Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

"Mankind was born on Earth. It was never meant to die here."





Ελαχιστα... χωροχρονικα κλικ απεχω απ' το στερνοπουλι του Νολαν. Το Επος του, "Interstellar" (σσ ο προσδιορισμος να ληφθει, παρακαλω, ως δηλωτικος - επουδενι εμφατικος, ή επαινετικος, ή προς θαυμασμο.
Και εξηγουμαι:
Επος = Μεγαλης εκτασης διηγηση, για επιτευγματα ηρωων, αδεσμευτη απο τη σχεση αιτιου-αιτιατου για ολα της τα στοιχεία/ Φερ' ειπειν, το Νησι των Λωτοφαγων ειναι αυτονομο και δεν "τρεφει", ως πλοκη, το Σπηλαιο του Πολυφημου. Θα μπορουσε να 'χει, ολοτελα αποφευχθει ΕΑΝ Ο ΟΜΗΡΟΣ ΔΕΝ ΣΚΟΠΕΥΕ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ (ΕΞΙΣΤΟΡΗΣΕΙ) - και οχι μονο για το "μηνυμα" ή το στυλ, ή το feeling του λαου.
Εν αντιθεσει, στο "Δραμα", ή το μυθιστόρημα, καθετι συνδεεται κι επιδρα επι του Ολου, ειδάλλως ειν' άχρηστο!
Σινεμα = "Δραμα", εκτος και αν...
Σαν, καλη ωρα, εδω.)


Και τωρα, καποιες εισαγωγικες παραδοχες:

1) Το Interstellar αφορα ελαχιστους - Αν οχι κανεναν, πλην των ιδιων των εμπνευστων- συντελεστων του. Προνομιο που αποκτουν μοναχα οι ΤΕΡΑΣΤΙΟΙ (και ζαμπλουτοι) σταρ, του τυπου Νολαν, P.T.A, Coen...

2) Η διαρκεια ευλογως καταπονει (οχι, παντως, τον υποφαινομενο, που τη ρουφηξε μονοκοπανια - μ' εξαιρεση ενα διαλλειμμα του Αθήναιον...)

3) Οι διθυραμβοι κοινου καθως κι η μηνη (ουκ ολιγων) κριτικων, ουδεμια σχεση εχουν με το εργο καθεαυτο. Αφορουν μαλλον την ΜΗ-κατανοησή του - "μισογεματη" για τους μεν, "μισοαδεια" για τους (ετι πιο ηλιθιους, συναμα και επηρμενους, αρα κομπλεξικους), δε.


Για κυριο πιατο, 5-6 σκορπιες ιδεες απ' το φιλμ (κυριολεκτωντας, ξανα: Ισως προκειται για την τελευταια, τετοιας εμβελειας, παραγωγη χτισμενη επι... καρουλιων!)

Εχουμε και λεμε:

- Μοναδα vs Ανθρωποτητας, ητοι Ματ Ντειμον vs Μαθιου Μακοναχυ. Αξιζει η θυσια ενος, δεκα ή εκατο, για καμποσα δισ.; Εχει νοημα ο Ανθρωπος, ως (νεο) ειδος, ξεκομμενο απ' το παρελθον;

- Υπαρχει η "Ανθρωποτητα", ως Ιδεα, περα απο εσενα κι εμενα ("Οι γονεις ζουν (μετα θανατον), ως αναμνηση των παιδιων!", προφερει ο Μακοναχυ, καπου στις αρχες. Τι γινεται, ομως, περα απ' την αναμνηση και τη βιολογικη συνεχεια του καθενος; Αξιζει να πεθανει για κατι πιο ουδετερο, ονοματι "Ειδος";)

- Μπορει η Ανθρωποτητα να υπαρξει επιλεκτικα (και σεμνα), δουλευοντας, πχ, για το "τωρα", για το φαΐ, για το φαρμακο... και οχι τιποτα υπερτερο, οπως το Συμπαν;
Κι ακομα: Υπαρχει φραγμα αναμεσα σε ανθρωπο - μηχανη; (αναφορα περι MRI κλπ...);
"Οριο χρησιμοτητας", για τη Μηχανη; Οριζοντας, στην προοδό της;
Μπορει, ταχα, να διασωθει, ως "κεκτημενο", παυοντας ν' αναπτυσσεται -  ή μηπως η υπαρξη ειναι ενα και το αυτό με την προοδο, σε μια αμείλικτη διελκυστινδα "μπρος-πισω";
Οι θεσεις του Νολαν, σαφεις. Το spoiler περιττευει :-)

- Ειμαστε οι ανθρωποι "υποσυνολο" Γης, ή η Γη "υποσυνολό" μας;
Μας θετει ο Χωρος 4D τ' απολυτο οριο, ή καποιοι μαθαμε να "τεμπελιαζουμε", εντος αυτου; (Και ποιοι ειναι, ταχατες, οι "αλλοι"; Ο Μακοναχυ λεει πως "δεν υπαρχουν αλλοι", βοηθοι...)

Περα απ' αυτα, τα ακρως ρομαντικα ή φιλοσοφικα, η ταινια φλερταρει και ωμη Επιστημη:
Τη Μαυρη Τρυπα, τη Σκουλικοτρυπα, τους Γαλαξιες, τη Στατιστικη, τη Σχετικοτητα, την Τεχνητη Νοημοσυνη, τη Μηχανικη, τη Ρομποτικη... Την εννοια του Χρονου, ως Χωρου - απτά!
Αποδιδοντάς τα, ολα τουτα, στις δύο διαστασεις ενος πανιου - Περιτεχνα, ευφανταστα, πλουσιοπαροχα.
Mε αμπαλαζ πολιτικων - οικολογικων ανησυχιων, πατρικης στοργης, ακομη και μεταφυσικης!


Η Φυγοκεντρος σας ευχεται καλη θεαση, με σεβασμο (και, προπάντων, ανοχη...) στο δημιουργο.


Δεν υπάρχουν σχόλια: