ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗ Νο 58.327

.

.

1.Δημοκρατια:Αοριστη και ιδιατερα “εύηχη” εννοια,πιασαρικη στην εκλεπτισμενα εκμεταλλευτικη κοινωνια της Δυσης

Η δημοκρατια αποτελει εξιδανικευμενη θεωρια πολιτευματος,κινουμενη μονο στη σφαιρα του ιδεατου,μεχρι σημερα.Αν προσπαθησουμε να προσδιορισουμε ενα εφαρμοσμενο(ιστορικα καταγεγραμμενο) μοντελο διακυβερνησης ως το πλησιεστερο στη θεωρια της δημοκρατιας,ισως καταφυγουμε στην Κλασικη Αθηνα.Και αυτο,λογω της αναμφισβητητης αμεσοτητας που παρειχε το εν λογω συστημα διακυβερνησης στη ληψη αποφασεων,απο τους ιδιους τους πολιτες:Ανελιπης δημοσιος διαλογος και διαρκης ενημερωση-συζητηση-προβληματισμος για τα κοινα στο συνολο των πολιτων,αμεση ψηφοφορια για ληψη σημαντικων αποφασεων κι οχι δια αντιπροσωπων,τακτικη συγκλιση συναξεων για διοικητικες πρωτοβουλιες,στις ταξεις του λαου,αλλα και στα αρμοδια οργανα του κρατους,δυνατοτητα προσβασης καθε πολιτη στα δημοσια αξιωματα,ανακλητοτητα των κληροδοδτημενων-αιρετων πολιτων που πλαισιωνουν τους μηχανισμους εξουσιας(δηλ των αντιστοιχων δημοσιων υπαλληλων του σημερα),πολυπροσωπα κρατικα οργανα για να αποφευγεται η συγκεντρωση εξουσιας,δυνατοτητα ελεγχου των διαχειριστικων κινησεων των εκλεγμενων αρχοντων απο την Εκκλησια του Δημου-επισημη συγκληση των πολιτων- και τα αρμοδια οργανα που εκεινη οριζει και εξουσιοδοτει για τον ελεγχο αυτο....κ.ο.κ
Επιφανειακα,ολα δειχνουν αγγελικα πλασμενα στην Κλασικη Αθηνα.Μια πιο διεισδυτικη ματια ομως, μπορει να καταδειξει αμεσα το ψευδεπιγραφο της ολης υποθεσης.Με μια και μονο απλη επισημανση-διευκρινηση,ανοιγουμε τους ασκους του αιολου σχετικα με το βαθμο “δημοκρατικοτητας” της αρχαιας Αθηνας,και κατα ποσον τελικα το συγκεκριμενο μοντελο ειναι καταλληλο ως προτυπο υπαρκτης δημοκρατιας.Η διευκρινηση λοιπον που ζητουμε ειναι η εξης:Ποιος ο ορισμος της εννοιας “πολιτης”,που επανειλλημενως χρησιμοποιηθηκε παραπανω?
“Ελευθερος ανδρας αθηναικης καταγωγης”.Τρεις οι λεξεις κλειδια...ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ (αδεσμευτος απο χρεη που θα μπορουσαν να τον κανουν δουλο καποιου πλουσιου/οχι ξενος-αιχμαλωτος απο καποιον πολεμο,που ειχε χασει την ελευθερια του), ΑΝΔΡΑΣ (δηλαδη ανω των 18 ετων/οχι γυναικα),ΑΘΗΝΑΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ(ΚΑΙ οι 2 γονεις Αθηναιοι στην καταγωγη.Με πατερα αθηναιο αλλα μητερα ξενη και παλι θεωρειται “νοθος”).Σε ολα τα παραπανω πρεπει να προστεθει το γεγονος πως οι Αθηναιοι πολιτες ηταν ανεπαγγελτοι(ή εστω οχι αμεσα παραγωγικοι) καθως κατα κανονα δεν ασχολουνταν με οποιαδηποτε αλλου ειδους εργασια εκτος απο τα “κοινα”.Απο τον συγκεκριμενο προσδιορισμο,λοιπον,του Αθηναιου πολιτη,μπορουμε να εξαγαγουμε 3 πορισματα:
1)Ο κυριαρχος “λαος”,δεν ταυτιζοταν με την παραγωγικη ταξη.Δεν αποτελουσε καν μερος της,αλλα αντιθετως,ηταν πληρως διαχωρισμενος απο αυτην.Αρα,βασει των σημερινων δεδομενων μιας κοινωνιας,θα μπορουσαμε λιγο χοντροκομμενα,να πουμε οτι απλα δεν ηταν “λαος”,αλλα μια νεου τυπου αρχουσα ταξη,που αν και μειοψηφια ως προς το συνολο του πληθυσμου,ασκουσε αποκλειστικα τον ελεγχο της πολης-κρατους.(Αυτοματως καταρριπτεται η βασικοτερη εννοια της δημοκρατιας,που ειναι η αρχη της πλειοψηφιας)
2)Στο εσωτερικο της ταξης αυτης(των Αθηναιων πολιτων),ειχε επιτευχθει σχεδον απολυτη δημοκρατια,ΑΛΛΑ η οικονομικη/παραγωγικη λειτουργια της πολης προσεφερε το τελειο υποβαθρο για κατι τετοιο:Εφοσον οι Αθηναιοι ηταν ανεπαγγελτοι,και ζουσαν χαρη στην εργασια των δουλων,δεν αναπτυσσονταν σχεσεις εξαρτησης μεταξυ τους.Οκονομικη ανισοτητα υπηρχε μεν,αλλα δεν ειχε αμεση αντανακλαση στο πολιτευμα,διοτι δεν προκαλουσε την υποτελεια που σημερα προκαλει η οικονομικη ανισοτητα.Αυτο συμβαινει διοτι οι πλουσιοτεροι ή πολιτικα "δικτυωμενοι"(που συνηθως ειναι ΚΑΙ πλουσιοι,λογω της δικτυωσης τους) σημερα αποτελουν εργοδοτες των φτωχοτερων,ή εστω διοδο για ευρεση απασχολησης (πχ μεσολαβηση για διορισμο στο δημοσιο),αρα αυτοματως βρισκονται σε θεση ισχυος.Σε εκεινη τη δημοκρατια, ο καθε Αθηναιος πολιτης ηταν οικονομικα ανεξαρτητος απο τους συμπολιτες του.Επισης,πρεπει να λαβουμε υποψη την ελλειψη ΜΜΕ(που σημερα επισης ελεγχονται απο τους πλουσιοτερους και ισχυροτερους κοινωνικα),καθως η ενημερωση για την πολιτικη εποκαιροτητα γινοταν με τροπο αμεσο(μεσα στις τακτικες συγκεντρωσεις που συγκαλουνταν απο την Εκκλησια του Δημου),αρα δε μπορουσε να ελεγχθει-αλοιωθει.Επομενως ηταν ιδιαιτερα περιορισμενη η πολιτικη επιρροη που ο πλουτος και η αμεσα συνδεομενη(σημερα) με αυτον δημοσια καταξιωση/αναρριχηση μπορουσε να προσφερει.
Βεβαια,εδω πρεπει να κανουμε τη διευκρινηση οτι δεν υπηρχε δημοσιο εκπαιδευτικο συστημα.Ετσι, οι γονοι των ευπορων οικογενειων,λογω του προνομιου τους στην ποιοτικοτερη μορφωση(επαφη με προικισμενους διδασκαλους-φιλοσοφους ή ρητορες που τους διδασκαν την τεχνη του λογου),ειχαν και διαφορετικο εφαλτηριο για τη μετεπειτα κοινωνικη- πολιτικη ανελιξη.Αρα,εμμεσα αποκτουσαν προβαδισμα στον τομεα της συμμετοχης στα “κοινα”,εναντι των φτωχοτερων αθηναιων.
3)Υπηρχε αφθονια χρονου.Οι Αθηναιοι πολιτες δεν δουλευαν ο ιδιοι.Ασχολουνταν με το εμποριο,τη βιοτεχνια,τη γεωργια κλπ,αλλά παντα στο διαχειριστικο-εποπτικο σκελος της εργασιας,κι οχι στο πρακτικο σκελος,το οποιο ηταν στα χερια των δουλων η των μετοικων(οι μονοι που ειχαν αναπτυξει επιδεξιοτητες ως τεχνιτες ή εργατες).Οσο για τις δουλειες του σπιτιου, ηταν στη δικαιοδοσια των γυναικων,που δεν ειχαν πολιτικα δικαιωματα,προσβαση στα επαγγεματα ή μορφωση,και υπηρχαν αποκλειστικα και μονο για να τεκνοποιουν και να κανουν το νοικοκυριο.Ετσι,τελικα για τους Αθηναιους πολιτες,η καθημερινοτητα ηταν απαλλαγμενη απο την εργασια,με τη γνωστη σε μας εννοια του ορου,και εξασφαλιζοταν η διαθεση,ο χρονος και η ελευθερια της πολυωρης ενασχολησης με τα ζητηματα της πολης.

