Να μην ξεχασουμε ποτε. Να μη συγχωρησουμε ποτε. Να μη συμφιλιωθουμε ποτε.

42 χρονια περασαν...Τιποτα δεν εχει αλλαξει,και τιποτα δεν ειναι οπως τοτε.
Χρονια σας πολλα, φασιστες.
Οσο για τους υπολοιπους...Μονο εκ του ασφαλους κι αφ'υψηλου δε μπορουμε να κοιταμε τα παλια βασανα,γιατι δυστυχως επιπλαστη ειναι η "ευημερια" μας,και ο δημοκρατικος μας... "κορεσμος"-οπως απο κοινου πολιτικοι και ΜΜΕ εκλαμβανουν τη συντηρηση στοιχειωδων δικαιωματων μεσα στο ανταγωνιστικο περιβαλλον της συγχρονης οικονομιας. "Εχω ενα μπατσο μεσα μου...",ειπε καποτε ο Περικλης Κοροβεσης.Η χουντα ζει και βασιλευει.Μεσα στην δουλοπρεπη καθημερινοτητα μας,μεσα στα μυαλα και τις βρωμικες συνειδησεις μας. Μεσα στη σαπιλα και την ανισοτητα της καπιταλιστικης κοινωνιας.
Δε χρειαζεται τα τανκς και τους "γυψους" για να εξουσιασει τις ζωες μας.