μετοχικου Κεφαλαιου, συν αδιανεμητα κερδη περασμενων χρησεων που εμειναν σε προαιρετικα αποθεματικα, πχ κερδη απο "Ανατιμηση ακινητου". Τα τελευταια, εν προκειμενω, δεν συνεκτιμωνται στο ακεραιο της αξίας, αλλα πχ στο μισο) / Συνολο Ενεργητικου (με σταθμιση της αξιας του, που περιλαμβανει επισφαλεια. Πχ αφερεγγυα ομολογα, ή "κοκκινα" χορηγηθεντα δανεια...)

-Ο Δεικτης δεν αφορα ευθεως τη ρευστοτητα του Ιδρυματος (τα "Κεφάλαια" συνηθως δεν ειναι αμεσα ρευστοποιησιμα, γιατι εχουν μετατραπει σε κτιρια ή εξοπλισμο), αλλα τη συνολικη του "υγεια"...
-Οι επισφαλειες ευνοουν το Δεικτη αριθμητικα, κι αυτο ειναι παραδοξο... Δημιουργουνται δόλια κινητρα στις διοικησεις των τραπεζων.
-Ενδυναμωμενος Core Tier 1, συνεπαγεται διογκωση του Ενεργητικου χωρις δανεισμο (αρα, χωρις τοκους να τρεχουν...), συνεπως και δυνατοτητα εκποιησης καποιων περιουσιακων στοιχειων- στην ακραια περιπτωση οπου πρεπει να μπαλωθουν εκτακτες τρυπες, πχ συγχρονισμενα "κοκκινα" δανεια.

Ο κατωτερος αποδεκτος Core Tier ειναι 4%, αλλα, στα πλαισια της ΕΕ ικανοποιητικος θεωρειται το 10%. Επι του προκειμενου, η ανακεφαλαιοποιηση αποσκοπει σε 9%.

Πριν προχωρησουμε στα ενδοτερα της ελληνικης ανακεφαλαιοποιησης, αξιζει ν' αναφερουμε δυο ακομα σημαντικους τραπεζικους δεικτες. Δεν σχετιζονται, μεν, με ο,τι θ' ακολουθησει, αλλα η καταγραφη τους, κι η διακρισή τους απ' τον Core Tier 1, ενδεχεται να προλαβει συγχυσεις...

α) Cash reserve ratio: Υπολογιζει τη διαθεσιμη ρευστοτητα του Πιστωτικου Ιδρυματος απεναντι στους "βραχυχρονιους" καταθετες του (ή/και βραχυχρονιους δανειστες του, μεσω ομολογων που το ιδιο εξεδωσε...).
Υπολογιζεται βασει του αντιστοιχου κλασματος.

Οι ελληνικες τραπεζες δουλευαν με cash reserve ratio, min. 12% πριν την ενταξη στο Ευρωσυστημα. Μετα την ενταξη, προσγειωθηκαν στο κοινο ευρωζωνικο 2%, και σημερα ειναι και πιο κατω- οσον αφορα σε προαιρετικο, παντα, επιπεδο... Στη Μεγαλη Βρετανια, οπου η προαιρετικοτητα αυτη ειναι και θεσμοθετημενη, ο συντελεστης πρακτικως ξεπερνα το 3%... Στις ΗΠΑ ειναι 10%, αλλα με μια πολυ βραχυπροθεσμη αναγνωση του χρονου (ημερησιες "μεσες" αναγκες).
Ας κρατησουμε κατα νου, οτι αυτος ο δεικτης αφορα ρευστοτητα- αρα... Μετρητα!

β) Leverage ratio, ή κατα το ελληνικοτερον, "Μοχλευση"...
Επιστρεφουμε στην εννοια των Κεφαλαιων, αλλα αυτη τη φορα αυστηροτερα και στενοτερα.
Κλασμα:
Μετοχικο Κεφαλαιο (λεφτα που εισεφεραν οι μέτοχοι συν αποθηκευμενα κερδη/ζημίες- ΟΧΙ η αντιστοιχη χρηματιστηριακη αξια, η οποια, σημειωτεον, δεν επιδεχεται αρνητικων τιμων, καθως εμπεριεχει και μια προσδοκια μελλοντικων κερδων...), συγκρινομενο με τη συνολικη περιουσια της τραπεζας, δηλαδη το Ενεργητικο (ΧΩΡΙΣ σταθμιση ρισκου). Βλεπουμε οτι, εν συγκρισει με τον Core Tier 1, ο Δεικτης Μοχλευσης εχει μικροτερο αριθμητη και αρκετα μεγαλυτερο παρανομαστη... Ετσι, τραπεζες με εγκεκριμενο, απο τις Αρχες, Core Tier 1, συμβαινει να 'χουν υπερπολλαπλασια Μοχλευση (Leverage). Χαρακτηριστικη περιπτωση, το "μαμουθ" Deutsche Bank, που 'χε φθασει μεχρι και στο 68 τη σχεση Ενεργητικο/Μετοχικο Κεφαλαιο!