Συνοψιζοντας:Eιναι προφανες πως σε καμια περιπτωση το πολιτικο συστημα της Κλασικης Αθηνας,δε συναδει με τις αρχες μιας προοδευτικης κοινωνιας του 2008, καθως-οσο αντιφατικο κι αν ειναι αυτο με τη θεωρητικη του υποσταση- βασιζει την ορθοτητα της λειτουργιας του στην καταπιεση και τον αποκλεισμο τεραστιων ομαδων του πληθυσμου απο τις διαδικασιες ληψης αποφασεων.Ειναι φανερο πως στη σημερινη εποχη,οπου η δουλεία εχει εξαλειφθει,και ολοι οι ανθρωποι ειναι υποχρεωμενοι να συνεισφερουν στην παραγωγη,το βασικο πλαισιο στο οποιο στηριζοταν η Αθηναικη Δημοκρατια (αστειρευτος ελευθερος χρονος) δεν υφισταται πια.Επισης,η οικονομικη αυτονομια των αρχαιων Αθηναιων εναντι των συμπολιτων τους,εχει αντικατασταθει σημερα στον καπιταλισμο,απο σχεσεις παραγωγης γεματες εξαρτηση.
Επομενως,αφενος κρινεται αναγκαιος ο τερματισμος αυτης της εξαρτησης,με εφαρμογη κοινοκτημοσυνης κατα τα προτυπα του μαρξισμου (Στον υπαρκτο σοσιαλισμο της ΕΣΣΔ αν και επιβληθηκε κοινοκτημοσυνη,οικονομικη ανεξαρτησια των πολιτων δεν επιτευχθηκε,διοτι της αισθησης εθελουσιας εργασιας ολων για το κοινο καλο επικρατησε η αισθηση υποτελειας στους μηχανισμους του απροσωπου κρατους,που λειτουργουσε πλεον ως ενα κοινο αφεντικο,και τροφοδοτουσε ακομη πιο εντονα τις ιεραρχικες δομες)Αφετερου,χρειαζεται επανεξασφαλιση ελευθερου χρονου απο την πλευρα του λαου,που ειναι πλεον εφικτη οχι με την χρηση δουλων,αλλα με τη χρηση της υψηλης τεχνολογιας εναντι των δουλων.

Ειναι γεγονος πως σε μια καθαρα δημιουργικη-παραγωγικη οικονομια,με ελαχιστες εργατοωρες θα μπορουσε να υπαρχει υπερεπαρκεια αγαθων για ολους,χαρη στην αντικατασταση της χειρωνακτικης εργασιας απο μηχανες,και τη δυνατοτητα διεκπεραιωσης τηλεπικοινωνιων-αρχειοθετησεων-πολυπλοκων υπολογισμων-σχεδιων απο ηλεκτρονικα συστηματα.Ωστοσο,αντ’ αυτου,παρατηρειται διαρκης προσπαθεια αυξησης των ωρων εργασιας και καταπατησης των εργασιακων δικαιωματων,διοτι η παγκοσμια οικονομια ειναι σε πολυ μεγαλο ποσοστο οικονομια υπηρεσιων.Τεραστιο μερος του ανθρωπινου δυναμικου διοχετευεται σε δραστηριοτητες διαχειριστικες-ελεγκτικες(οικονομολογοι,λογιστες,διευθυντες επιχειρησεων), μεσολαβητικες απο την παραγωγη στην καταναλωση (χονδρεμποροι,πωλητες, διαφημιστες,μεσαζοντες, μεσιτες,ταξιδιωτικοι πρακτορες),χρηματοπιστωτικες (υπαλληλοι τραπεζων,χρηματηστηριακων,εταιρειων leasing,συμβουλοι επενδυσεων) και διαφορες αλλες (ασφαλιστες,δικηγοροι,οργανωτες εκδηλωσεων και εκθεσεων,καλλιτεχνικοι μανατζερ κ.ο.κ).Δραστηριοτητες πρακτικα αχρηστες(αφου δεν συνεισφερουν στην παραγωγη,τη μεταφορα/αποθηκευση ή τη διανομη προιοντων),και δημιουργημενες μονο στα πλαισια του ανταγωνισμου και της υπερκαταναλωσης,δηλαδη των δυο πυλωνων του καπιταλισμου,με μονο αποτελεσμα τους την επιβαρυνση των τελικων καταναλωτων με υπεραξιες.Με την καταργηση ή τον περιορισμο τους,ενα μεγαλο μερος περιττης εργασιας θα εφευγε απο τις πλατες του λαου,κι ετσι το απαραιτητο συστατικο της αμεσοδημοκρατιας που λεγεται ελευθερος χρονος θα κατακτιοταν ξανα.(Χαρακτηριστικο παραδειγμα ειναι οι χοντρεμποροι,που εχουν στησει ολοκληρους μηχανισμους,και με πρακτικες υποκοσμου καταφερνουν να αισχροκερδουν εις βαρος παραγωγων και καταναλωτων. Ενα κρατικο συστημα διανομης των προιοντων απο την παραγωγη στην καταναλωση αμεσα,θα μειωνε κατακορυφα και το τελικο κοστος των προιοντων και τη σπαταλη των χρησιμοποιουμενων μεσων)
Βεβαια,και παλι πρεπει να γινει σαφες οτι η απολυτα αμεση δημοκρατια θα συνεχιζε να ειναι ουτοπια,δεδομενου του απαγορευτικου πληθυσμιακου ογκου.Εκκλησια του Δημου δεν θα μπορουσε να λειτουργει με 11 εκατομμυρια Ελληνες,που απο κοινου θα συζητουσαν τα προβληματα του τοπου και θα κατεθεταν και θα ψηφιζαν προτασεις για την επιλυση τους.Φυσικα,θα μπορουσαν να γινονται τακτικα δημοψηφισματα για την απο κοινου ληψη αποφασεων,αλλα και παλι αυτο δεν θα σημαινε αμεσοδημοκρατια,διοτι σε ενα δημοψηφισμα η εξουσια θετει προς ψηφιση τις επιλογες που η ιδια αποφασιζει,κι ο λαος απλα καταληγει σε μια απο αυτες.Δεν ειναι λοιπον ο λαος ο απολυτος ρυθμιστης,με την εννοια οτι δεν πηγαζουν αμεσα απο αυτον οι προτασεις,απλα λαμβανεται απο αυτον η τελικη αποφαση.
Εδω οδηγουμαστε και σε ενα αλλο συμπερασμα:Οτι περα απο τις εργασιακες σχεσεις και τον ελευθερο χρονο,υπαρχει κι ενα τριτο απαραιτητο συστατικο της δημοκρατιας: O γεωγραφικος-πληθυσμιακος περιορισμος του εκαστωτε σωματος πολιτων που αμεσα τις αποφασεις.Ολοι οι Ελληνες δεν μπορουν να παρουν στα χερια τους την τυχη της χωρας τους και να την κυβερνησουν,ωστοσο οι κατοικοι μια γειτονιας της Αθηνας μπορουν να εχουν απολυτο ελεγχο των δημοτικων εργων,του δημοτικου ταμειου και ολων των αλλων παραμετρων που αφορουν την περιοχη τους.Αυτο λοιπον αναποφευκτα οδηγει με τη σειρα του στην ιδεα της αποκεντρωσης των εξουσιων και της αυτοοργανωσης των επιμερους περιοχων,εξω απο την ομπρελα του κρατους.Φυσικα,οι αναγκες της εποχης επιτασσουν υπαρξη ΚΑΙ κεντρικης εξουσιας, καθως τα μεγαλα εργα υποδομων,τα τεραστια επικοινωνιακα δικτυα και το κρατος προνοιας,ειναι μεγαλα ζητηματα που απαιτουν ενωση πολλων δυναμεων για να αναπτυχθουν,ενω συνηθως δεν αφορουν μια μονο συγκεκριμενη γειτονια ή πολη. Αρκει η κεντρικη αυτη εξουσια να εχει δυνατοτητες μικροτερης επιβολης στις επιμερους τοπικες εξουσιες,και να καταπιανεται μονο με τα προαναφερθεντα ζητηματα.

