Κουραγιο, Προεδρε!

(σσ: Απολογουμεθα για την ατσαλη -έως χυδαια- "καταβαση" απ' τα 2 προηγουμενα ποστ, αλλα... αξιζε ;-)





Οριστε κι αυτο, ως σουβενιρ:
http://fygokentros.blogspot.gr/2012/05/to-light.html

Mankind was born on Earth. It was never meant to die here. (Part 2)

"Mankind was born on Earth. It was never meant to die here."

Ελαχιστα... χωροχρονικα κλικ απεχω απ' το στερνοπουλι του Νολαν. Το Επος του, "Interstellar" (σσ ο προσδιορισμος να ληφθει, παρακαλω, ως δηλωτικος - επουδενι εμφατικος, ή επαινετικος, ή προς θαυμασμο.
Και εξηγουμαι:
Επος = Μεγαλης εκτασης διηγηση, για επιτευγματα ηρωων, αδεσμευτη απο τη σχεση αιτιου-αιτιατου για ολα της τα στοιχεία/ Φερ' ειπειν, το Νησι των Λωτοφαγων ειναι αυτονομο και δεν "τρεφει", ως πλοκη, το Σπηλαιο του Πολυφημου. Θα μπορουσε να 'χει, ολοτελα αποφευχθει ΕΑΝ Ο ΟΜΗΡΟΣ ΔΕΝ ΣΚΟΠΕΥΕ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ (ΕΞΙΣΤΟΡΗΣΕΙ) - και οχι μονο για το "μηνυμα" ή το στυλ, ή το feeling του λαου.
Εν αντιθεσει, στο "Δραμα", ή το μυθιστόρημα, καθετι συνδεεται κι επιδρα επι του Ολου, ειδάλλως ειν' άχρηστο!
Σινεμα = "Δραμα", εκτος και αν...
Σαν, καλη ωρα, εδω.)


Και τωρα, καποιες εισαγωγικες παραδοχες:

1) Το Interstellar αφορα ελαχιστους - Αν οχι κανεναν, πλην των ιδιων των εμπνευστων- συντελεστων του. Προνομιο που αποκτουν μοναχα οι ΤΕΡΑΣΤΙΟΙ (και ζαμπλουτοι) σταρ, του τυπου Νολαν, P.T.A, Coen...

2) Η διαρκεια ευλογως καταπονει (οχι, παντως, τον υποφαινομενο, που τη ρουφηξε μονοκοπανια - μ' εξαιρεση ενα διαλλειμμα του Αθήναιον...)

3) Οι διθυραμβοι κοινου καθως κι η μηνη (ουκ ολιγων) κριτικων, ουδεμια σχεση εχουν με το εργο καθεαυτο. Αφορουν μαλλον την ΜΗ-κατανοησή του - "μισογεματη" για τους μεν, "μισοαδεια" για τους (ετι πιο ηλιθιους, συναμα και επηρμενους, αρα κομπλεξικους), δε.

Για κυριο πιατο, 5-6 σκορπιες ιδεες απ' το φιλμ (κυριολεκτωντας, ξανα: Ισως προκειται για την τελευταια, τετοιας εμβελειας, παραγωγη χτισμενη επι... καρουλιων!)

Εχουμε και λεμε:

- Μοναδα vs Ανθρωποτητας, ητοι Ματ Ντειμον vs Μαθιου Μακοναχυ. Αξιζει η θυσια ενος, δεκα ή εκατο, για καμποσα δισ.; Εχει νοημα ο Ανθρωπος, ως (νεο) ειδος, ξεκομμενο απ' το παρελθον;

- Υπαρχει η "Ανθρωποτητα", ως Ιδεα, περα απο εσενα κι εμενα ("Οι γονεις ζουν (μετα θανατον), ως αναμνηση των παιδιων!", προφερει ο Μακοναχυ, καπου στις αρχες. Τι γινεται, ομως, περα απ' την αναμνηση και τη βιολογικη συνεχεια του καθενος; Αξιζει να πεθανει για κατι πιο ουδετερο, ονοματι "Ειδος";)

- Μπορει η Ανθρωποτητα να υπαρξει επιλεκτικα (και σεμνα), δουλευοντας, πχ, για το "τωρα", για το φαΐ, για το φαρμακο... και οχι τιποτα υπερτερο, οπως το Συμπαν;
Κι ακομα: Υπαρχει φραγμα αναμεσα σε ανθρωπο - μηχανη; (αναφορα περι MRI κλπ...);
"Οριο χρησιμοτητας", για τη Μηχανη; Οριζοντας, στην προοδό της;
Μπορει, ταχα, να διασωθει, ως "κεκτημενο", παυοντας ν' αναπτυσσεται -  ή μηπως η υπαρξη ειναι ενα και το αυτό με την προοδο, σε μια αμείλικτη διελκυστινδα "μπρος-πισω";
Οι θεσεις του Νολαν, σαφεις. Το spoiler περιττευει :-)

- Ειμαστε οι ανθρωποι "υποσυνολο" Γης, ή η Γη "υποσυνολό" μας;
Μας θετει ο Χωρος 4D τ' απολυτο οριο, ή καποιοι μαθαμε να "τεμπελιαζουμε", εντος αυτου; (Και ποιοι ειναι, ταχατες, οι "αλλοι"; Ο Μακοναχυ λεει πως "δεν υπαρχουν αλλοι", βοηθοι...)

Περα απ' αυτα, τα ακρως ρομαντικα ή φιλοσοφικα, η ταινια φλερταρει και ωμη Επιστημη:
Τη Μαυρη Τρυπα, τη Σκουλικοτρυπα, τους Γαλαξιες, τη Στατιστικη, τη Σχετικοτητα, την Τεχνητη Νοημοσυνη, τη Μηχανικη, τη Ρομποτικη... Την εννοια του Χρονου, ως Χωρου - απτά!
Αποδιδοντάς τα, ολα τουτα, στις δύο διαστασεις ενος πανιου - Περιτεχνα, ευφανταστα, πλουσιοπαροχα.
Mε αμπαλαζ πολιτικων - οικολογικων ανησυχιων, πατρικης στοργης, ακομη και μεταφυσικης!


Η Φυγοκεντρος σας ευχεται καλη θεαση, με σεβασμο (και, προπάντων, ανοχη...) στο δημιουργο.