Στο δια ταυτα, τωρα:

Οι ζημιες που υπεστησαν οι ελληνικες τραπεζες απ' το κουρεμα ομολογων του Μαρτιου 2012, εξανεμισε την περιουσια τους- Δηλαδη, τα Ιδια Κεφαλαια, που χρησιμοποιηθηκαν υποχρεωτικα ωστε να "μανταρουν" αυτη την απομειωση...
Ετσι, ο αριθμητης του Core Tier (δες παραπανω), ελαχιστοποιηθηκε.

Εδω ειναι που μπλεκεται το...
ελληνικο Ταμειο Χρηματοπιστωτικης Σταθεροτητας (νομικο προσωπο ιδιωτικου δικαιου, με διοικηση ορισμενη απ' την ελληνικη κυβερνηση αλλα εντολοδοχους τους δανειστες), το οποιο και συσταθηκε με σκοπο την παροχη δημοσιου- δανεικου- χρηματος στις ζημιωμενες ελληνικες τραπεζες. Οι τραπεζες- δικαιουχοι ειναι τεσσερεις: Πειραιως, Εθνικη, Eurobank, Alpha (οι υπολοιπες πρεπει υποχρεωτικα να ενσωματωθουν σε καποια εξ' αυτων, εφοσον θελουν βοηθεια και δεν δυνανται να τη βρουν μονες τους/ Οι καταθετες τους μενουν απαραιτητως ανεγγιχτοι και οι επισφαλειες ή ζημιες περνουν στο κρατος, εφοσον η εν λογω τραπεζα χρειαστει να σπασει σε Καλη-Κακη προτου εξαγοραστει απο μια εκ των τεσσαρων συστημικων).
Το συνολικο ποσο ανακεφαλαιοποιησης που θα διατεθει τερματιζει στα 50 δισ. και προστιθεται κανονικοτατα στο δημοσιο ελλειμμα της χωρας (παρεα με τις "Κακες Τραπεζες" που θα γεννηθουν).

Για να εξυγειανθει ο Core Tier καθε τραπεζας, θα απαιτηθουν κεφάλαια- ΟΧΙ δανεικα, μα μονιμα κεφάλαια... Αρα, Αυξηση Μετοχικου Κεφαλαιου.
Η απαιτουμενη αυτη ΑΜΚ, θα γινει αρχικα με Κοινες Μετοχες- μεχρις οτου επιτευχθει Core Tier= 6%
Οι κοινες μετοχες θα κοστολογηθουν στο μικροτερο ποσο μεταξυ: 50% της μεσης χρηματιστηριακης αξιας των τελευταιων 50 ημερων Ή χρηματιστηριακη αξια της αμεσως προηγουμενης συνεδριασης.

Απο το 6% ως το 9% (τελικος στοχος), το ποσό θα γινει CoCo's: Προνομιουχες Μετοχες, που λειτουργουν περισσοτερο ως δανειο ("ομολογο" που εκδιδει η ενδιαφερομενη τραπεζα), κι οχι ως μονιμη εισφορα κεφαλαιων. Ουσιαστικα, μιλαμε περιπου για το 30% του συνολικου ποσου ανακεφαλαιοποιησης (3/9)... Ισως, ομως, και αρκετα λιγοτερο (ποσοστιαιως), δεδομενου οτι καποιες απ' τις τεσσερεις μεγαλες τραπεζες ενδεχεται να 'χουν αρνητικα Ιδια Κεφαλαια, αρα πχ Core Tier=  4%... Συνεπως, μεγαλυτερη ΑΜΚ για να πιαστει το 6%...
[Υπενθυμιζεται/ Αποσαφηνιζεται οτι, ακομα και με ελλειμματικη περιουσια(=Ι.Κ), οι τραπεζες παραμενουν σε κεφαλαιοποιηση(=χρηματιστηριακη αξια) πολλων δισεκατομμυριων ευρω. Ενας επενδυτης αγοραζει την ιδια την οντοτητα, την πελατεια και τη φημη της τραπεζας- αρα τη δυνατοτητα μελλοντικων κερδων πανω στα σημερινα ερειπια...]

Αυτο το ποσο, των CoCo's, θα αποπληρωθει με ετησιο επιτοκιο 7%, συν 0,5% για καθε χρονο που περναει (πχ, 7,5% τον δευτερο χρονο... κλπ...)
Η αποπληρωμη γινεται απο την οφειλετρια τραπεζα σε μετρητα, ανα πασα στιγμη (δικη της επιλογη).

Ωστοσο, το- όποιο- ανεξοφλητο υπολοιπο των CoCo's, 5 χρονια αργοτερα θα μετατραπει αυτοματως σε Κοινες Μετοχες, με τιμη 50% της αρχικης αυξησης ΜΚ απο το ΤΧΣ. (Αρα... σχεδον 1/4 της ΤΟΤΕ χρηματιστηριακης αξιας - αν προϋποθεσουμε σχετικη σταθεροτητα. Ενδεχομενως ακομα πιο κατω απο την τρεχουσα χρηματιστηριακη, αν η οικονομια συνολικα εχει βελτιωθει, και οι τραπεζικες μετοχες την εχουν ακολουθησει!)

Γι' αυτο το λογο, τα καθαρα κερδη του Ιδρυματος κατα την 5ετία οπου "τρεχουν" τα CoCo's, αντι για μερισματα γινονται εξ' ολοκληρου εξοφληση τοκων των CoCo's, και, δευτερευόντως, του δανεισθεντος, μεσω CoCo's, κεφαλαιου (Σκοπος: Να αποφευχθει μια φθηνη εξαγορα σημαντικου ποσοστου της τραπεζας απο το ΤΧΣ, στη ληξη).

Λογω της (δεδομενης) επικινδυνοτητας των CoCo's, οι τραπεζες προσπαθουν να περιορισουν την εμπλοκη τους σ' αυτα. Μεχρι στιγμης, η Alpha φαινεται να τα αποφευγει πληρως. Πειραιως και Εθνικη παλευουν να ξεπερασουν το 6% Core Tier με Αυξηση Μετοχικου Κεφαλαιου, ωστε να βρεθουν με ενα ελεγχομενο ποσο CoCo's, ενω η Eurobank μαλλον δεν καταφερνει να φθασει ουτε καν το βασικο 6% με Αυξηση (δηλαδη, δεν βρισκει το 10% του 6%, ισον 0,6%, που θα 'πρεπε να εισφερουν οι μετοχοι για να κινητοποιησουν την ολη διαδικασια) Αυτο σημαινει πως η τραπεζα θα περασει απευθειας- και ανεπιστρεπτι- στα χερια του ΤΧΣ...

Warrants:
Ειπαμε πως, τα παραπανω σχεδια προϋποθετουν συμμετοχη 10%- εως 12%, ιδιωτων επενδυτων στην αρχικη ΑΜΚ- πλάι στο ΤΧΣ.

Εστω πως το ποσοστο ειναι 10% (ελαχιστη προϋποθεση για Warrants):
Το ταμειο βρισκεται να κρατα 9 ΝΕΕΣ Κοινες Μετοχες για καθε 1 ΝΕΑ Κοινη Μετοχη των ιδιωτων επενδυτων.
Το Warrant ειναι ενα δικαιωμα (προαιρετικης) μελλοντικης αγορας τιτλου σε ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΗ (κλειδωμενη απο τωρα) τιμη. Μ' αλλα λογια, ειναι ενα Παράγωγο προϊον με εκδοτη το ΤΧΣ, συνοδευτικο καθε μιας φρεσκιας μετοχης που καταληγει σε χερια ιδιωτη επενδυτη. Δικαιοδοτει τον επενδυτη ν' αγορασει, ΑΝ θελει, 9 προσθετες μετοχες απο το ΤΧΣ, στην τιμη "διαθεσής" τους κατα την ΑΜΚ+ μια επιβαρυνση, εν ειδη τοκου ("αποδοση" για το ΤΧΣ/ κινητρο ταχυτερης ασκησης για τους επενδυτες).
Υπολογισμος της επιβαρυνσης:
Ξεκινωντας απο βαση 3%, ανεβαινουμε 3%+1%=4% για το (τελος του) πρωτου χρονου... 5% τον δευτερο κλπ... με max 8%, στο πρωτο εξαμηνο του 5ου και τελευταιου ετους [3%+ (5 * 1)%, βασει ετησιας αναγωγης]. Ωστοσο, επειδη το deadline ειναι 54 μηνες, αρα το μισο 5ο ετος, μιλαμε για μια τελευταια επιβαρυνση της ταξεως του 4% (8% δια 2).
Σημειωνεται, δε, πως, παρα την ορολογια "τοκος" που εχει επικρατησει, κατα βαση δεν ισχυει το μοτιβο πχ των καταθεσεων (εφαρμογη του επιτοκιου πανω στο προσαυξημενο, απο περυσι, ποσο κ.ο.κ...). Ο πολλαπλασιασμος γινεται παντοτε επι του αρχικου ποσου!