Η εκονιζομενη γενικη συνελευση φοιτητων,εν μεσω του κινηματος του Αρθρου 16,αποτελει

ιδανικο παραδειγμα αμεσοδημοκρατιας και αυτοοργανωσης ενος χωρου-εν προκειμενω του ακαδημαικου.

.

.

2.Η "αστικη δημοκρατια"

.

Ο ορος "αστικη δημοκρατια" χρησιμοποιειται απο την αριστερα για την περιγραφη του πολιτευματος που επικρατει στις προηγμενες δυτικες χωρες,και του οποιου η υποσταση ειναι αμεσα συνδεδεμενη με την αναπτυξη του καπιταλισμου.Εκφραζοντας μια φυγοκεντρη αποψη-για τα δεδομενα της αριστερας- θα πω πως η "αστικη δημοκρατια" αποτελει κατα τη γνωμη μου την υπερτατη εφαρμοσμενη μορφη πολιτευματος,καθως με τις δομες και τις θεσμικες της αξιες,διασφαλιζει μεγαλες ελευθεριες στον πολιτη και προδιαγραφες για μια ευρυθμη λειτουργια του συστηματος.Ενας κυριος πυλωνας αυτου του συστηματος ειναι ο κοινοβουλευτισμος,δηλαδη η επιλογη κυβερνησης κι αντιπολιτευσης απο το λαο μεσω εθνικων εκλογων.Οσο κι αν σνομπαρουμε τη διαδικασια αυτη,πρεπει να αναγνωρισουμε οτι ειναι πραγματικα στοιχειωδης για τη διακυβερνηση ενος μεγαλου πληθυσμιακα χωρου, αλλα και οτι εχει το σημαντικο πλεονεκτημα πως ειναι μυστικη και αδιαβλητη.Με λιγα λογια προσφερει τη δυνατοτητα στο λαο,εστω και μια φορα στα 4 χρονια,να παρει 100% τον ελεγχο της καταστασης στα χερια του.Αυτο ειναι ενα σημαντικοτατο πλεονεκτημα που η μαρξιστικη θεωρια για την οργανωση του κρατους παραβλεπει.Στο σοσιαλιστικο κρατος δεν υπαρχουν κομματα,κι αρα ο λαος δεν μπορει να αλλαξει οικονομικο μοντελο αν το θελησει.Ειναι υποχρεωμενος να διοικειται με κομμουνιστικες αρχες επ'αοριστον.

Ενα αλλο θετικο στοιχειο με το οποιο εχει συνδεθει η αστικη δημοκρατια,ειναι η ελευθερια του λογου.Στον υπαρκτο σοσιαλισμο τα Μεσα ηταν κρατικα,με αποτελεσμα να αποτελουν οργανα προπαγανδας της εξουσιας.Στην καπιταλιστικη δυση,τα Μεσα ελεγχονται μεν απο τους ισχυρους του χρηματος,πραγμα που περιοριζει καποιες φορες τη σφαιρικοτητα των εκφραζομενων απο αυτα αποψεων,ωστοσο στον αντιποδα,ο καθε πολιτης μπορει να τυπωσει τη δικια του εφημεριδα,ή να στησει καποιον ραδιοφωνικο σταθμο ή καποια διαδικτυακη πυλη ενημερωσης και να διακινει ελευθερα αποψεις,γνωσεις και πληροφοριες.Αρα διασφαλιζεται πολυφωνια,εστω κι αν την πιο δυνατη φωνη την εχουν αυτοι που δεν πρεπει.Εξαλλου ας μην ξεχναμε ποσες φορες μεσα απο αστικα ΜΜΕ εχουν ξεπεταχτει και αξιολογες,μαχιμες εκπομπες καθως και μαχιμοι δημοσιογραφοι.

Εχοντας κανει λογο παραπανω για ενα μεικτο συστημα με αυτοδιαθεση των δημων ή των γειτονιων,αλλα και μιας κεντρικης εξουσιας που θα συντονιζει καποια ζητηματα κεντρικης πολιτικης,μπορουμε να δουμε και την αναγκη χρησης του αστικου κοινοβουλευτικου συστηματος για την εκλογη αυτης της κεντρικης εξουσιας.Η κοινοκτημοσυνη και η αποκεντρωση των εξουσιων θα πρεπει να επισφραγιζεται καθε 2,3,4 χρονια με μεγαλες εθνικες εκλογες,οπου αντιφρονουντες και θιασωτες αλλων μορφων οργανωσης θα εχουν το δικαιωμα να πολιτευτουν και να διεκδικησουν την ψηφο των πολιτων.Και εφοσον πλειοψηφισουν θα δικαιουνται να επαναπροσδιορισουν ολο το συστημα απο το Α ως το Ω.

Οσο για το ποιοι θα συγκροτουν τις υποψηφιοτητες για την καταληψη της κεντρικης εξουσιας:Προσωπικα δε θα με ενδιεφερε και τοσο η υπαρξη πολιτικων σχηματισμων,με τη λογικη που αυτοι υπαρχουν σημερα/χωρις βεβαια να θεωρω πως θα επρεπε και να μην υπαρχουν,ντε φακτο.Εδω θα εκφρασω μια δευτερη φυγοκεντρη αποψη.Εμπιστευομαι περισσοτερο τους τεχνοκρατες.Επιστημονες και ατομα αναγνωρισμενα για τη δραση τους σε διαφορους τομεις του δημοσιου βιου,που θα ειναι ευρειας αποδοχης και θα κατεβαινουν στις εκλογες εχοντας συγκροτησει μια προταση διακυβερνησης την οποια θα ειναι ετοιμοι να εφαρμοσουν απο την επομένη,χωρις φανφαρες και φλυαριες.Αντι να κοντραρονται οι δεξιοι, οι αριστεροι κι οι κεντρωοι πολιτευτες,θα προτιμουσα να κοντραρονται οι φιλελευθεροι, οι κομμουνιστες κι οι σοσιαλδημοκρατες τεχνοκρατες,κι ετσι η εκλογικη μαχη να γινεται καθαρα στο επιπεδο της εφαρμογης ενος προγραμματος.Ο κρατικος μηχανισμος της κεντρικης διοικησης δεν ειναι απαραιτητο να στελεχωνεται απο κομματικα στελεχη,οπως σημερα. Θα υπαρχουν απλα καποια αχρωματιστα στελεχη που θα υποχρεουνται να εφαρμοσουν το εκαστωτε συστημα.Αντιθετα-εφοσον συνεχιζει η εφαρμογη του αποκεντρωμενου μοντελου διοικησης- στις μικροτερες περιφερειες(δημους/γειτονιες),τον ελεγχο θα τον εχουν πολιτες κι οχι διοικητικα στελεχη.Θα ασχολουνται με τη διοικηση παραλληλα με τις αλλες δραστηριοτητες τους.

Αλλο ενα σημειο που πρεπει να επισημανω οτι συγκλινω περισσοτερο με τις λογικες της αστικης δημοκρατιας,ειναι η διοικηση καποιων ιδρυματων και παραγωγικων μοναδων. Το συνθημα "ολη η εξουσια στις γενικες συνελευσεις" που λεμε και γραφουμε στα πανεπιστημια σαφως και εχει βαθυτατο νοημα,αλλα για ολες τις αλλες διαδικασιες μιας σχολης ΠΕΡΑΝ της διδακτικης.Δηλαδη οι φοιτητες οφειλουν να εχουν τον ελεγχο του χωρου,της διακοσμησης, του εξοπλισμου-ως ενα βαθμο,της οικονομικης διαχειρισης-και παλι ως εναν βαθμο,αλλα δεν θεωρω εφικτο να επιλεγουν τους καθηγητες τους.Διοτι ειναι βεβαιον οτι θα γεμισουν τα πανεπιστημια απο μετριους,επιεικεις καθηγητακους κι οχι φιλοδοξους επαγγελματιες που αγαπουν το αντικειμενο τους.Ωστσο,μια γραπτη αξιολογηση των καθηγητων απο τους φοιτητες παντα ειναι χρησιμη.Ιδια λογικη και για τα εργοστασια.Ναι μεν στα χερια των εργαζομενων,αλλα η διοικηση πρεπει να ασκειται απο επαγγελματιες,ορισμενους ειτε απο την κοινοτητα ειτε απο το κρατος(αναλογα πού υπαγεται το εργοστασιο).Εδω λοιπον μπαινει μια δευτερη παραμετρος που λεγεται: Ειδικοι για εξειδικευμενα ποστα.

Οσο για το δικονομικο και το σωφρονιστικο συστημα,και τη διατηρηση τους ή μη,η κουβεντα σηκωνει...τσιγαρο.Ειναι βεβαιο πως ενα τεραστιο ποσοστο των εγκληματων θα εξαλειφθει απο την εξαλειψη της εννοιας του "κερδους",καθως πολλα καθημερινα μικροεγκληματα αλλα και το οργανωμενο εγκλημα που συνεπαγεται εκτελεσεις,εκβιασμους,λαθρεμποριο κ.ο.κ. υποκινειται αποκλειστικα και μονο απο τον παραγοντα "χρημα".Ωστοσο,για την επιλυση μικροδιαφορων παντος ειδους,αλλα και την κριση εγκληματων παθους-που παντα θα υπαρχουν,θεωρω οτι ισως ενδεικνυται η χρηση επαγγελματιων δικαστων που θα δικαζουν με βαση εναν συγκεκριμενο και κοινο για ολες τις περιοχες δικονομικο κωδικα.Για φυλακες κλπ ουτε λογος σε μια προοδευτικη κοινωνια.Θα πρεπει να υπαρχουν αλλοι τροποι προστασιας του συνολου απο ατομα που θα κρινονται επικινδυνα.Επισης,η "αστυνομια" δεν μπορω να φανταστω τι μορφη μπορει να εχει,αλλα ειναι σιγουρο πως δεν θα ειναι οπως σημερα.Δεν θα πρεπει να εχει καμια απολυτως αισθηση εξουσιας.Θα ειναι απλα ενα σωμα απαρτιζομενο απο ατομα επαιδευμενα να δρουν σε καταστασεις οπου καποιος απειλειται-κυριως αοπλα.Η αστυνομευση μπορει να ειναι και υποθεση καθε περιοχης ξεχωριστα,δηλαδη να μην ελεγχεται απο την κεντρικη εξουσια(αντιθετα,το δικαστικο συστημα θα πρεπει να ειναι ενιαιο). Ωστοσο, η λογικη της "πολιτοφυλακης" δεν ειναι ο,τι καλυτερο.Καλυτερα να εχουν την εξουσιοδοτηση της αστυνομευσης ατομα ειδικα,που θα ειναι αυτη και η μονη τους απασχοληση,παρα ολοι να φυλανε ολους.Οι "αστυνομικοι" μπορουν να ειναι καποια ατομα γενικης αποδοχης μεσα στην κοινοτητα,που θα επιλεγονται απο το συνολο των πολιτων και θα λογοδοτουν στο συνολο των πολιτων.Δηλαδη,δεν θα υπαρχει καμια εικονα "αρχης",αλλα απλα εκτελεστικων οργανων

Προϋποθεσεις: Σ'αυτο το σημειο πρεπει να γινει μια αναφορα στις προϋποθεσεις-προαπαιτουμενα που χρειαζεται το παραπανω σχημα αμεσης δημοκρατιας για να δουλεψει. 1)Ενημερωση.Απαιτειται η μεγιστη και σφαιρικοτερη δυνατη ενημερωση ολων των πολιτων σχετικα με τα ζητηματα της τοπικης τους κοινοτητας-την οποια και αυτοδιαχειριζονται- αλλα και του ευρυτερου χωρου,στον οποιο δεν εχουν αμεσο ελεγχο.Μπορει στην αρχαια Αθηνα αυτη ακριβως η πληροφορηση κι ο διαλογος να απαιτουσε ενα μεγαλο μερος του 24ωρου,αλλα ας μην ξεχναμε τα τεχνολογικα μεσα που υπαρχουν σημερα.

2) Υψηλη νοημοσυνη.Αυτο ειναι κατι που νομοτελειακα θα κατακτηθει σε μερικα χρονια, εφοσον η ανθρωποτητα συνεχισει να αναπτυσσεται με τους ιδιους ρυθμους.Ειναι γνωστο οτι απο γεννια σε γεννια ο δεικτης IQ ανεβαινει σημαντικα

3)Υψηλη παιδεια.Θα πρεπει ολοι να εχουν καποιες βασικες γνωσεις σε πολλα ζητηματα- οικονομικα,πολεοδομικα,περιβαλλοντολογικα,επιστημονικα κλπ για να μπορουν να συμμετεχουν στη ληψη ολων των σημαντικων αποφασεων της κοινοτητας με τροπο ορθο.

4)Ενα μινιμουμ καλων προθεσεων.Ειπαμε οτι αυτο το συστημα θα "δοκιμαζεται" εκλογικα ανα τακτα χρονικα διαστηματα,και δεν θα επιβληθει μια και δια παντος.Ωστοσο,αν οι διαφωνουντες ειναι μεγαλη μειοψηφια κι οχι μικρη κι ελεγχομενη,ενδεχεται να δημιουργησουν σοβαρες ρωγμες,διοτι η χαλαρες δομες δινουν πατημα σε επιδοξους ανατροπεις.Αρα,απαιτειται αφενος πολυ μεγαλη συναινεση-πολυ πανω απο το περιβοητο 50%,και δομες χαλαρες μεν, αλλα ικανες να συγκρατησουν προσπαθειες ανατροπης απο ακραια στοιχεια.

Η εξασφαλιση ΚΑΙ των τεσσαρων παραπανω στοιχειων σε επαρκη βαθμο ειναι αρκετα δυσκολη,ενω σε καθε περιπτωση,οσο υψηλου επιπεδου κι αν ειναι τα ατομα,κι οσο ευρυθμες κι αν ειναι οι δομες,και παλι θα πρεπει να τονισουμε οτι αυτο το συστημα θα υστερει σε αποτελεσματικοτητα και ρυθμους αναπτυξης απο ενα αξιοκρατικο συγκεντρωτικο συστημα/ δηλ ανελευθερο με τα καταλληλα ομως ατομα στις θεσεις-κλειδια. Αρα ουσιαστικα, θα στερουμαστε ικανοτητας,για να κερδισουμε ψυχικη και ηθικη πληροτητα των ανθρωπων, καθως και κοινωνικη γαληνη. Για να μπορεσει να σταθει θα πρεπει να ειναι το μοναδικο οικονομικο-πολιτικο συστημα στον πλανητη,διοτι αν συνυπαρχει με αλλα,πιο αποτελεσματικα συστηματα αλλων κοινωνιων,ειναι σιγουρο οτι αργα ή γρηγορα θα μεινει πολυ πισω σε ρυθμους αναπτυξης,και ως φυσικη συνεπεια θα καταρρευσει!

.