Παραδειγμα:
Aν ενεργοποιηθει το δικαιωμα κατα τον πεμπτο χρονο (πρωτο εξαμηνο), ο κατοχος θα αφαιρεσει απο τα συνολικα κερδη του ποσό ισο με: Τιμη ΑΜΚ * (1 + 1,04 + 1,05 + 1,06 + 1,07 + 1,04)= Τιμη ΑΜΚ * 1,26%. Αυτη η "επιβαρυνση" ισχυει για τη ΜΙΑ μετοχη που ηδη κατεχει, κι οχι για εκεινες τις 9 που θα αγορασει αξιοποιωντας το warrant. Δηλαδη, δεν την πολλαπλασιαζουμε επι 9!
Το αντιθετο, ομως, ισχυει για τα κερδη- δηλαδη την "αποδοση" των μετοχών.
Αν η τιμη της μετοχης της τραπεζας ανεβει, και η ασκηση του Warrant κριθει συμφερουσα, ο ιδιωτης επενδυτης αυτοματα δεκαπλασιαζει- σχεδον- τα κερδη του! (προϋποθεση: ολοι οι ιδιωτες δεν εξασκουν την δια στιγμη, και, οταν εξασκησουν, κρατουν για λιγο τις νεες μετοχες τους ουτως ωστε να μη  δημιουργηθει αμεση πτωση απο - αποτομη- υπερβαλλουσα προσφορα...)

Εαν παλι η τιμη πεσει, ο επενδυτης δεν ασκει καθολου το δικαιωμα Warrant, και παραμενει στα λεφτα του. Το 1,26% συνολικου επιτοκιου, που ειδαμε στο παραπανω παραδειγμα ειναι επι καθε μίας, αρχικης μετοχης, και επι της τιμης ΑΜΚ, δηλαδη χοντρικα 50% της τοτε (μεσης) χρηματιστηριακης. Δεν συσχετιζεται με τις εντευθεν αυξομειωσεις του Χρηματιστηριου.

Το warrant διαπραγματευεται ελευθερα ως τιτλος, με ατου του οτι ειναι "προαιρετικη" επενδυση, κι αρα... risk-free!
Ο κάτοχός του (συμμετεχων στην αρχικη Αυξηση Μετοχικου Κεφαλαιου), μπορει να καρπωθει τα κερδη απ' την ανοδο της τιμης της μετοχης- επι δεκα- χωρις καν να παρει τις υπολοιπες 9 μετοχες στα χερια του: Μπορει, απλα, να μεταβιβασει το Warrant σε καποιον αλλον, και να εισπραξει απευθειας την "αποδοση" που κουβαλα εως εκεινη τη στιγμη.
Δηλαδη, αποδοση "γυμνη" απο υποκειμενο τιτλο.

Τα warrants εχουν ισχυ πενταετιας.
Το ΤΧΣ ειναι υποχρεωμενο να κρατησει για 3 χρονια τις νεες Κοινες Μετοχες που παιρνει κατα την ΑΜΚ, αλλα αποκτα δικαιωμα πωλησης τους, κατοπιν ενημερωσης των μετόχων, απ' τον 36ο ως και τον 54ο, καταληκτικο, μηνα.


ATTACHMENT (καίριο....)

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22770&subid=2&pubid=63825735

Και μια μικρη, αλλα πικαντικη λεπτομερεια, εδω:
http://www.euro2day.gr/news/enterprises/article/1105416/peiraios-mponoys-gia-toys-ependytes-meso-ate.html
Kι εδω:
http://www.euro2day.gr/news/market/article/1105964/alpha-bank-sto-145-h-timh-ton-warrants.html

Ακομα καλυτερα:
http://www.money-money.gr/news/ti-ine-ta-warrants-i-kindini-ke-i-efkeries-kerdous/354

και

http://www.moneyonline.gr/site/article/4086/ola-osa-thelete-na-xerete-gia-ta-trapezika-warrants-pos-ke-pote-kerdizoun-i-ependites

Κι  ΕΔΩ: http://www.sportandbusiness.gr/index.php/markets/item/17294-%CE%B8%CF%85%CE%BC%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%B1-warrants, μια αναλυση για την πορεια των Warrants στο ταμπλο του ΧΑ