Μιλωντας για την κομμουνιστικη προταση παραπανω,δηλαδη κατα κυριο λογο την οικονομικη ισοτητα των πολιτων,και θεωρωντας την ως μονη διοδο προς την αμεση δημοκρατια(ή στη γλωσσα της αριστερας “λαοκρατια”) προχωραω στο επομενο θεμα:

3.Δυσκολιες πραγματωσης της κομμουνιστικης θεωριας
(Η κοινωνικη γενικευση ”Tου Διλληματος του Φυλακισμενου”)

Διαβαζοντας ενα βιβλιο πρωτολειας οικονομικης θεωριας του πανεπιστημιου,αναμεσα στα πολλα αχρηστα που κατεκλυσαν τον εγκεφαλο μου, περισυνελλεξα και κατι ενδιαφερον.Η θεωρια του “Διλληματος του Φυλακισμενου”,που δημιουργηθηκε για τη διερευνηση κι ερμηνεια οικονομικων φαινομενων,αλλα με μια ευρυτερη οπτικη,μπορουμε να ενταξουμε σε αυτην και γενικοτερα κοινωνικα φαινομενα,οπως η δυσκολια εφαρμοσιμοτητας της Κομμουνιστικης Θεωριας.
Αντιγραφοντας απο το κειμενο της οικονομικης θεωριας:

“Δυο εγκληματιες,συνεργοί σε ληστεια συλλαμβανονται και ανακρινονται σε ξεχωριστα δωματια.Και στους δυο γινεται απο την αστυνομια μια κοινη προσφορα: “ Αν δε συνεργαστεις,στην καλυτερη περιπτωση θα φας 1 χρονο φυλακιση.Αν ομολογησεις αμεσως κι ενοχοποιησεις το συνεργο σου,θα αφεθεις ελευθερος.Ο συνεργος σου θα καταδικαστει σε 20 χρονια φυλακισης.Αν ομολογησετε συγχρονως πως κανατε τη ληστεια μαζι, θα καταδικαστειτε και οι δυο σε 8 χρονια.”
Οι δυο ληστες ειναι αδιστακτοι και νοιαζονται μονο για τον εαυτο τους.Σκεφτονται και οι δυο πως ο,τι κι αν κανει ο αλλος τους συμφερει να ομολογησουν.Αν ο αλλος δεν ομολογησει κι αυτοι ομολογησουν,θα γλιτωσουν 1 χρονο φυλακισης και θα αφεθουν ελευθεροι.Αν ο αλλος ομολογησει,αντι για 20 χρονια θα φανε 8 χρονια.
Ομολογουν λοιπον και οι δυο.Φυλακιζονται για 8 χρονια.Αν ειχαν κρατησει το στομα τους κλειστο,θα εμεναν μονο ενα χρονο στη φυλακη.”

Αν,λοιπον ειχαν ενα τροπο να επικοινωνησουν και να συνεννοηθουν,αλλα και την απαραιτητη εμπιστοσυνη ο ενας προς τον αλλον,για την τηρηση της συμφωνιας τους,θα κατορθωναν να γλιτωσουν.
Αρα,οι 2 παραγοντες που τους οδηγουν στην καταστροφη ειναι:1)Η ελλειψη συντονισμου-συνεννοησης και 2)Η ελλειψη εμπιστοσυνης
Το ιδιο ισχυει και στο θεμα της εφαρμογης του κομμουνισμου στην κοινωνια.Οι ιδιοι παραγοντες εμποδιζουν τον καθενα να απεγκλωβιστει απο τα μικροσυμφεροντα και τις εξαρτησεις τους,και να αγωνιστει για το κοινο συμφερον-το οποιο φυσικα ειναι και δικο του αφου ειναι κοινο.Αν ολοι οι εργαζομενοι συγχρονως επαναστατουσαν,κανενας μηχανισμος καταστολης δεν θα μπορουσε να τους σταματησει.Ωστοσο,η λογικη του μικροκοσμού τους αφένος δεν τους επιτρεπει να δουν πως το συμφερον για τον καθενα απο την απαλλοτροιωση του τεραστιου πλουτου των λιγων θα ηταν μεγαλυτερο απο το ωφελος μιας προαγωγης στη δουλεια ή μιας πενιχρης αυξησης,στην περιπτωση του συμβιβασμου με την κρατουσα κατασταση,κι αφετερου δεν τους αφηνει να ενωθουν με ολους τους υπολοιπους εργαζομενους,λογω της ελλειψης συντονισμου και εμπιστοσυνης πως ολοι μαζι θα λειτουργησουν απο κοινου,και δεν θα εγκαταλειφθει απο τους υπολοιπους η κοινη προσπαθεια.Στο ζητημα της πραγματωσης του κομμουνισμου μπαινει κι ενας τριτος σημαντικοτατος παραγων:Η λεγομενη “πιτα”.Δηλαδη η συνολικη παραγωγη και προοδος.Αν ο κομμουνισμος,που δεν βασιζεται στον ωφελιμισμο,δε μπορει να παρασχει αρκετα ισχυρα κινητρα στον ανθρωπινο εγωισμο,ωστε οικειοθελως να ειναι δημιουργικος,για το κοινο καλο,τοτε ειναι καταδικασμενος σε αποτυχια.Διοτι κανενα συστημα δε μπορει να κρατηθει αν δεν μπορει στον επιστημονικο-παραγωγικο τομεα να επιδειξει επιτευγματα.Αρα,τιθεται και το ερωτημα:Μεγαλη ή μικροτερη πιτα?

Το ερωτημα δεν ειναι τοσο απλο οσο φαινεται,αρα και η απαντηση δεν μπορει να ειναι αυτονοητα "μεγαλη πιτα".Περα απο το μεγεθος της πιτας,υπαρχουν κι αλλες παραμετροι που πρεπει να διερευνηθουν,σχετικες με την ποιοτητα και τον τροπο καταναλωσης της. Ειναι βεβαιο οτι τις τελευταιες δεκαετειες ο καπιταλισμος παρηγαγε μια μεγαλη πιτα,που θα μπορουσε να φτασει για ολους.Τελικα ομως στην πραξη φανηκε οτι δεν εφτασε,ή εστω λογω της εξοφθαλμης ανισοτητας στη διανομη της, δημιουργηθηκε αισθημα δυσαρεσκειας στην κοινωνια και η πιτα "εκατσε στο λαιμο" του λαου.Επισης,τα συνακολουθα προβληματα-αρνητικες για το συνολο συνεπειες της παραγωγης της, εφθασαν να υπερκαλυπτουν την ικανοποιηση του φαγωματος της...

Ο κομμουνισμος για να πλασαριστει ως συγχρονη και ισχυρη αντιπροταση στην υπαρχουσα κατασταση, οφειλει με ρεαλισμο,σαφηνεια και συγκεκριμενες προτασεις να παρουσιασει ενα δικο του μοντελο μικροτερης,αλλα τελικα καλυτερης πιτας.Μιας πιτας που θα καλυπτει το μειονεκτημα της ποσοτητας με τα παρακατω,πολυ σημαντικα ποιοτικα πλεονεκτηματα.

1)Θα ειναι υγιεινη (Δεν θα θυσιαζεται στο βωμο της παραγωγης το φυσικο περιβαλλον-που πραγματικα διερχεται ενα οριακο σημειο στις μερες μας-διοτι ειναι ταυτισμενο με την ιδια την υπαρξη μας και η σωτηρια του πρεπει να ειναι απολυτη προτεραιοτητα.Επισης,δεν θα θυσιαζονται εργασιακα κεκτημενα και ελευθεριες.Οι ανθρωποι θα εχουν χρονο και δυνατοτητες να χαρουν τη ζωη.)

2)Θα ειναι ισομερως χωρισμενη.(Με αυτο τον τροπο,περα απο το πρακτικο σκελος-να φθασει για ολους- εξασφαλιζεται κι ενα αλλο,ηθικο σκελος:Συμπνοια μεταξυ των ανθρωπων και γνησια κοινωνικη ομαλοτητα.)

3)Θα τρωγεται με συνεση.Δηλαδη,με το μεγιστο βαθμο αξιοποιησης ολων των διαθεσιμων συστατικων για τη συνθεση του καθε πιατου, σωστη διαταξη(χρονικη κατανομη) των γευματων μεσα στο 24ωρο, και μεριδες τετοιες ωστε αφ'ενος να μην μενει κανεις πεινασμενος,αλλα αφετερου να μην χορταινει κανεις αμεσως,αφηνοντας ανεκμεταλλευτο περισσευμα πιτας που θα παει στα σκουπιδια.(Εν ολιγοις,σταματημα της υπερκαταναλωσης και της υπερπληθωρας διαφορετικων προιοντων για την καλυψη της ιδια αναγκης). Βεβαια, οπως και στο θεμα του φαγητου-που εδω δινεται ως παραδειγμα-ετσι και στο θεμα της συνολικης οικονομιας και διαχειρισης του πλουτου,πρεπει να υπαρχει μια ευελιξια στο θεμα "χορταση",δηλαδη στην ποσοτητα που πρεπει να περιεχει η μεριδα του καθενος ωστε να καλυφθουν οι αναγκες του,και να μην υπαρχουν αυστηρα ομοιες μεριδες για ολους.Εαν καποιος ασχολειται με καποια δραστηριοτητα πιο ακριβη απο καποιον αλλον,και την αγαπαει ιδιαιτερα εχει ασχοληθει πολυ με αυτην,ενω στον αλλο δε θα λειψει ποτε η συγκεκριμενη διοτι αγαπαει αλλες πιο ανεξοδες,τοτε ειναι αυτονοητο οτι στον πρωτο αναλογει περισσοτερος πλουτος,για την διεκπεραιωση ΑΥΤΗΣ της συγκεκριμενης ενασχολησης (χομπυ,σπορ κλπ).Για παραδειγμα,εαν στον Α αρεσει να πεταει αεροπλανο ερασιτεχνικα,αυτο ειναι ενα πολυ εξιζητημενο κι ακριβο χομπυ που δεν αφορα παρα ελαχιστους αλλους ανθρωπους.Επισης,ειναι και πολυ ακριβο.Αν του δοθουν οι ποροι να το ακολουθησει και να καταφερει να κανει το ονειρο του πραγματικοτητα,οι ποροι αυτοι δεν θα λειψουν απο καποιον Β,που του αρεσει πολυ το σκακι.Διοτι και τους πορους αυτους να ειχε στη διαθεση του ο Β,παλι δεν θα πετουσε αεροπλανο,αλλα θα επαιζε σκακι.Αρα,μπορει δυο διαφορετικοι ανθρωποι να ειναι εξισου ικανοποιημενοι,και να περνουν εποικοδομητικα το χρονο τους,με ανιση χρηση χρηματος.Πραγμα που πρεπει να προβλεφθει απο το συστημα, και να διθει και μεγαλη εμφαση σε αυτο,διοτι καθοριζει εν μερει το επιπεδο ζωης μιας κοινωνιας. Πρεπει απαραιτητως να αποφευχθει η ομοιομορφια των ανθρωπων στα γουστα και τις ασχολιες τους,ελεω της γενικοτερης οικονομικης ισοτητας.Πρεπει να διασφαλιζεται χωρος για ολες τις ιδιαιτεροτητες,αλλιως θα εχουμε μια γκριζα και μουντη σοβιετικη κοινωνια.

Συνοψιζοντας το ζητημα των πολιτικοοικονομικων συστηματων...Το βεβαιο ειναι πως μια λυση συγκερασμου του κομμουνισμου(κρατικη οικονομια) με τον καπιταλισμο(κινητρα για μεγαλυτερη παραγωγη στους εργατες/μερισματα και ποσοστα των κερδων στους διευθυντες, στα πλαισια της ελευθερης οικονομιας ή μορφες ημιιδιοκτησιας) δεν εχει δικαιωθει ιστορικα στην ΕΣΣΔ,και μαλλον μοιαζει θνησιγενες.Οποτε ο καθενας πρεπει να παρει τις αποφασεις του σχετικα με το ιδεολογικο στρατοπεδο που ανηκει.

Εδω πρεπει να επισημανουμε και κατι αλλο.Την στροφη της υψηλης τεχνολογιας απο οπλο στα χερια των καπιταλιστων(πχ μηχανολογικος εξοπλισμος ενος εργοστασιου),σε βασικο μεσο για την ανατροπη του υπαρχοντος συστηματος(ιντερνετ).Φαινεται πως απο καποιο σημειο και μετα οι εξελιξεις σε αυτο τον τομεα ετρεξαν τοσο γρηγορα που ξεφυγαν απο τον ελεγχο της αρχουσας ταξης,και το πραγμα πηρε μια τροπη που τα μεγαλα "κεφαλια" του πλανητη ισως δεν ειχαν διαγνωσει.Δεδομενου οτι σημερα ενα μεγαλο μερος της παγκοσμιας οικονομιας στηριζεται στην πληροφορια και τη γνωση,κι οχι την παραγωγη,η πληρης ελευθερια των πληροφοριων και των επικοινωνιων που ερχεται σταδιακα(φθηνες γραμμες ιντερνετ/τηλεφωνου,διακινηση τεχνης και επιστημης στο διαδικτυο περα απο πνευματικα δικαιωματα κ.ο.κ),θα επιφερει και μερικη καταρρευση του καπιταλισμου.Ηδη οι παραδοσιακες δυναμεις της πληροφορικης,αλλα και οι δισκογραφικες εταιρειες,και γενικα ολοι οι κλαδοι που στηριζονταν στο copyright ειναι υπο καταρρευση.Η Microsoft φευγει,τα linux ερχονται.Επισης,η ευκολια οργανωσης κινηματων αλλα και της λεγομενης "ηλεκτρονικης διακυβερνησης",με αμεση προσβαση των πολιτων σε ζητηματα του κρατους μεσω ενος υπολογιστη,ειναι ορατες συνεπειες της τεχνολογικης προοδου.

.

4.Μορφες παλης

.

Εδω και καποιες δεκαετειες εχει ανακυψει στις ταξεις της αριστερας,ιδιαιτερα μεσα στις δυτικες κοινωνιες,το διλλημα: "Ανταρτικο πολεων ή λαικη επανασταση μεσα απο μαζικα κινηματα?Η απαρχη της τακτικης του κλεφτοπολεμου-ανταρτικου χρονολογειται στα χρονια του Ναπολεοντα,οταν τη χρησιμοποιησαν οι Ισπανοι εναντιον του("Guerilla"),θεμελιωθηκε στον Β'Παγκοσμιο Πολεμο,χρησιμοποιηθηκε απο τον Τσε Γκεβαρα στην Κουβα και αλλες περιοχες της Λατινικης Αμερικης οπου εδρασε,ενω εφθασε στο απωγειο της απο του βιετκονγκ του Χο Τσι Μινχ.Ωστοσο εκει, αν και οι ανταρτες προσπαθουσαν να πληξουν κυριως με δολιοφθορες και πλαγιους τροπους τον τακτικο στρατο,ως αντισταθμισμα του σαφους αριθμητικου τους μειονεκτηματος,στην ουσια συνιστουσαν και αυτοι οι ιδιοι εναν υποτυπωδη στρατο.Οι μαχες,λοιπον ηταν μεταξυ ενοπλων,μεταξυ στρατων.Αντιθετα,στον δυτικο κοσμο,οι αυτοαποκαλουμενοι "ανταρτες πολεων" συνταχθηκαν σε μικρες-αναλογικα- μυστικες ομαδες,που δρουν συνωμοτικα και κινουνται στην αφανεια,μεχρις οτου να τροφοδοτησουν ξαφνικα την επικαιροτητα με καποιο απροσδοκητο χτυπημα τους.Τα χυπηματα τους δεν κατευθυνονται τοσο εναντιον του στρατου,της αστυνομιας η αλλων οπλισμενων σωματων ασφαλειας,αλλα βασικα εναντιον μεμονωμενων προσωπων της κοινωνιας,που την ωρα της επιθεσης δε βρισκονται σε θεση μαχης-ακομα κι αν ειναι αξιωματουχοι σωματων ασφαλειας-κι αρα ειναι απλα αμαχοι πολιτες.Το γεγονος οτι με αυτο τον τροπο πληττεται το ατομο στην προσωπκη του διασταση-εκεινη τη χρονικη στιγμη- κι οχι η θεση/η υπηρεσιακη στολη,αποσαθρωνει το πολιτικο εγχειρημα της δρασης και της δινει χαρακτηρα μαφιοζικης βεντετας.(εν αντιθεσει,η μολοτωφ απεναντι στον ματατζη εχει ξεκαθαρα πολιτικο χαρακτηρα,αφου κατευθυνεται εναντιον μιας στολης,και αρα εν γενει εναντια σε ο,τι αυτη αντιπροσωπευει,χωρις να προσωποπειειται και να εξειδικευεται).Επισης,ανακυπτει το ζητημα της επιλογης των στοχων,αφου οι εκτελεστες δεν ειναι εξουσιοδοτημενοι απο πλατια κινηματα να χτυπησουν τους συγκεκριμενους στοχους,και αρα αυθαιρετα,ως αυτοκλητοι μεσσιες-τιμωροι αποφασιζουν σε ποιον αξιζει να ζει και σε ποιον οχι.Αν η αποφασεις αυτες ηταν απορροια συλλογικων οργανων(κανονκων στρατων) κι οχι κλειστων ολιγομελων ομαδων,η χρεια των εκτελεσεων θα ηταν διαφορετικη.
Οργανωσεις οπως οι Ερυθρες Ταξιαρχιες στην Ιταλια,η RAF στη Δ.Γερμανια,η 17Ν στην Ελλαδα,βρηκαν αδοξο τελος εξαρθρωμενες απο τους κατασταλτικους μηχανισμους.Επιπλεον,ακομη και πριν τη διαλυση τους,κατα την περιοδο της δρασης τους,η επιτυχια του ρολου τους ειναι αμφιλεγομενη.Χτυπωντας "στο ψαχνο" επιχειρηματιες και πολιτικους,αφησαν πισω τους οικογενειες ορφανες,και προκαλεσαν ετσι το κοινο αισθημα.(εδω πρεπει να σημειωσουμε οτι στην περιπτωση των Ερυθρων Ταξιαρχιων υπαρχει μια ποιοτικη διαφορα,καθως ειχαν ευρυτερα ερισματα στην κοινωνια και συνδεθηκαν μεσω σημαντικων διανοητων,οπως ο Τονι Νεγκρι-αναποδεικτη βεβαια τελικα η συμμετοχη του- με μεγαλα κινηματα.Αλλα και παλι,δεν ηταν τοσο μαζικοι οσο θα χρειαζοταν ωστε να ανατρεψουν ολο το ιταλικο κατεστημενο)
Μπορει εκ των πραγματων η δραση του ανταρτικου πολεων να μην εδωσε απτα αποτελεσματα στις κοινωνικες κατακτησεις,ομως ειναι αληθεια οτι επληξε στην καρδια του τον καπιταλισμο,κι εδειξε στους μεγαλοκαρχαριες που λυμαινονται τον πλουτο των λαων.
Στην αντιπερα οχθη υπαρχει η πολιτικη σκηνη και ο κοινοβουλευτισμος.Εδω βεβαια πρεπει ιστορικα να αποδωθουν κατακτησεις(ως καποιο χρονικο σημειο βεβαια,γιατι τωρα μονο πισωγυρισματα και στερηση δικαιωματων βλεπουμε),αλλα εγειρεται ενα αλλο ερωτημα:Mηπως μιλαμε απλα για βαλβιδα εκτονωσης,και εν τελει τροπο "καλλωπισμου" του καπιταλισμου(αρα σταχτη στα ματια του πρωλεταριατου)? Οπως και να εχει το θεμα,ειναι βεβαιο οτι η βουλη προσφερει ενα πολυτιμο βημα εκφρασης θεσεων και καταγγελιων κατα της εξουσιας.Περιβαλλεται απο μια θεσμικοτητα και μια επισημοτητα,που αυτοματως αναγκαζει και τα αστικα ΜΜΕ να προβαλλουν το ,οποιο,θεμα αλλα και να δωσουν με τη σειρα τους και αυτα βημα στις εκπομπες και τα δελτια ειδησεων.Και ναι,μεσω της υπαρξης ισχυρων αριστερων κομματων στη βουλη και στον συνδικαλισμο μπορει να πληγει η εξουσια.(να ανατραπει ισως ειναι δυσκολο).
Συμπερασμα:H βια απο μονη της ειναι αχρηστη.Αλλα και ο κοινοβουλευτισμος,και ο κομματικος συνδικαλισμος δεν ωφελει ουσιαστικα.Αυτο που χρειαζεται ειναι ο συνδυαμος,η συμπλεξη καθε δυνατου μεσου,θεμιτου ή αθεμιτου,βίαιου ή αναιμακτου,και καθε ειδους τακτικης,στη μαχη κατα του συστηματος.Να μην αφεθει τιποτα ανεκμεταλλευτο:Να μην δοθει εδαφος στην απολιτικη λογικη τυπου ΗΠΑ(ολοι σκατα ειναι),η οποια δινει αμαχητι την διακυβερνηση του τοπου στο κεφαλαιο,χωρις καν αντιλογο στην πολιτικη σκηνη,αλλα και να μην εγκλωβιστει η μαχη στα αστικα ορια των κομματων και των ΜΜΕ.Δυνατη αριστερα στο κοινοβουλιο,δυνατος συνδικαλισμος και οσο το δυνατο πιο αυτονομος,αναρχικο κινημα μαζικο και ενοχλητικο κατα των τραπεζων,των αστυνομικων τμηματων και αλλων πολιτικων στοχων,ακομα και ενοπλη μαχη.Ολα σε συμπνοια κι οχι με τους θιασωτες της μιας τακτικης να αφοριζουν τους θιασωτες της αλλης. Συμπυκνωμενα μπορω να το διατυπωσω ως εξης: "Aς τους γαμησουμε απο παντου!".
.

5.Δυσκολιες οριοθετησης των μορφων παλης,με παραδειγματα

.
A)Το παραδειγμα της διαδηλωσης

Η διαχρονικη αιτια αποστροφης ,μερους της κοινης γνωμης, στις πορειες και απροθυμιας συμμετοχης ειναι η βια.Δακρυγονα,ξυλο,βανδαλισμοι,σπασμενες βιτρινες ειναι εικονες γνωριμες στον Ελληνα τηλεθεατη.Αραγε δεν θα επρεπε η πορεια να ειναι απλα ενας ειρηνικος περιπατος στους δρομους της πολης,οπου διαμαρτυρομενοι ανθρωποι διαδηλωνουν τα αιτηματα τους πολιτισμενα,κι υστερα αποχωρουν?

-Οχι

Διοτι αν η εννοια της πορειας παρει αυτη τη μορφη,και διασφαλιστει πως θα ειναι ετσι παντα, τοτε πολυ απλα δεν θα ειναι παρα μια νοτα αλλαγης στην καθημερινοτητα,ενας ακινδυνος για την εξουσια περιπατος.Μια εξουσια τοσο επιδεικτικα αδιαφορη για τα αιτηματα της διαδηλωσης,ωστε εφτασε το 2007 στο σημειο να ψηφισει αναθεωρηση του κατοχυρωμενου με αιμα αρθρου 16 στη βουλη,ενω απ'εξω δεκαδες χιλιαδες ανθρωποι ενωναν τις φωνες τους σε μια απο τις μεγαλυτερες πορειες της συγχρονης ιστοριας μας.

Η πορεια ΠΡΕΠΕΙ να εχει βια.Βια κατα των ΜΑΤ.Τα ΜΑΤ πρεπει να ξερουν πως θα περασουν δυσκολα στο δρομο.Τα ΜΑΤ πρεπει να φοβουνται.Και πρεπει να ξερουν οτι αυτοι που θα επιτεθουν μετα θα μπουν μεσα στην πορεια και θα καλυφθουν απο τους υπολοιπους διαδηλωτες.Αρα,αν θελουν να τους πιασουν,θα εχουν να κανουν οχι με αυτους τους 100 αλλα με 100.000 που δε θα απομονωσουν τους συγκρουσιακους και αν δεχθουν επιθεση δεν θα εγκαταλειψουν ευκολα.Βια κατα των τραπεζων.Σπασιματα,βαψιματα,εμπρησμοι,καθε καταστροφη σε τραπεζα ειναι θεμιτη.Βια κατα των καμερων.Ισοπεδωση καθε ηλεκτρονικου χαφιε στο περασμα της πορειας.Και παλι με καλυψη της πορειας.

Βια κατα καταστηματων και αυτοκινητων ομως,πρεπει να ειναι οχι μονο μη αποδεκτη απο την πορεια,αλλα και να αποτρεπεται,ή εφοσον γινει,ομαδες περιφρουρησης να πιασουν τους δραστες και να τους παραδωσουν στους εργοδοτες τους-τις αρχες,αφου τους κανουν καποια σχετικη περιποιηση... Αυτο ειναι λοιπον το οριο της πορειας.Εκει που αρχιζει να πληττεται ο Ελληνας μεροκαματιαρης,η ομηγυρη πρεπει να βαλει φρενο αμεσα.Κανενα αλλοθι στα καναλια και την εξουσια να συκοφαντησουν τον αγωνα.Κανενα αλλοθι στους μπατσους.

Οι στοχοι πρεπει να ειναι σαφεις:MΑΤ,γιατι δε μπορει να ειναι αποδεκτο διαμαρτυρομενοι πολιτες να φωναζουν τις θεσεις τους κατω απο την επιτηρηση ενστολων εφοδιασμενων με χημικα και γκλοπ,που περιμενουν την πρωτη αφορμη για να χτυπησουν στο ψαχνο.Τραπεζες, γιατι δε μπορει να υπαρχει νομιμη και κατοχυρωμενη τοκογλυφια σε μια συγχρονη κοινωνια. Καμερες,γιατι αποτελει καταφωρη παραβιαση των ελευθεριων του πολιτη η παρατηρηση και καταγραφη των κινησεων του απο τις αρχες.

Ο Μαης του 68 εδειξε το δρομο στα κινηματα.Συγκρουση ολων των διαβαθμισεων με το κρατος,χωρις ομως να χαθει το πολιτικο περιεχομενο,και χωρις "συγκρουση για τη συγκρουση".

Β)Το παραδειγμα της καταληψης

Προσφατα εγινε καταληψη σε σχολιο.Καποιοι απο τους μαθητες ξεσπασαν την οργη τους για την καταπιεση του εκπαιδευτικου συστηματος στο σχολικο κτιριο,και,υπο την καλυψη της καταληψης το διελυσαν ολοκληρωτικα.Εκαψαν τη βιβλιοθηκη,εσπασαν-εκλεψαν ολο τον εξοπλισμο,εβαψαν τους τοιχους.Με το περας της καταληψης,ο υπουργος παιδειας εκανε επισκεψη στο σχολειο υπο το φως των καμερων,σηκωσε "συγκινημενος" απο το εδαφος μια καμμενη ελληνικη σημαια,που ολως τυχαιως δεν ειχε μετακινηθει απο τους υπευθυνους επι μερες,και καταδικασε οργισμενος το συμβαν εγγυωμενος την παραδειγματικη τιμωρια των υπευθυνων.Η καταληψη καταδικαστηκε-δικαιως- στα ματια της κοινης γνωμης.

Η καταληψη αποτελει ιερη μορφη αγωνα,και οποιοι τη μαγαριζουν ειναι απλα αδυναμοι κρικοι για το κινημα.Η καταληψη γινεται καμμενο χαρτι οταν μια βιβλιοθηκη καιγεται,γιατι τα βιβλια δε φταινε σε τιποτα και μονο καλο μπορουν να κανουν.Η καταληψη ξεπεφτει οταν κτιρια δημιουργημενα απο τον ελληνα φορολογουμενο καταστρεφονται.Και αν οι μαθητες δεν εχουν την υπευθυνοτητα να κρατησουν το κτιριο ανεπαφο,τοτε ας μην κανουν την καταληψη.

Δεν θα μιλησω για αιτηματα,διοτι ακομη και με αστεια αιτηματα μια καταληψη απο μονη της, ως μεσο δρασης εχει νοημα και αξια.(αν και το να συνοδευεται απο σοβαρες διεκδικησεις κι οχι παιδιαστικες μαλακειες ειναι το ιδανικο).Απο την αλλη,οπως και με τις πορειες,η πληρης συμμορφωση με τις αρχες του καθωσπρεπισμου οδηγει και παλι σε ξεφτισμα τη δραση. Ποια ειναι η χρυση τομη? Να μαζεψει ο υπουργος την καμμενη ελληνικη σημαια απο το πατωμα,να αντικρυσει τοιχους βαμμενους με συνθηματα αλλα και καλαισθητα γκραφιτι που σπανε τη βουβαμαρα του μονοτονου γκρι,σε ενα αθικτο κατα τα αλλα κτιριο που δειχνει ωριμοτητα και σεβασμο απο τους καταληψιες.Το γεγονος οτι σεβαστηκαν το σχολειο τους,αλλα οχι την ελληνικη σημαια δινει αλλη αξια στο καψιμο της σημαιας και φανερωνει αυθεντικο αναρχικο αισθημα.Αν το καψιμο της σημαιας τσουβαλιαστει με βανδαλισμους, γρηγορα ονομαζεται κι αυτο βανδαλισμος.Αρα,σε τελικη αναλυση προφανως δεν θα φωναζε τις καμερες γιατι το καψιμο μια σημαιας μονο του δεν ειναι αξιοσημειωτο συμβαν,αλλα και αν ερχονταν οι καμερες,θα ειχαν καταφερει οι μαθητες να παρουσιαστει η ωριμη και συνειδητη αναρχικη τους κινηση,και τα αιτηματα που γραφτηκαν στον τοιχο.Θα ειχαν δηλαδη το αποτελεσμα που ηθελαν.

Απο την αλλη,εχουμε το φαινομενο "καγκελακι" στα πανεπιστημια.Δηλαδη,το φαινομενο οπου κουκολοφοροι οχυρωνονται πισω απο την ακαδημαικη μαντρα και πετανε πετρες ή μολοτωφ τριγυρω.Το να ειναι ο στοχος της μολοτωφ ο μπατσος ειναι θεμιτο για μενα,ασχετως τι λενε οι "παληκαραδες" πολιτικοι στα καναλια,οτι προκειται για "θρασυδειλους" κ.ο.κ.Και ειναι θεμιτο,διοτι πολυ απλα ο μπατσος δεν εχει καμια δουλεια να παραφυλαει εξω απο σχολες.

Το να σημαδευεις ομως αμαξια απλων πολιτων πισω απο το καγκελακι, χαραμιζοντας την ελευθερια του ασυλου, δικαιωνει την παρουσια των μπατσων και τους δινει και ηθικο δικαιωμα να εισβαλουν και να τσαλαπατησουν το ασυλο.Αντιθετα,καιγοντας στο καγκελακι μια ελληνικη σημαια,παλι μπορεις να τους δικαιοδοτησεις να εισβαλουν,καθως ειναι αδικημα η καταστροφη εθνικου συμβολου,αλλα εδω τα πραγματα θα ειναι διαφορετικα,καθως η κινηση θα αποκτησει καθαρα ιδεολογικο χρωμα,και η ενδεχομενη παραβιαση του ασυλου θα βρει πολλους εναντιους.Επισης,τι καλυτερο απο το να χρησιμοποιηθει το προαυλιο ως μικροφωνικη εγκατασταση απο οπου θα διατυπωνονται αιτηματα και θεσεις.Αυτη ειναι πραγματικη αξιοποιηση του χωρου απο τους καταληψιες.

Περα απο τα επιμερους παραδειγματα,το μηνυμα ειναι ενα:Aναρχια δε σημαινει ελλειψη φραγμων και αναστολων.Σημαινει πολεμος κατα της καταπιεσης ανθρωπου απο ανθρωπο, με συγκεκριμενα ομως μεσα.Ο περιορισμος στα μεσα και τους τροπους δρασης δεν αποτελει και καταστολη της αναρχικης διαθεσης,ιδεολογικα.Η απολυτη ελευθερια μονο στις ιδεες πρεπει να υπαρχει.Οι πραξεις πρεπει να οριοθετουνται.Και να βρισκεται παντα η χρυση τομη μεταξυ δρασης συμφωνα με τα επιβαλλομενα προτυπα συμπεριφορας και δρασης επειτηδες ενατιον αυτων.Η δραση πρεπει να απεξαρτηθει εντελως απο την εγνοια της "εικονας" της,και να υπηρετησει απλα οσο καλυτερα γινεται το περιεχομενο της,και σιγουρα μπορει να ειναι ανατρεπτικη διχως να ειναι αντιπαθης στην κοινη γνωμη.Αν επιτευχθει αυτο-χωρις να ειναι βεβαια αυτοσκοπος αλλα συνεπεια-τοτε θα μπορουμε να κανουμε λογο για πραγματικη επανασταση.